Literal Poetry

 Δεν αποφεύγω τη ζωή

Ίσα ίσα... Αυτή είναι η μία αληθινή ζωή μου 

Και το γνωρίζω πολύ καλά 

Γι αυτό αγωνιώ, επειδή είμαι ειλικρινής σε ένα κόσμο που υποδύεται ρόλους για να κερδίζει στα χαρτιά 

Εγώ θέλω να κερδίζει η Αγάπη 

Ό μόνος λόγος της μετακίνησης ήταν η πορεία προς τη συνειδητοποίηση αυτή για εμένα 

Μετακινείσαι για όσο συλλέγεις πληροφορίες προς μια κατανόηση, μέχρι να βρεις το κέντρο σου 

Όταν νιώθεις ότι ξέρεις, επιλέγεις 

Όταν επιλέγεις, στέκεσαι. 

Κι όπου βγει. 

Τώρα θα μου πεις... Κι αν... 

Αν ποντάρεις την καρδιά σου στο λάθος άτομο... 

Θα σου απαντήσω πως ό,τι είναι αληθινό δεν είναι ποτέ λάθος... Ίσως για άλλους λόγους από τους αναμενόμενους κάποιες φορές ... 

Πως πάντοτε κερδίζεις όταν είσαι αληθινός... 

Με έναν άλλο τρόπο, ίσως... 

Αν χάνεις σε ζωή, χτίζεις σε εσωτερικό πλούτο 

Μα κυρίως πως 

Η ζωή αυτή δεν έχει πρόβα... για κανέναν από εμάς 

Και η μόνη τιμιότητα βρίσκεται στο να είναι κάθε κατάσταση εσωτερική, αυτό ακριβώς που είναι. 

Προηγείται η γενναία τιμιότητα του ατόμου απέναντι στον εαυτό του και το σύμπαν για να ακολουθήσει μια ζωή γεμάτη από επίλεκτους, εξίσου τίμιους ανθρώπους. 

Αυτό σημαίνει ότι απαρνιέσαι κάποιες άλλου τύπου "διευκολύνσεις". 

Είμαστε φάροι. 

Οι φάροι, απλώς είναι αυτό που είναι. 

Στέκονται.

Αντέχουν τις μπόρες. 

Ίσως να μένουν και μόνοι κάποιες φορές... 

Μα... 

Για να μας βρουν αυτοί που μας αναλογούν, θα πρέπει να είμαστε στην - επίπονη πολλές φορές πράξη - αυτό που λέμε ό,τι είμαστε. 

Πρέπει πρώτα εμείς να στεκόμαστε με ειλικρίνεια επάνω σε κάτι 

Η απόδειξη της τιμιότητας ενός ανθρώπου βρίσκεται στο χρόνο που χαρίζει στα ιδανικά του αντί να τον σπαταλάει σε ασφαλείς συμβιβασμούς. 

Δεν είμαι πιο θαρραλέα, ούτε πιο τρελή από οποιονδήποτε άνθρωπο επιλέγει να προσπαθεί όσο ζει να γίνεται ο ίδιος πρώτα η έμπρακτη απόδειξη των λόγων του. 

Είμαι όμως σπάνια και το ξέρω καλά αυτό πια. 

Με πονάω. Με αναγνωρίζω. Μ'αγαπάω. 

"Κι αγαπώ κι όλον τον κόσμο, γιατί ζεις κι εσύ μαζί..." 

Έγινα φάρος γιατί διαπίστωσα πως δεν υπάρχουν πια φάροι... 

Κι υπάρχει ανάγκη για ανθρώπους φάρους στον κόσμο! 

Τους έχω ανάγκη εγώ η ίδια... 

Χρειάζομαι περισσότερους ανθρώπινους φάρους 

Που ξεχνούν τι θα πει συμφέρον για ένα τίμιο όνειρο 

Αν όλοι πηγαινοερχόμαστε δε θα υπάρχει ποτέ τίποτα αρκετά σημαντικό για να μείνουμε 

Τι σόι ύπαρξη θα ήταν αυτή; 

Και πολλές φορές τα θαύματα συμβαίνουν όταν έχεις το θάρρος να μείνεις 

Όταν δημιουργείς εσύ τις συνθήκες 

Μήπως η αγάπη βρει έδαφος στην τιμιότητα και την συνέπεια για να ξεδιπλώσει αργά με εμπιστοσύνη τα ντελικάτα αρώματά της

Δεν είναι κουλ η τρυφερότητά μου, ίσως να μην είναι αυτό που ψάχνεις 

Μα εγώ είμαι αυτό 

Και το παρέχω πάντοτε σε αυτούς που αγαπώ 

Τώρα αν αυτό δεν το βρίσκει κάποιος θελκτικό γιατί προτιμά τις επιφανειακές σχέσεις 

Αυτό είναι δικαίωμά του. 

