Literal Poetry

Did you only ever think of me in your mind? 

Was I just a passing thought? 

Because I also think about you with my heart, with my spirit and my body... 

When one forgets, the other remembers... 

They pass the torch to each other 

It is never the same 

And the road keeps unfolding somehow 

You beat inside of me 

And I cannot do the things I want to do 

I am terribly in love, you see

Yes one can stop thinking 

But how does one keep this longing at bay 

From rushing through their whole body 

You were such a rude awakening 

I did not ask for you... 

Or maybe I did... I don't know... 

It is not a thought you see 

You have got it all wrong

It is a cry 

I

Want 

To

Live

! 

Do you understand? 

You are the unknown... 

Who are you... 

That is all

I wanted to know......... 

Back to the Basics : Helen Keller, Unpopular Opinion - Ακεραιότητα, Maya Angelou, Jack Canfield

 «Όταν μια πόρτα ευτυχίας κλείνει, μια άλλη ανοίγει. Αλλά συχνά κοιτάμε τόσο πολύ την κλειστή πόρτα που δεν βλέπουμε αυτή που έχει ανοίξει».

Helen Keller

Σκέψεις : Κάποιες φορές όμως δεν αντέχεται να ζει κανείς έτσι ευκαιριακά με βάση τις πόρτες που ανοίγουν και κλείνουν αναπόφευκτα, αντί να ζει με βάση την ακεραιότητα της εσωτερικής του πρόθεσης απέναντι στη ζωή. Δεν είναι θέμα κέρδους ούτε συμφέροντος η ύπαρξη. Φτάνει πια με αυτή τη νοοτροπία. Το θέμα είναι να δίνουμε στον εαυτό μας την άδεια να βιώνει αυτό που είναι, επιθυμεί και αισθάνεται γιατί μόνο έτσι θα φτάσει μια μέρα κάπου που θα θέλει πραγματικά να βρίσκεται, ακόμα και αν καμιά φορά αυτός είναι ένας πιο δύσκολος δρόμος. Γιατί ακόμα και ο Παράδεισος είναι βαρετός αν εσύ δε θες να βρίσκεσαι εκεί. Όλα, λοιπόν, είναι σχετικά. Η σωστή απάντηση για το δρόμο που θα ακολουθήσεις είναι "Που θέλεις να πας; Τι θες να δημιουργήσεις;" και φυσικά "Γιατί". Σε αυτές τις ερωτήσεις κρύβεται η ποιότητα, η ταχύτητα και η κατεύθυνση της διαδρομής σου...

Έτσι, λοιπόν, αν κάποιος ζει από την καρδιά, τις έχει λύσει όλες αυτές τις σκέψεις μέσα του και ξέρει πως στο τέλος της διαδρομής, ό,τι κι αν συμβαίνει τώρα φαινομενικά, θα καταλήξει σε ένα μέρος στο οποίο θα θέλει ο ίδιος πρώτα να βρίσκεται. Η ασφάλεια χωρίς αγάπη, η ασφάλεια χωρίς εξέλιξη, η ασφάλεια για την ασφάλεια είναι αδιάφορη. Πέρα από αδιάφορη είναι και επίπλαστη, ειδικά όταν οι όχθες της βρέχονται από τα νερά του συμφέροντος. Άρα είναι έτσι κι αλλιώς ανέφικτη.

Η ζωή έχει τόσους δρόμους, όσους και ανθρώπους κι ο καθένας από εμάς έχει το απόλυτο δικαίωμα στην επιλογή της δικής του διαδρομής.

Όλοι θα φτάσουμε εκεί που επιτρέπουμε.

Όλοι στο τέλος πληρώνουμε το λογαριασμό.

Προτιμώ λοιπόν, κάθε τι σε αυτήν την απόδειξη βημάτων να το έχω επιλέξει προσωπικά. Να το έχω γελάσει, να το έχω κλάψει. Να το έχω πονέσει. Να το έχω χορέψει. Να το έχω τραγουδήσει μεθυσμένη. Να το έχω συναντήσει. Να το έχω κοιτάξει στα μάτια, αληθινά. Να έχω εμπιστευτεί τη ροή μέσα μου. Απόλυτα. Μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο .

Χωρίς φόβο. 

Τίμια. Χωρίς άλλες politically correct υπεκφυγές.

