Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "

 "The perfect moment for a kiss"

When I look at him my words drown, they turn into flowers... Flowers silently bloom through my eyes...

Gradually taking over my whole body

All meanings turn into wild life

Leaves and petals

unfolding without my permission

I am in battle with myself

right in front of mortals and God...

It is too late 

I'm naked...

blooming...

In plain sight...

Gasping for what could be my last breath...

Wishing he would simply stay

Only to witness me

break my own barriers down

As I bloom for him

Wildflowers know no other Master than

"it's time" 

All petals opened up

Painful distance

Closer

Come closer

My love

Words become flowers

When the only way to be saved

Is to be kissed

Athens, Greece 

April 4, 2020

Song of the Day... 🌠

 

Brought to our attention by our dearest friend and listener of our show, Isobel ❤️

Song of the Day... Merry X-Mas ❤️

 Χαρούμενα Χριστούγεννα, φίλοι μου 💖

Χρόνια πολλά σε όλους τους εορτάζοντες! 

Απόψε το Music 4 The Soul - Live Radio Show δε θα βγει στον αέρα... Μα σας εύχομαι ολόψυχα η μέρα και η νύχτα σας να είναι γεμάτες όμορφες μουσικές, αληθινά μαγικές στιγμές με αγαπημένους ανθρώπους και πολύτιμες στιγμές καθαρής ευτυχίας

🌿🍒

Ps. Don't forget to kiss under the mistletoe... (a lot)

🔔🎀❤️🍫🍬🍭✨☃️🎄🎁🎅🎶

Merry Christmas, everybody! 🌿🍒

 

Χαρούμενα Χριστούγεννα, αγαπημένοι μου φίλοι ! Σας εύχομαι να απολαύσετε μαγικές στιγμές χαλάρωσης, κεφιού, θαλπωρής και Αγάπης, όπως ακριβώς αξίζει σε όλους μας!

🌿🍒 ✨✨✨✨✨✨❤️

Σκέψεις 💭

Αναρωτιέμαι... 

Η ερώτηση αυτή κάνει την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά... 

Νομίζω ότι δεν υπάρχει τίποτα σε αυτόν τον κόσμο που θα ήθελα να καταλάβω περισσότερο... 

 Τι να σημαίνει για εσένα άραγε "Ελευθερία" ...;;; 

Κι αν... 

Αν συμφωνούμε...; Αν έχουμε παρεξηγήσει ο ένας τον άλλον άδικα; 

Θα ήταν φοβερό να συμφωνούμε χωρίς να το γνωρίζουμε... 

Τι σημαίνει, λοιπόν για εσένα 

"Ελευθερία" 

; 

Είναι και για εμένα, ξέρεις σημαντική 

Κι εγώ πνίγομαι χωρίς ελευθερία 

Πνίγομαι 

Αν δεν πνιγόμουν

Η ζωή μου ολόκληρη θα ήταν διαφορετική τώρα 

Πολύ 

Πολύ 

Πολύ διαφορετική...! 

Literal Poetry

 Ελευθερία καμιά φορά

Σημαίνει και να μένεις 

Γιατί η ελευθερία 

Είναι εσωτερική κατάσταση 

Δεν έχει καμία σχέση με τους άλλους... 

Όπως άλλωστε όλες οι μεγάλες έννοιες... 

Literal Poetry

Είναι κι αυτό ... 

που δεν ήρθες ακόμα σα σίφουνας να με αρπάξεις εκεί πέρα να τελειώνουμε.... 

Μα είναι ποτέ δυνατόν;;; 

Αααααχ.... 

Βαθύς αναστεναγμός... 

Σχεδόν Χριστούγεννα 

-Και πάλι... - 

Έτσι παράλογα κι ωραία σε ψάχνω 

Όπως μου έμαθε η γάτα μου 

Έχει μια αίσθηση δικαίου σε αυτό που θέλει 

Είναι στη φύση της 

Είναι αυτό που είναι και το θέλει απόλυτα ή καθόλου 

Και δεν είναι θέμα ζητιανιάς

Τουναντίον 

Είναι ξεκάθαρη δήλωση 

Θέλω 

και νομοτελειακά με θέλει πάντοτε αυτό που θέλω. 

Τελεία. 

Κι έχει πάντοτε δίκιο... Είναι φοβερό! 