Ολοι οι τύποι ανθρώπων εξυπηρετούν και υπηρετούν κάτι σε αυτή τη ζωή 

Και καλό είναι να ξέρουμε όλοι για τον εαυτό μας τι είναι αυτό ακριβώς. 

Εγώ είμαι φάρος για όσους αγαπώ. 

Εκπέμπω σήμα καθαρό. 

Προστατεύω. Δημιουργώ συνθήκες. 

Βαρετό; 

Μπορεί... Αν ψάχνει κανείς τη σπίθα του πρόσκαιρου, το ψέμα του αγνώστου 

Εγώ επιθυμώ να καίγεται το άγνωστο σε μια άσβεστη πυρκαγιά ένωσης κι αφτιασίδωτης αλήθειας 

Προτιμώ το ενδιαφέρον που ανανεώνεται μέσω του βάθους 

Προτιμώ να πιστεύω ότι αυτά που θα έβρισκα σε 100 ανθρώπους που δεν αγαπώ αληθινά, υπάρχουν όλα μέσα στον ένα που αγαπώ 

Άρα είναι αδύνατο να βαρεθώ ποτέ γιατί ξέρω από τον εαυτό μου ότι κάθε άνθρωπος είναι ένα σύμπαν 

Διψάω για την ειλικρίνεια του πάθους 

Όχι για το πάθος ως πρόσκαιρη ανακούφιση, ως εθισμός που κατευνάζει πρόσκαιρα την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου 

Μα για ένα πάθος υπαρξιακό, στο κέντρο αυτής της ενεργής αγωνίας, στοχευμένο, συγκεκριμένο, σταθερό, τίμιο που πάλλεται και βρίσκεται στο κέντρο της συνειδητοποίησης

Ό μόνος τρόπος να αγαπήσουμε αληθινά είναι να γίνουμε ευάλωτοι και για να γίνουμε ευάλωτοι θα πρέπει να είμαστε αρκετά δυνατοί και σταθεροί ώστε να μπορούμε να υπερβούμε τα μοντέλα επιβίωσης που μας πάσαραν ως απόλυτα για να βρούμε το σταθερό θάρρος να ξεδιπλώσουμε το θαύμα και να ξεδιπλωθούμε σε αυτό. 

Ερωτας αληθινός ή θάνατος. 

Το ψέμα δεν είναι ζωή!!! 

Ότι εμείς είμαστε, τώρα 

Ησυχία 

Χωρίς άλλα σχέδια 

Χωρίς δυχτι προστασίας 

Πέφτουμε ή πετάμε, μαζί 

Αχ... Χρειάζεται θάρρος να αγαπάς αληθινά και να το επιτρέπεις στον εαυτό σου 

Κι εγώ δεν θέλω να μου το απαγορεύω πια επειδή φοβάμαι 

Να μου στερώ το τραγούδι της καρδιάς μου 

Να με προδίδω 

Κι έτσι έγινα φάρος 

Αφήνω όλα τα κύματα να με χτυπούν και στέκομαι 

Γιατί ξέρω 

Γιατί βρήκα κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι ακόμα ψάχνουν... 

Και το παραδέχομαι ανοιχτά. 

Γιατί ζω μια φορά. 

Literal Poetry

 Διαμαρτύρομαι εντόνως που δεν είσαι εδώ ούτε σήμερα...

Ζω διαμαρτυρόμενη ειρηνικά κάθε μέρα απέναντι σε αυτή την κοσμική αδικία 

Όπως ο Ghandi απέναντι στους Άγγλους

Ξυπνάω, πίνω τον καφέ μου

Η καρδιά μου τρέχει χιλιάδες χιλιόμετρα το λεπτό κι εγώ... 

Στέκομαι. 

Απλώς στέκομαι εδώ, στην αλήθεια μου

Κάθομαι οκλαδόν, πίνω τον καφέ μου ήσυχα και περιμένω 

Σαν τρικυμία σε λιμάνι 

Περιμένω υπομονετικά και βασανιστικά τη στιγμή 

Τη στιγμή που η αληθινή Αγάπη νικάει 

(Αν δεν αγιάσω πρώτα... Ό,τι από τα δύο συμβεί πρώτο... Ένας τρόπος υπάρχει μόνο να μάθουμε...) 

Και ξέρεις γιατί το κάνω αυτό; 

Γιατί δεν είναι παρακαλετό τα δάκρυά μου 

Είναι δήλωση 

Κι ο καθένας κάνει με αυτά τα πράγματα ό,τι νομίζει 

Κι έτσι πρέπει να είναι 

Αν πρόκειται ποτέ να συναντηθούμε κάπου 

Τότε αυτό θα βρίσκεται στο κέντρο 

Εκεί που πήγα για να σε συναντήσω, εκεί πρέπει να έρθεις να με βρεις... 

Εκεί σε περιμένω. 

Στο κέντρο της Αγάπης 

Γιατί πρέπει και οι δύο να κάνουν βήματα για να υπάρχει κάτι... 

Αλλιώς τι νόημα θα είχε... 

Τι νόημα έχει... 

Κανένα... 

Θα σ'αγαπώ από μακριά. 

Literal Poetry & Liquid Words : Gallium Project

 If I must

I will spend every single day of my life

Showing you how my love for you can move mountains

Until 

-Maybe by some unforeseen twist of fate- 

It finally dawns on you 

That I have actually loved you 

wholeheartedly 

all along.

And this is my only plan in love. 

I have, nor want to have, any other. 

Liquid Words : Gallium Project - Artemis Zannou 2019 (C) 

Liquid Words : Gallium Project - Artemis Zannou 2018 (C) 

Σκέψεις 💭 "Black Cat & Golden Retriever"

 Βγαίνει στην αρχική μου μια τύπισσα που λέει κάτι πασίγνωστο από καταβολής κόσμου με το οποίο προσωπικά δεν μπορώ να συμβιβαστώ.

Και καταλήγω πως μάλλον διαφωνώ κιόλας. 

Εξηγεί, λοιπόν, ότι ο μόνος τρόπος να πετύχει μια σχέση είναι (αν δανειστούμε δύο ρόλους ως  μεταφορά, πχ της μαύρης γάτας και του golden retriever ) αν ο άντρας είναι το golden retriever και η γυναίκα η μαύρη γάτα.

Και μετά δείχνει στη σειρά φωτογραφίες διασήμων σε πετυχημένες και αποτυχημένες σχέσεις, εξηγώντας πως κάθε φορά που ερχόταν το τέλος, η γυναίκα ήταν το υποτιθέμενο golden retriever και ο άντρας η μαύρη γάτα και πως οι ίδιες γυναίκες σε άλλες σχέσεις γινόντουσαν οι ίδιες μαύρες γάτες και η σχέση είχε επιτυχία. 

Μου φάνηκε θλιβερή αυτή η διαπίστωση. 

Αρχικά....τι ενοχλητικοί συσχετισμοί. 

Μια γυναίκα για να ανοίξει και να συνδεθεί πραγματικά, θα πρέπει να ερωτευτεί αληθινά.

Βαθιά. 

Δεν το λέω εγώ. Αυτή είναι η λειτουργία. Έτσι γίνεται. 

Αναρωτιέμαι.... 

Η ίδια ως γυναίκα δεν το γνωρίζει αυτό, που φτιάχνει αυτά τα βίντεο, ή απλά κουράστηκε να είναι η πραγματική μαύρη γάτα και βολεύτηκε;;;,

Αν η γυναίκα δε νιώσει κι ο ίδιος ο Θεός να κατέβει μπροστά της, δε θα δημιουργήσει μια αυθεντική σχέση μαζί του.

Αυτό με φέρνει στη δεύτερή μου διαπίστωση : Η επιτυχία σε αυτές τις σχέσεις, ποια ακριβώς είναι για τη γυναίκα; Η εκμετάλλευση των παροχών του άντρα της; 

Συμφωνία, δηλαδή; 

Αν η γυναίκα δεν είναι εντελώς ερωτευμένη, σε ένα βαθύ επίπεδο, απλώς συμβιβάζεται. Και η αλήθεια είναι ότι αυτό μια γυναίκα ξέρει να το κάνει καλά. Αιώνες τώρα. 