(Μεταξύ μας κατέληξα στο συμπέρασμα ότι 

Κανονικά έτσι θα έπρεπε να είναι.) 

Γιατί θέλω δε θα πει ζητάω 

Θα πει γνωρίζω απόλυτα τι μου αναλογεί από ένα βαθύτερο σημείο εντός μου 

Η επιθυμία μου δεν είναι ερώτηση 

Είναι απάντηση σε αυτό που η διαίσθησή μου εντοπίζει ότι υπάρχει ήδη για εμένα 

Εσύ δηλαδή, στην περίπτωσή μου 

Υπάρχεις 

Περίεργα πράγματα 

Δε φταίω εγώ που υπάρχεις

(Ή μήπως φταίω εγώ και για αυτό...; 🤭😂❤️) 

🖌️Source 

Literal Poetry

 Μπορεί να μην ξέρω τι θα γίνει στη ζωή μου

Μα ξέρω τι θέλω και τι αισθάνομαι και για ποιον λόγο 

Δεν είμαι μπερδεμένη

Για εμένα είναι ξεκάθαρο 

And I will show you mine...

Θέλω καταρράκτες 

Θέλω αλήθεια 

Θέλω να ζήσω ένα αληθινό παραμύθι 

Με λάσπη και σύννεφα 

Θέλω να ζήσω μέσα στο κέντρο του θαύματος 

Να τι θα πει για εμένα εκπλήρωση... 

Literal Poetry

 Πως ζει κανείς

Μια ολόκληρη ζωή 

Στην απουσία 

Dream Journal

 Κι ύστερα με ρωτάτε

Γιατί 

Γιατί εκείνον... 

Γιατί εγώ ξέρω. 

Γι αυτό. 

Ξέρω!!!

Σήμερα ονειρεύτηκα ακριβώς πριν ξυπνήσω 

Ότι έγραψε!!! 

ΕΊΔΑ ΟΤΙ ΕΓΡΑΨΕ!!! 

Το είδα στον ύπνο μου με ακρίβεια συγκλονιστική 

Δεν έβλεπα τη θεματολογία αλλά είδα τρία μηνύματα... η σελίδα έμοιαζε θολή και δε μπορούσα να τα διαβάσω, μα τα είδα ακριβώς πριν ξυπνήσω!!! 

Και ήταν τελικά αλήθεια. 

Ήταν αλήθεια. 

Αυτή τη σύνδεση έχω μαζί του. 

Και δεν είναι η πρώτη φορά, όμως κάθε φορά μοιάζει με την πρώτη φορά. 

Κι αν αυτό δε σημαίνει τίποτα σε αυτόν τον κόσμο 

Αν αυτό δε σημαίνει κάτι 

Κάτι σημαντικό, κάτι αληθινό 

Τότε δεν ξέρω αν τίποτα σημαίνει τίποτα γενικά... 

... 

Διαβάζω αυτά που γράφει 

Και εύχομαι να τον είχα δίπλα μου να μπορούσα να τον ρωτήσω 

Να του πω 

Μου ξυπνάει ολόκληρο τον εσωτερικό μου κόσμο

Μου δημιουργεί κύματα από πράγματα 

Ίσως να μην τον έχω μπροστά μου

Ούτε δίπλα μου 

Όμως τον έχω μέσα μου...

Πόσο πολύ τον αγαπώ... 

Τι στο καλό, Σύμπαν... 

Τι στο καλό... 

Αχ... Γιατί να είναι πάντοτε τόσα βήματα μπροστά από εμένα... 

Μου φαίνεται τόσο άδικο που είναι πάντοτε στην επόμενη σελίδα και σχεδόν ποτέ στην ίδια 

Ήθελα τόσο πολύ να τον αγκαλιάσω 

Μα δε θα ήθελα να βλέπει τα χέρια μου σαν παγίδες 

Θέλω να είναι ευτυχισμένος 

Αλλά κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του 

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα ποτέ να χαλαρώσω χωρίς μια κάποια αίσθηση ασφάλειας 

Δεν ξέρω αν θα μπορούσα, έτσι στον αέρα 

Από την άλλη ξέρω το δηλητήριο της συμβατικής ζωής 

Κι έτσι βρίσκομαι στο κέντρο μιας υπαρξιακής κρίσης 

Νιώθω ανεκπλήρωτη και σε απόλυτη αναστάτωση 

Γιατί μπορώ να ζήσω χωρίς τρυφερότητα 

-Την έχω μέσα μου - 

Δεν ξέρω όμως πως να ζήσω χωρίς τη δική του... 