Όμως.... Γιατί; 

Γιατί; 

Ποιος είναι ο λόγος; Ποιο είναι το κίνητρο; 

Κι αν εγώ θέλω να ζήσω αληθινά; 

Αν θέλω να βιώσω κάτι βαθύ; 

Η κοπέλα που κάνει το βίντεο κλείνει με μια φωτογραφία της Μάιλι Σάιρους που κοιτάζει με μάτια αγνά, πανέμορφα, γεμάτα αγάπη τον άντρα που παντρεύτηκε και την δείχνει η τύπισσα στο βίντεο με το δάχτυλο λεγοντας: Golden Retriever!

...

 

Κρίμα. 

Ό τύπος είχε κάτι στα χέρια του, που όμοιό του δε θα βρει ποτέ ξανά... 

Αυτή είναι η στιγμή κατά την οποία ο άντρας δοκιμάζεται επιτόπου!!! 

Του δίνεται κάτι πολύτιμο εντελώς αυθόρμητα! 

Κάτι αγνό, μοναδικό ... 

Η καρδιά της... 

Εδώ σε θέλω μάγκα μου... 

Δυστυχώς... Λίγοι άντρες ξέρουν τι να κάνουν με την καρδιά μιας γυναίκας... 

Και σπάνιο το ταυτόχρονα αμοιβαίο... 

Ps. Αλλά μην ακούω βλακείες... Όχι και Golden Retriever η Miley Cyrus... Δεν την πολυπαρακολουθώ καλλιτεχνικά αλλά...μη λέμε κι ό,τι θέλουμε τώρα...

Όλοι είμαστε πολλά πράγματα και αποκαλυπτόμαστε πλήρως μόνο εκεί που εμείς επιθυμούμε... 

Ps2. Η γυναίκα διαλέγει τον άντρα της. Πάντα.

Για να μπορεί να ανοίξει σα λουλούδι γι αυτόν... Τίμια, απλά, αληθινά, φυσιολογικά... 

Μια αληθινή μαύρη γάτα δεν πασαλείβεται με οποιονδήποτε ούτε δείχνει την καρδιά της σε όλους... Κοιτάζει και πηγαίνει κατευθείαν εκεί που θέλει κι εκεί αποκαλύπτεται... Εκεί γίνεται ευάλωτη... Εκεί γουργουρίζει και χορεύει και γράφει ποιήματα και τραγουδάει... 

Κανένας άλλος δεν έχει πρόσβαση. 

If you ask me,  that's the only definition of hot I know.

Μα δυστυχώς οι άνθρωποι πιστεύω ότι έχουν απομακρυνθεί πια από τις πραγματικές ψυχικές διεργασίες... 

Κι έτσι κερδίζουν τα στερεότυπα... Και οι σχέσεις ανάγκης ή συμφέροντος... 

Ό κόσμος γεμάτος γύρω μας... 

Κρίμα... 

Καμιά φορά στεναχωριέμαι για εμάς τις λίγες που θα πάμε έτσι... 

Που κοιτάξαμε ίσως στα λάθος μάτια... 

Μα μάλλον κι ο αληθινός αμοιβαίος έρωτας είναι σπάνιος σα να κερδίζεις το λαχείο... 

Γι αυτό έχει τόση αξία..... 

Golden Retriever ____________________Black Cat

... Και χαζομάρες... 

Δεν σηκώνει ταμπέλες το πηγαίο... 

Απλώς αν δεν αρέσει στον έναν από τους δύο να τον κοιτάζει έτσι ο άλλος, τότε.... 

Δεν είναι ερωτευμένος.

Απλά τα πράγματα. 

Α... Και μην ξεχνάτε να παίζετε και κανένα λαχείο που και που... 

Να κλαίμε τη ζωή που δε ζήσαμε σε καμία ξαπλώστρα στο Μαυρίκιο, τουλάχιστον... Με κανένα κοκτέιλ στο χέρι... 

Γιατί και ζωή δίχως έρωτα και καταραμένη φτώχεια, πάει πολύ...ακόμα και για εμένα που φημίζομαι για τη ρημάδα την υπομονή μου...

Και το soundtrack της ανάρτησης.... Άκου εκεί Golden Retriever o ατόφια ερωτευμένος.... 

Κούνια που σας κούναγε... 

Literal Poetry

 Ένα κορίτσι με ένα μπουκέτο ερωτικά ποιήματα και μελωδίες

Σε ένα κόσμο σκληρό και γκρι που τρικλίζει

Όχι... 

Δεν είναι ανοησία... 

Είναι μια καρδιά που ακόμα χτυπάει.

Φοβάμαι, όπως όλοι μας 

Μα ταυτόχρονα, δε φοβάμαι κιόλας 

Γιατί τουλάχιστον η δική μου ζωή είναι προϊόν του κόπου της καρδιάς μου

Και σε ένα τέτοιο κόσμο, που διαρκώς απογοητεύει τα λουλούδια του 

Κάθε ερωτικό μου ποίημα είναι ένας ακόμα παλμός ζωής 

Τουλάχιστον για εμένα αυτό είναι αρκετά ειλικρινές 

Είναι αρκετό 

Κάποτε γράφαμε μαζί 

Τώρα πια συνεχίζω μόνη 

🌸

Dream Journal

 Σε ονειρεύτηκα...

Ήμασταν κάπου αλλού, σε εκδρομή 

Με φίλους 

Στο δωμάτιο που μέναμε υπήρχαν πολλά κρεβάτια 

Το δικό σου ήταν δίπλα στο δικό μου, τυχαία 

Ήμουν ξαπλωμένη και προσπαθούσα να κοιμηθώ, μα σε ένιωθα να με κοιτάζεις και μου ήταν αδύνατο...

Ανοίγω τα μάτια μου 

Αναστενάζω βαθιά 

Γυρνάω και σε κοιτάζω 

Όντως με κοιτούσες ήδη 

Χαμογέλασες κάπως αμήχανα 

Σου χαμογέλασα κι εγώ, εξίσου αμήχανα 

Τα μάτια σου ήταν και πάλι απαλά 

Μείναμε έτσι για κάποια ώρα 

Μετά έπρεπε να πάμε κάπου οπότε σηκωθήκαμε και φύγαμε 

Ήμασταν σε ένα μέρος παραθαλάσσιο 

Έμοιαζε με ξενοδοχείο ή με κάποια βίλα στη θάλασσα 

Είχε μια μεγάλη βιβλιοθήκη εκεί σε ένα δωμάτιο ψηλοτάβανο που αντί για τοίχους είχε παντού παράθυρα κι έλουζε τα πάντα το φως 

Πέρα, στο βάθος μια όμορφη παραλία 

Κοιτούσαμε τα ατελείωτα βιβλία... 

Διάλεξες ένα δύο και τα ξεφύλλιζες με φοβερό ενδιαφέρον

Βρίσκω τυχαία μπροστά μου ένα βιβλίο τεράστιο για ζώδια μάλλον,που κάποιος είχε αφήσει σε ένα τραπεζάκι, με τίτλο:

 'Τι κάνει μια Ταυρίνα όταν βρει έναν καλό για εκείνη άνθρωπο "

Το παίρνω στα χέρια μου και έρχομαι προς το μέρος σου χαμογελαστή :

" Δεν είναι και φιλοσοφία", σου λέω κάπως ενοχικά - επειδή ήταν για ζώδια - αλλά και με παιχνιδιάρικη διάθεση " Πιστεύω όμως πως βρήκαμε ένα βιβλίο που μάλλον ειδικά εσύ δε θα χρειαστεί ποτέ να το διαβάσεις.... είμαι σίγουρη ότι θα το έχεις διαπιστώσει! "

Χαμογελάς με εκείνη τη χαρακτηριστική γκριμάτσα που κάνεις όταν κάποιος σου λέει εξυπνάδα... 

Σιγή 

Με κοιτάς 

Τρυπάς την ψυχή μου 

Σε νιώθω μέχρι το τελευταίο μου κύτταρο 

Με φωνάζει κάποιος να βοηθήσω σε κάτι και τρέχω έξω γεμάτη από εσένα 

Με αυτή τη φωτιά μέσα μου

Την δική σου 

Ξυπνάω 

📸Source : https://pin.it/3VJ3AVlq1

📸Source: https://pin.it/3r6i9jEkX

Literal Poetry

 Λύσε την επιτέλους την ρημάδα :

9x - 7 I > 3 (3x - 7u)

...

Literal Poetry

 Η σιωπή του:

Μια ενεργητική απογοήτευση διαρκείας.

Μια απόφαση μαχαίρι δίχως καν πόλεμο. 

Το αθόρυβο τέλος της μουσικής με πνιγμό. 

Πέρα από μερικά απαλά συναισθήματα δικά μου, πλέον δεν υπάρχει καμία δικαιολογία που να μπορώ να αντιπαραθέσω στον εαυτό μου για να συνεχίσω να προσδοκώ ανθρωπιά. 