Όμως η δική του τρυφερότητα 

-Ακόμα κι αν ερχόταν - 

Αν ήταν φτερό στον άνεμο 

Θα με ισοπέδωνε χειρότερα 

Χρειάζομαι το βάθος σαν άνθρωπος αλλά κυρίως μαζί του

Και τώρα...; 

Δεν ξέρω... 

Γιατί και να ζει κανείς σε μια αιώνια λαχτάρα 

Είναι απάνθρωπο 

Ειδικά για έναν άνθρωπο ευαίσθητο 

Κι από την άλλη 

Δεν υπάρχει άλλη επιλογή... 

Μόνο η καθαρή Αγάπη. 

Γιατί αυτή είναι η μοναδική μου Αλήθεια. 

Ίσως τα υπόλοιπα να είναι δορυφόροι... 

Αχ Θεέ μου

Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι αν δεν τα ζητούσε κατά βάθος ο οργανισμός μου 

Θα ήταν αδύνατο να τον αγαπώ... 

Ίσως να ξέρω μέσα μου ότι μοιάζω μαζί του πολύ περισσότερο από όσο είμαι σε θέση να παραδεχτώ... 

Το σίγουρο είναι ότι τον αναγνωρίζω... 

Τον αναγνωρίζω... 

Και πάντοτε έτσι θα είναι. 

Τέλοσπάντων... 

Δεν έχει και τόση σημασία... 

Εκείνος γράφει όπως κανείς μαζεύει τα τελευταία πράγματα από ένα σπίτι που αφήνει... 

Δεν είναι εδώ... 

Κι όσο δεν είναι εδώ πραγματικά 

Με το σώμα του, με τη θέλησή του... 

Με κάποια πρόθεση... 

Δεν υπάρχει φαινομενικά τίποτα 

Πέρα από την κατά κόσμον παράλογη επιλογή της καρδιάς μου που χτυπάει γι αυτόν 

Όχι μόνο στον κόσμο του ονείρου 

Όχι μόνο μαγικά 

Μα πραγματικά 

Μέσα στο σώμα μου που κλαίει ακόμα... 

Ίσως να ήταν καλύτερα αν ξεχνούσα την Αγάπη... 

Όπως με ξέχασε κι εκείνη... 

Music 4 The Soul - The Dreamers, Their Dreams And The Music - 18/12/2022

 Για εσάς που χάσατε την εκπομπή αυτής της Κυριακής... 🌠

Εσείς, εγώ, το όνειρο και η μουσική!

Κλείσαμε, όπως κάθε Κυριακή, με το μήνυμα της ημέρας και με το νέο μας outro για την εορταστική περίοδο που διανύουμε!

Βρείτε μας:

Facebook : https://www.facebook.com/Music4TheSoulRadioShow

Instagram : https://www.instagram.com/music4thesoul_radio_show/

tiktok : https://www.tiktok.com/@music4thesoul_show

Mixcloud : https://www.mixcloud.com/music4thesoul_radio_show/music

Ακούστε μας ζωντανά κάθε Κυριακή στις 21.00:

1. Μέσω του player που θα βρείτε εδώ:

https://artemiszannou.blogspot.com ( στο blog υπάρχει και live chat!)

2. Μέσω του http://heartfm.net/

3. Πατώντας απευθείας σε αυτόν τον σύνδεσμο:  http://s22.myradiostream.com:15672/listen.mp3

Μοιραστείτε τις Κυριακές μας με τους φίλους σας!

Σας ευχόμαστε ολόψυχα : Χαρούμενα Χριστούγεννα !!!!

Σκέψεις 💭

 Είχε τόσο δίκιο η Μαλβίνα...

Η έννοια της λέξης "Άντρας"

Δύναται να εκπληρωθεί 

Μονάχα από έναν. 

Δεν εξηγείται το νόημα αλλού 

Αποκαλύπτεται αποκλειστικά και μόνο μέσω 

Του Ενός 

Του μοναδικού 

Που, αν δεν είναι ο "δικός σου" άντρας

Ο άνθρωπός σου 

Είναι σίγουρα ο άντρας που αγαπάς αληθινά...