Το όνομά του, γίνεται εφάμιλλο του κρύου. 

Εφάμιλλο θερμοκρασιών στις οποίες τίποτα δεν επιβιώνει. 

Επέλεξε παθητικά επιθετική στρατηγική 

Τα αγόρια σε όλες τις ηλικίες παίζουν πόλεμο στην αρχή με τα ξύλινα σπαθιά τους

Μετά μέσω του ελέγχου 

Καταστρώνουν στρατηγικές 

Παίζουν ασταμάτητα δίχως τέλος 

Δίχως έλεος 

Μέχρι το πλήγμα να είναι άξιο αναφοράς 

Μα εγώ πολεμούσα για την Αγάπη 

Δεν έχω κανένα ενδιαφέρον να πολεμήσω για τίποτα, εφόσον δεν υπάρχει Αγάπη. 

Το μόνο που ζητούσα ήταν λίγη ανθρωπιά μαζί με την αλήθεια ως φόρος τιμής σε κάτι σημαντικό και υπαρκτό. 

Δυστυχώς, δεν είναι η ανθρωπιά προτεραιότητα για όλους τους ανθρώπους. 

Μην ξεχάσετε να περάσετε από τη ρεσεψιόν να παραλάβετε το τροπαιό σας αφού σκοτώσετε επιτυχώς κάθε πιθανότητα. 

Γιορτάστε την αποτυχία. 

(Κανένας πόλεμος δεν έχει νικητές.) 

Literal Poetry

 Πρόγνωση καιρού :

Πιθανότατα θα σ'αγαπώ μέχρι να πεθάνω 

Μα μετά από τόση βροχή 

Έχω ξεφύγει κι από εσένα κι από εμένα πια 

Δεν είμαι πια εγώ 

Είμαι μια άλλη 

Από ένα μέλλον άγνωστο

Που όλο μεταβάλλεται μαζί μου 

Όμως, όπως και να έχει 

Οι αμυγδαλιές πάντοτε θα ανθίζουν

Κι ας τους λείπει ο ήλιος της μαγικής καρδιάς σου 

Της δικής σου μαγικής καρδιάς 

Αγάπη μου... 

Νιώσε πως ανθίζω για εσένα... 

Για εμένα... 

Literal Poetry

 Ξέρεις... 

Σκέφτομαι πως... 

Έτσι κι αλλιώς

Δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία πια... 

Τα καλύτερα χρόνια 

Τα πιο ελπιδοφόρα, τα γεμάτα όνειρα και πάθος 

Με άφησες να τα περάσω μόνη μου

Κι έκανες τη ζωή σου 

Να σωθεί, τι... 

Δεν έμεινε τίποτα πια

Τα ισοπέδωσες όλα 

Κι ό,τι είχε σημασία πνίγηκε στα δάκρυά μου που ειρωνευόσουν... 

Εκείνα που με έπαιρναν αγκαλιά τις νύχτες αντί για εσένα... 

Άργησα εγώ να πιστέψω 

Ότι απλά δε μ'αγάπησες ποτέ

Το ήξερα 

Μα δεν το πίστευα 

Γιατί νόμιζα πως σε βρήκα. 

Νόμιζα ότι με αναγνώρισες. 

Τόσο χαζή. 

Έχεις δίκιο, λοιπόν. 

Εγώ φταίω. 

Μα τώρα ξέρω πως γεννήθηκα σε μια εποχή που δεν είναι δική μου. 

Κι έτσι, μάλλον, δε σου αναλογώ... 

Ούτε μου αναλογείς...

Εμενα ο άντρας μου αν μου έλεγε "θα σε περιμένω", θα γύριζε τον κόσμο για να τηρήσει το λόγο του... 

Δε θα άφηνε ποτέ τη ζωή να κυλά μπροστά μου χλευάζοντας τον πόνο μου 

Δε θα ρίσκαρε ποτέ να του μαραζώσω, να με χάσει 

Θα με προστάτευε... ακόμα κι από τον εαυτό του 

Θα με είχε στο κέντρο της καρδιάς του 

Όπως κι εγώ 

Αφού δεν υπάρχει αυτό 

Δε θέλω τίποτα 

📸Source: https://pin.it/286luoPob

Νέα Κυκλοφορία 🌠

 JRB is back με αυτή τη νέα διασκευή Mashup των "STRATUS" και "Safe From Harm"! 

 Ανυπομονώ να μοιραστούμε και πάλι ζωντανά τη σκηνή!!!

Εύχομαι να το ακούσετε δυνατά και να το απολαύσετε!!!

🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥

Ιδέα, Κιθάρες, μπάσο, πλήκτρα, ενορχήστρωση, μίξη/mastering : John Raptis

Drums : Ανδρέας Νιάκαρης

Φωνή : Άρτεμις Ζάννου

❤️‍🔥

Literal Poetry

Hmmm...

Have I talked a lot?

Yes, yes I have. 

Did I feel forced to, because I felt like it was unfair for the truth to be buried with me?

Also yes. It would feel like an injustice I could not endure. 

Am I a hot mess, sometimes ? 

Yes. I can be. I do aknowledge it. 

Sometimes I become overly anxious about things.

I am aware.

I have my reasons and I am working on it. 

Have I ever lied to you? 

Not once. 

I have never lied to you. 

Every word I have ever told you is the unfiltered truth. 

The good and the bad. 

Everything, unfiltered!!! 

You know every passing cloud and every anchor I have. 

You've witnessed all of my seasons (and I have many...) 

I haven't hidden anything at all from you. 

You know my weak spots. 

My insecurities and fears. 

My strengths. 

My dreams and aspirations. 

And hopefully... 

My heart... 

At my core I am a calm person. I don't talk much. 

It may surprise you, but it's true. 

I am an introvert,and yet... 

I gave it all away to you, for the world to see, knowingly. 

I don't care about the rest of the world. 

All I care about is... 

Can you feel it? Do you see it? 

Cause it's all - still - here... 

All of it. 

I was never good at promoting anything. 

I came to you 

Raw

Vulnerable 

Open

Clumsy 

Because there is no other way 

I know I am far from perfect... 

I am just a simple woman in all honesty...

Is that, OK...? I don't know... 

No ribbons, no mirage, no embellishments,no other promise than: 

"My heart was ripped open by you when you left and whatever escaped from me, rushed out and has been searching for you on every street, every conversation, every person, every dream..." 

I try to be brave, I try to become angry and cold as a coping mechanism 

Because it's beyond painful to be lingering in the space between hope and heartbreak 

But the truth is 

(and if we have to summarize all of it, somehow...) 

... I miss you... So much... 

And that's at the root of every word I have ever shared with you. 

Forget everything, if you remember me by anything, ever 

It's this simple fact 

I love you. 

And, I guess, you can do whatever you want with that...

Literal Poetry

 I sometimes become anxious when he dissapears...

I even prefer the silly, hurtful things he writes about me, over silence. 

I mean, not really... But at least they are signs of life... 

Whenever he does write he expresses himself and I know he is most likely OK...

He probably is just fine, anyway ... 

But still... I just worry, irrationally...

I just... I become anxious because there is nothing I can do about it, but write, cry and wait it away. 

I miss him so much... 

I fall asleep and wake up with this longing... 

Every single day. 

I just hope he's at least enjoying real life and all is well with him... 

And that is all I can do. 

Because that is the place he has placed me.

So...

I will just ask myself to try to not be anxious for a man who is just living his life to the fullest, as he should. 

And I guess, that's that. 

Literal Poetry

 Γιατί...

Άκου γιατί... 

Γιατί αυτό όλο είναι ένα πέρασμα

Γιατί στο τέλος δε μένει τίποτα 

Γιατί η μόνη περιουσία μας είναι οι ξεχωριστοί για εμάς άνθρωποι και το πόσο πασχίσαμε ή όχι για να χτίσουμε μαζί τους κάτι όμορφο και να το προστατέψουμε 

Μέσα από λάθη και συνειδητοποιήσεις και συντριβή και αποτυχίες και τίμιο εσωτερικό αγώνα και αλήθεια που τρυπάει κόκαλα

Γιατί εσύ ήσουν ένα από τα διαμάντια της ζωής μου και θα σε φοράω παντοτινά στην καρδιά μου. 

Γι αυτό... 

Literal Poetry

 Που είσαι μωρέ να με πάρεις  μια σφιχτή αγκαλιά και να διώξεις με μιας την πίκρα 

Να θεραπεύσεις

Που είσαι να μου πεις ένα αντρίκιο "Είμαι 'δω. Μη φοβάσαι τίποτα..."

Που είσαι, που σε περίμενα και τα υπέμεινα όλα

ΟΛΑ!!! 