Δεν είναι φοβερό; 

Μετά από τη δική του παρουσία ή απουσία:

Κενός χώρος. 

Εκείνος εκπρόσωπος ολοκλήρου του ανδρικού φύλου 

Ή μάλλον όχι 

Οι υπόλοιποι υπάρχουν μα είναι απλά, άνθρωποι

Δίχως φύλο στα μάτια σου 

Δεν υπάρχει άλλος άντρας πουθενά 

Αυτή είναι η αλήθεια... 

Αυτός 

Ή 

Τίποτα... 

Υγ. Δεν υπάρχουν καν εναλλακτικές... 

Όπου κι αν πας 

Θα βρίσκεσαι πάντοτε εκεί που αγαπάς... 

Ποιον να ξεγελάσεις και γιατί... 

Άδικος κόπος... 

Άκουσέ με... Είναι αδύνατο... 

Προσπάθησα πολύ και ξέρω... 

Όπως κι αν τα φέρνει η ζωή 

Τι σημασία έχει τελικά 

Είτε αγαπάς, 

Είτε όχι! 

Μην ψάχνεις κάτι ενδιάμεσο. 

Και τίποτε άλλο δεν υπάρχει πιο αληθινό, τίμιο και απόλυτο από αυτό. 

Είναι αυτό που είναι. 

Και συνεχίζουμε

Εν ζωή 

Μοναχικά, ξεκάθαρα κι ωραία... 

Άλλωστε πως αλλιώς να ζήσεις 

Αν όχι αληθινά... 

Παμε, λοιπόν, ψυχή μου... 

Συνεχίζουμε...

Με μια όμορφη θέα, με δυο φίλους καλούς 

Με μουσικές 

Με ή χωρίς Εκείνον... 

Συνεχίζουμε... 

Με την ομορφιά της ζωής που προϋπήρχε ημών 

Και πάντοτε θα υπάρχει... 

Literal Poetry

It's weird, even for me 

 I can still feel him, somehow 

I feel his life force alive and dancing inside this same creation of space and time 

Still

It is a good feeling... 

It feels nice

It has an undertone of connection 

It soothes my pain and worry

To just be able to feel his energy exist

Love is crazy

And so.... 

We keep living, I guess... 

We keep existing...

Literal Poetry

 I completely removed myself from this equation

Cause it was whack and

It had nothing on me

📸Source

Music 4 The Soul - The Dreamers, Their Dreams And The Music - 11/12/2022

 Για εσάς που χάσατε την εκπομπή αυτής της Κυριακής... 🌠

Εσείς, εγώ, το όνειρο και η μουσική!

Κλείσαμε, όπως κάθε Κυριακή, με το μήνυμα της ημέρας, με το

 νέο μας outro για όλη την εορταστική περίοδο που πλησιάζει

 αλλά φυσικά και με τον ήχο που έχει το "μου λείπεις"...

Βρείτε μας:

Facebook : https://www.facebook.com/Music4TheSoulRadioShow

Instagram : https://www.instagram.com/music4thesoul_radio_show/

tiktok : https://www.tiktok.com/@music4thesoul_show

Mixcloud : https://www.mixcloud.com/music4thesoul_radio_show/music

Ακούστε μας ζωντανά κάθε Κυριακή στις 21.00:

1. Μέσω του player που θα βρείτε εδώ:
https://artemiszannou.blogspot.com ( στο blog υπάρχει και live chat!)
2. Μέσω του http://heartfm.net/
3. Πατώντας απευθείας σε αυτόν τον σύνδεσμο: http://s22.myradiostream.com:15672/listen.mp3

Μοιραστείτε τις Κυριακές μας με τους φίλους σας!

Oliver Herford, “I Heard a Bird Sing”

=> Για εσάς που θέλετε να μας βοηθήσετε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε: https://www.paypal.com/paypalme/artemiszannou

Literal Poetry

 Sometimes... 

It hurts so bad to love you

That I wish my love for you would die

But you have been so deeply entangled inside me

So intricately woven into the fabric of my heart

My love for you became the eyes through which I experience the world 

Killing the love I have for you

Would kill all the love, everywhere 

Every ounce of love I aknowledge in this God forsaken place 

And that is a death I am afraid I was never prepared to experience... 

Nor do I want to 

Because I still want to believe in love 

It is who I am 

And I cannot give up on me 

I am the only one I have...and the miracle of Love is the only dream that keeps me going... 

So, forgive me... 

But I still dream of you... 

I dream of you 

And I always will.

Today's poem : Anne Sexton

Ένα τερατώδες αλλά υγρό λουλούδι

μπλέκεται στα πνευμόνια μου, πλέκεται στην καρδιά μου,

έρπει ως τον λαιμό μου

και σαν χταπόδι βυζαίνει τη γλώσσα μου.

Το φύτεψες όλο χαρά πέρυσι το καλοκαίρι

και να ριζώσει το άφησα δίπλα στη βραδινή μου ελπίδα,

δίχως να ξέρω πως θα γίνει μεγαλύτερο από μένα

και μέσα μου θα εκραγεί φέτος το Μάρτη.

Όλο το χειμώνα, καθώς να το μικρύνω προσπαθούσα,

το ένιωθα να μεγαλώνει.

Μα φυσικά ποτέ μου δε σου μίλησα γι' αυτό,

γιατί η διαύγειά μου ήταν απαίσια μάλλον

κι ένιωσα υποχρεωμένη να έχω στο νου μου τη δική σου.

Τώρα που έφυγες για πάντα

γιατί δε μαραίνεται αυτό το φυτό;

Προσπαθώ να το αποδιώξω.

Καταπίνω πέτρες.

Καταπίνω φιαλίδια λεπτά

με σταυρωμένα κόκαλα ζωγραφισμένα πάνω τους.

Όμως εκείνο τρέφεται με το υγρό τους διάλυμα.

Ανάβω σπίρτα και τα βάζω στο στόμα μου

και τα δόντια μου λιώνουν αλλά η πρασινάδα συνεχίζει να συρίζει.

Πίνω αίμα από τους καρπούς μου

και το πράσινο γλιστράει σαν βραχιόλι.

Δεν θα μπορούσε κάποιος φύλακας

να το ισοπεδώσει εάν γυρνούσα μέσα έξω για μια ώρα;

Το λουλούδι, αυτός ο πολτός, το αχυρένιο παραγέμισμα

με νίκησε, με έχει.

Αδύντατο είναι προφανώς να σκοτωθώ ή να το σκοτώσω.

Βήχω. Παλεύω ν'αναπνεύσω. Το νιώθω να εισέρχεται

στις ρινικές κοιλότητες, στο ιγμόρειο, στο κάτω και στο άνω,

και άρα στον εγκέφαλο, από τα μάτια μου αναβλύζει,

πρέπει να βρω ένα χειρουργό να το αφαιρέσει με νυστέρι, να το κάψει

όπως σε κάποιους βίαιους επιληπτικούς.

Γρήγορα να καλέσω κάποιον πριν εκραγώ!

Θα μάντευες την ύπαρξή του

αν με έβλεπες στη λεωφόρο να λικνίζομαι

με το μακρύ μαύρο παλτό μου, με γούνινη κουκούλα

και τη μακριά ροζ φούστα μου να ξεπηδά σε κάθε βήμα;

Θα μάντευες πώς κάτω από το παλτό, το ροζ, το σουτιέν, το εσώρουχο,

στις εσοχές όπου γονάτισε η αγάπη

ένα φυτό που βήχει μου προκαλεί ασφυξία;

Μήπως γίνομαι απάνθρωπη

και πρέπει ίσως να δεχτώ τη φυσική του τάξη;

Μήπως γίνομαι κομμάτι του πράσινου κόσμου

κι από το στόμα μου ξεπεταχτεί ένα τριαντάφυλλο;

Περαστικέ διαβάτη, άσε με να το κόψω με τα δόντια, να σ'το φτύσω

κι εσύ να πεις «Τι ωραίο!» και να μου γνέψεις φχαριστώ,

να περπατήσεις τρία τετράγωνα ως τη γυναίκα που αγαπάς

κι εκείνη στο αφτί της να το βάλει

χωρίς να ξέρει πως αυτό μες στο αφτί της θα γλιστρήσει,

στο μυαλό, να την τρελάνει.

Τότε θα γίνει σαν κι εμένα και αυτή -

μια κούκλα ροζ και παραγεμισμένη με φρενιασμένο πράσινο.