Τόσα χρόνια... 

Μια καθημερινή δοκιμασία 

Μια γυναικεία μοναξιά ασυγχώρετη 

Υπεράνθρωπη 

Πόσοι άνθρωποι θα το έκαναν αυτό!!! 

Πόσοι;;; 

Πόσοι άνθρωποι αντέχουν κάτι τέτοιο; 

Και τίποτα δεν κατάλαβες

Εσύ, ο ίδιος, ζήτημα αν άντεξες τότε ούτε εβδομάδα... 

Σκέψου λίγο!!! Νιώσε!!! 

Τίποτα;;; 

Εγωίστρια επειδή σε ονειρεύτηκα... 

Επειδή ήθελα εσένα, ξεκάθαρα, ξάστερα... 

Επειδή στο είπα! 

Επειδή δεν άλλαξα γνώμη μέσα στα χρόνια 

Δεν αλλάζω γνώμη όχι επειδή είμαι εγωίστρια 

Αλλά επειδή λέω την αλήθεια. 

Η Αγάπη μένει... ΜΕΝΕΙ! 

Κι αν πάλεψα, το έκανα επειδή η αλήθεια μου έχει μόνο εμένα να την επικοινωνήσω 

Δεν μπορείς να διαβάσεις την ψυχή μου 

Παλιότερα που δεν το έκανα, πάλι μου είπες ότι έφταιγα

Πάλι εγώ ήμουν λάθος. 

Πάλι χαρακτηρίστηκα κάπως. 

Τώρα που το έκανα, τίμια, με όλη μου την ψυχή, είμαι εγωίστρια. 

Τελικά, τι περιμένεις από εμένα...

Τι πρέπει να κάνω για να καταλάβεις 

Για να περάσει επιτέλους στην καρδιά σου ή αλήθεια της δικής μου καρδιάς ; 

Έστω και μόνο για να το κατανοήσεις;;;; 

Τι; 

Πες μου και θα το κάνω.

Θα το κάνω γιατί σε πιστεύω ακόμα και μετά από όλη αυτή την ταλαιπωρία... 

Σε πιστεύω... 

Ξέρω ότι υπάρχει κάπου εκεί μέσα σου κάτι... 

Το ξέρω...

Το νιώθω...

Είσαι ακόμα εκεί... Σε νιώθω...

Σ. Ισμήνη "Έρωτας Αναλφάβητος" 

Γιατί δεν "προχωράω" ...; 

Γιατί σ'αγαπώ!!! 

Γι αυτό... 

Μα... Δεν είναι απλό;

Αν δε μπορείς να με αγαπήσεις όπως σε αγαπώ... 

Προσπάθησε έστω να με καταλάβεις... 

Είναι ανθρώπινο... 

Dream Journal

 Σε ονειρεύτηκα...

Ήμουν με τους φίλους μου σε μια παράσταση. 

Παρακολουθούσαμε μέσα από μια άλλη αίθουσα που έμοιαζε με στούντιο ηχογράφησης

Κάποια στιγμή στο δωμάτιο άρχισε να ακούγεται ένας ήχος υψηλής συχνότητας πολύ ενοχλητικός που γινόταν όλο και πιο έντονος. 

Οι τεχνικοί βρισκοντουσαν σε άλλο δωμάτιο και δεν μπορούσαν να τον ακούσουν. 

Κλείναμε όλοι τα αφτιά μας με τα χέρια μας 

Και καθώς πλησιάζω το τζάμι να το χτυπήσω για να ειδοποιήσω τους τεχνικούς 

Εμφανίζεσαι εσύ από το πουθενά και προσπαθείς με όποιο τρόπο ξέρεις να το φτιάξεις... Και φυσικά (🥰) τα καταφέρνεις... Εκείνη τη στιγμή, μπαίνουν μέσα οι τεχνικοί από το διπλανό δωμάτιο και σου μιλάνε ονομαστικά...Σου λένε ότι σε ευχαριστούν πολύ που πήρες την πρωτοβουλία να τους βοηθήσεις! Σε ήξεραν. Χαιρετίζεστε εγκάρδια. Φεύγουν.

Στέκεσαι μπροστά μου. 

Κοιτάζεις τους φίλους μου αμήχανα. 

Κοντοστέκεσαι.

"Α..(your name) .... μου..." σου λέω τρυφερά 

Με κοιτάζεις. 

Ξυπνάω.