Anne Sexton, Οδός Ελέους 45

📸Source 

Literal Poetry

 

Κι όμως! 

Το βρήκα! 

Ανακάλυψα έναν μοναδικό τρόπο

Για να μένει ο έρωτας!

Η μοναδική προϋπόθεση!!! 

Αν συμβαίνει αυτό το ένα πολύ απλό πράγμα, ο έρωτας μένει!!! 

Είναι πολύ απλό!!! 

Στεκόταν κάτω από τη μύτη μας τόσα χρόνια!!! 

Πρέπει πρώτα..... 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

. 

ΝΑ   Υ Π Α Ρ Χ Ε Ι !!!

. 

. 

. 

Αν το παρατηρήσεις σοβαρά 

Όποτε υπάρξει στ'αλήθεια... 

Μένει κιόλας! 

Δεν είναι φοβερό; 

Κοίτα να δεις κάτι πράγματα.... 

Ποιος θα περίμενε να είναι τόσο απλό... 

. 

. 

ΑΠίστευτο... ;;;!!! 

Music 4 The Soul - The Dreamers, Their Dreams And The Music - 04/12/2022

 Για εσάς που χάσατε την εκπομπή αυτής της Κυριακής... 🌠

Εσείς, εγώ, το όνειρο και η μουσική!

Κλείσαμε, όπως κάθε Κυριακή, με το μήνυμα της ημέρας αλλά και με το νέο μας outro για όλη την εορταστική περίοδο που πλησιάζει.

Βρείτε μας:

Facebook : https://www.facebook.com/Music4TheSoulRadioShow

Instagram : https://www.instagram.com/music4thesoul_radio_show/

tiktok : https://www.tiktok.com/@music4thesoul_show

Mixcloud : https://www.mixcloud.com/music4thesoul_radio_show/music

Ακούστε μας ζωντανά κάθε Κυριακή στις 21.00:

1. Μέσω του player που θα βρείτε εδώ:

https://artemiszannou.blogspot.com ( στο blog υπάρχει και live chat!)

2. Μέσω του http://heartfm.net/

3. Πατώντας απευθείας σε αυτόν τον σύνδεσμο: http://s22.myradiostream.com:15672/listen.mp3

Μοιραστείτε τις Κυριακές μας με τους φίλους σας!

=> Για εσάς που θέλετε να μας βοηθήσετε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε: https://www.paypal.com/paypalme/artemiszannou

Literal Poetry

 Κουράστηκα.

Υπέκυψα στα τραύματά μου.

Κρατήθηκα μανιασμένα από ένα κλαράκι

Με παράτησες να παλεύω μόνη.

Με πρόδωσες. 

Έγινα κάτι άλλο.

Ήταν ανάλογα που θα έπεφτε το κέρμα

Έπεσε έτσι

Είμαι έτσι πια 

Έτσι είμαι 

Έγινα αλλιώς 

Ακόμα πιο μακριά πια 

Πιο μακριά από πριν 

Δεν υπάρχει τίποτα 

Ποτέ ξανά κοντά 

Ποτέ 

Νίκησες 

Τα σκότωσες όλα 

Μαζί κι εμένα 

Είμαι πλέον πεπεισμένη ότι δεν υπήρξες ποτέ 

Ήσουν απλώς ο ηθοποιός ενός περιπλανώμενου θιάσου 

Ήταν τα κείμενά σου αυτά 

Έκανες πρόβα τα λόγια σου 

Παρεξήγησα 

Εσύ απλώς είπες αυτά που διάβασες 

Έκανες το σύνηθες πρόγραμμά σου 

Ίσως απλώς να σε ονειρεύτηκα 

Σε ένα από εκείνα τα  περίεργα, ζωντανά όνειρα 

Ίσως να μην έζησες και ποτέ 

Πάντως σίγουρα δεν υπήρξες για εμένα 

Κι ούτε θα υπάρξεις 

Με την έννοια του υπαρκτού

Ούτε εγώ υπάρχω πια όπως ήμουν 

Πέσαμε στην πρώτη γραμμή της ζωής 

Και γίναμε πια ξένοι

Ούτε βρεθήκαμε αληθινά ποτέ 

Είχες δίκιο 

Είμαστε ξένοι, από πάντοτε 

Και ποτέ δεν υπήρχε περίπτωση να έρθουμε κοντά 

Γιατί δεν υπήρξες ποτέ αληθινά για εμένα 

Κι ούτε πρόκειται να υπάρξεις 

Με συγχωρείς 

Ίσως να φταίω κι εγώ που

σε μπέρδεψα με κάποιον άλλον. 

Στο καλό, λοιπόν, ξένε 

Στο καλό. 

Literal Poetry

 But would I actually want

A man who behaves like him 

in my life...?

Oh God, No. 

Nope. 

Abso-freaking-lutely not. 

The cruelty. 

No. 

Maybe some people are only meant to be loved from afar, anyway ... 

Dream Journal

 Σε ονειρεύτηκα...

Είναι άδικο να ξυπνάμε μετά από τέτοια όνειρα...

Άδικο! 

Literal Poetry

 Δουλεύουν και οι δύο όλη μέρα

Κι όταν με το καλό βρίσκονται το βράδυ

Έχοντας αφεθεί στην τυχαιότητα της προσωπικής τους ρουτίνας

Απομονώνουν τις καρδιές τους

Δεν έχουν χρόνο για ένα πουκάμισο στη λάθος ντουλάπα

Στρέφονται ο ένας εναντίον του άλλου

Επανειλημμένα

Γιατί είναι κουρασμένοι και έχουν παραιτηθεί

Έχουν απογοητευτεί από την έλλειψη ορίζοντα

Και παίζουν μέχρι να κλείσουν τα μάτια τους το βράδυ παιχνίδια δύναμης

"Όχι. Θα γίνει αυτό που λέω εγώ."

Και βρίζονται εκείνοι που αγαπιούνται

Μέχρι η αγάπη να πεθάνει και να γίνει σχέση εξάρτησης

Και δεν προσπαθεί κανένας να τη φτιάξει γιατί είναι όλοι εξαιρετικά κουρασμένοι και αφού ως εδώ μοιάζει ο δρόμος κακοτράχαλος, έτσι θα είναι πάντα.

Μια μηχανή η καθημερινότητα που στραγγίζει τη ζωή απ'τους ανθρώπους. 

Κι όπως διπλώνω απαλά το ύφασμα της μοναξιάς μου 

Σκέφτομαι πως θα έμπαινα σε αυτή διαδικασία μόνο με έναν άνθρωπο που εξακολουθεί να βλέπει τον ανοιχτό ορίζοντα σε κάθε εμπόδιο... 

Αλλιώς θα μαραινόμουν χειρότερα από τώρα που αγαπώ μια ανάμνηση... 

Δε θα τον ήθελα ποτέ αυτόν τον θάνατο 

Αυτό το δηλητήριο στη ζωή μου 

Διπλώνω το υφάσμα της μοναξιάς μου σε ησυχία 

Σε απαλότητα 

Σε χρόνους δικούς μου 

Με συγχωρώ γρήγορα όταν χύνω νερά στο πάτωμα 

Είμαι ευγενική μαζί μου

Κλαίω όποτε το αισθάνομαι 

Και δεν έχω κανέναν να το κρατήσει εναντίον μου ως κάτι 

Με φοβίζει η κούραση των ανθρώπων 

Με φοβίζει και η δική μου κούραση 

Η κούραση χωρίς ορίζοντα 

Μόνη, βρίσκω πάντοτε το βάθος 

Δραπετεύω με τη φαντασία μου σε απόλυτη άνεση 

Δεν έχω τύψεις όταν φεύγω από το δωμάτιο 

Με καταλαβαίνω 

Με νιώθω 

Δε μου θυμώνω ποτέ... 

Κι όταν θυμώνω, κρατάει λίγο... 

Ξεσπάω εκείνη τη στιγμή και έπειτα ηρεμώ απόλυτα 

Έχω την έμφυτη γνώση πως δεν ήταν και τόσο σοβαρό 

Δε θέλω ποτέ να ακούω τους ανθρώπους που αγαπιούνται να μιλάνε έτσι ο ένας στον άλλον... 

Μου ραγίζουν την καρδιά... 

Στην αγάπη του εαυτού μας μα και του άλλου 

Πρέπει να ψάχνουμε να βρίσκουμε πάντοτε τον ορίζοντα... 

Πρέπει να μιλάμε απαλά... Είναι σημαντικό 

Γιατί η αγάπη ακούει τα πάντα καλύτερα από τους ανθρώπους... 

Και ραγίζουν οι καρδιές με τον καιρό 

Χάνουν τη θέρμη τους 

Ο άνθρωπος χάνεται στο τίποτα 

Παραδίνεται στην κούραση 

Και φεύγει η ζωή... Μέσα σε κουβέντες σκληρές 

Οχι επειδή δεν αγαπήθηκαν οι άνθρωποι 

Μα επειδή υπέκυψαν 

Διπλώνω το ύφασμα της μοναξιάς μου που την προτιμώ από κάθε είδους τυχαιότητα... 

Όχι 

Θέλω να αναγνωρίζω τον ανοιχτό ορίζοντα στα μάτια εκείνου του ανθρώπου 

Θέλω να ζήσω απαλά 

Αληθινά 

Βαθιά 

Με ευαισθησία

Θέλω να είμαι ελεύθερα όπως αισθάνομαι 

Και να αγαπιέμαι αδιαπραγμάτευτα γι αυτό. 

Όχι. 

Δεν ανήκω στην κουζίνα. 

Δεν είμαι νοικοκυρά. 

Δεν είμαι υποχρεωμένη να κάνω τίποτα για κανέναν. 

Κάνω μόνο αυτό που θέλω για εκείνους που θέλω , όταν το θέλω. 

Κι έτσι είμαι πάντοτε αυθεντική. 

Ο,τιδήποτε άλλο με πνίγει. 

Δε ζητάω τίποτα ούτε από τον εαυτό μου. 

Κάνω μονάχα εκείνο που αισθάνομαι. 

Διπλώνω, λοιπόν, το ύφασμα της μοναξιάς μου 

Ελεύθερα... 

Γιατί ξέρω πως αυτό που ζητάω από τη ζωή το έχω ήδη 

Κι έτσι, για να το μοιραστώ, θα πρέπει το μοίρασμα να το κάνει ακόμα καλύτερο. 

Διαφορετικά, 

Δεν έχει έτσι κι αλλιώς κανένα νόημα να μοιράζεσαι. 

Literal Poetry

 Διαβάζω ένα κείμενό του για την Ευρώπη...

Για τρεις προορισμούς που αγαπά...

Ξέρει τα αξιοθέατα... 

Τους δρόμους... τις καφετέριες... 

Τις μικρές γωνίες που χτυπά η καρδιά των πόλεων... 

Το διαβάζω με παράπονο... 

Έχει ήδη πάει χωρίς εμένα σε όλα αυτά τα μέρη... 

Έχει ζήσει τόσα πράγματα... 

Έχει έτοιμες τόσες αναμνήσεις χωρίς εμένα... 

Μια ολόκληρη ζωή... 

Ανέβηκε στον πύργο του Άιφελ... 

Πως είναι, άραγε, εκεί πάνω... 

Το όνειρό μου... 

Ονειρευόμουν να πάω μαζί του εκεί μια μέρα ... 

Σαν κάτι που θα είχε σημασία...θα σήμαινε κάτι για εμένα... 

Κάτι... 

Δε θα ήταν ένα ακόμα ταξιδιωτικό κλισέ... 

Δε θέλω πια να πάω... 

Δε θα πάω ποτέ στο Παρίσι... Ποτέ...

Ποτέ και με κανέναν άλλον. 

Αυτό το ονειρεύτηκα μαζί του...

Ονειρεύτηκα γενικά μαζί του... 

Αυτά συμβαίνουν μόνο μια φορά. 

Ίσως καλύτερα... 

Θα ένιωθα χειρότερη θλίψη κοιτάζοντας αυτή τη θέα χωρίς εκείνον δίπλα μου... 

Δε θέλω να πάω πουθενά ούτως ή άλλως... 

Θα καθήσω εδώ να ταξιδεύω με τη φαντασία μου 

Κι ας περνούν οι εποχές 

Καθόλου δε με νοιάζει 

Παραδίνομαι... 

Αντίο Παρίσι μου... 

Υγ. Να ξέρεις... Σε λαχτάρησα πιο πολύ από εκείνους που τελικά σε περπάτησαν... 

Κι ένα τραγούδι... Για το οποιοδήποτε Manhattan ή Παρίσι του καθενός...