Θέλω να έχω πάντοτε το θάρρος να είμαι ανένδοτα  ακέραιη σαν να είναι αυτό η ύστατη εκδήλωση τρυφερότητας, αποδοχής και αναγνώρισης της μοναδικότητας όλων μας.

Αλλά και σαν αποδοχή της ίδιας μας της φθαρτής και ατελούς φύσης. 

Σα να ξύπνησα από ένα βαθύτερο ύπνο...και να είδα για πρώτη φορά τα χρώματα. 

Θέλω να έχω το θάρρος αυτό της ατέρμονης αγάπης και μέσα από αυτό να γνωρίσω τον κόσμο με απόλυτη ειλικρίνεια...

Όχι όπως εννοεί ο κόσμος την ειλικρίνεια σήμερα. 

Όπως την εννοώ εγώ.

Η αγένεια και η κριτική είναι πληγές στην απαλότητα της αλήθειας. 

Η πραγματική αλήθεια είναι πάντοτε απαλή. 

Ότι εμπεριέχει υποκειμενική οπτική, είναι μια απλή άποψη. 

Η αλήθεια είναι σκληρή μόνο όταν είναι σκληροί μέσα τους οι άνθρωποι που την εκφράζουν ως δική τους αλήθεια. 

Η αλήθεια σαν έννοια είναι πάντοτε απαλή. 

Οι περισσότεροι φιλόσοφοι και δάσκαλοι συμφωνούν πως η μοναδική αλήθεια είναι η Αγάπη. 

Στο μυαλό μου, όλες οι μεγάλες έννοιες χωρίζονται σε αυτό το πεδίο που βρισκόμαστε σε υποκατηγορίες, στην πραγματικότητα όμως, έχω την αίσθηση ότι στις υψηλότερες δονήσεις δεν διαχωρίζονται η μία από την άλλη. Όπως οι ψυχές που διαχωρίζονται σε προσωπικότητες μα καταλήγουν όλες στο Θεό ή στο κενό, ανάλογα με το σε τι πιστεύει ο καθένας.

Λίγη σημασία έχει, τα χιλιόμετρα τρέχουν έτσι κι αλλιώς...

Κι εμένα δε με νοιάζει τι ανοιγοκλείνει... Αν φυσάει ή αν βρέχει... Αν αγαπιέμαι ή όχι... Αυτά είναι λεπτομέρειες.

Σημασία έχει τι αγαπώ εγώ...τι αγαπάς εσύ... Γιατί αυτός θα είναι ο δρόμος μας για να φτάσουμε μια μέρα εκεί που ξέρουμε ότι θέλουμε να βρισκόμαστε...κι αυτό είναι ένα δικαίωμα ιερό. 

Άφησέ με να απομακρυνθώ, ή περπάτα για λίγο μαζί μου...

Μα όπως και να έχει 

Θα νιώθω για εσένα όπως νιώθω 

Γιατί αυτό θα πει ακεραιότητα.

Κι αυτό το δρόμο ήρθα να ακολουθήσω... 

Εύχομαι σε όλους μας 

Να έχουμε πάντοτε τη δύναμη να εξακολουθούμε να βαδίζουμε στο δρόμο της προσωπικής μας ακεραιότητας, όσες πόρτες κι αν ανοιγοκλείνουν... 🌠 

Music 4 The Soul - Interview: Thanasis Karamintzios// "Errante" - 29/01/2023

 Για εσάς που χάσατε την εκπομπή αυτής της Κυριακής... 🌠

Αυτή την Κυριακή είχαμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε σε μια δίωρη τηλεφωνική συνέντευξη εφ'όλης της ύλης, το δημιουργό και μουσικοσυνθέτη Θανάση Καραμίντζιο!!! Ακούσαμε όλα τα κομμάτια από το άλμπουμ του "Errante" και όχι μόνο! Κλείσαμε, με τον ήχο που έχει το "Μου λείπεις..."

Βρείτε μας:

Facebook : https://www.facebook.com/Music4TheSoulRadioShow

Instagram : https://www.instagram.com/music4thesoul_radio_show/

tiktok : https://www.tiktok.com/@music4thesoul_show

Mixcloud : https://www.mixcloud.com/music4thesoul_radio_show/music

Ακούστε μας ζωντανά κάθε Κυριακή στις 21.00:

1. Μέσω του player που θα βρείτε εδώ:

https://artemiszannou.blogspot.com ( στο blog υπάρχει και live chat!)

2. Μέσω του http://heartfm.net/

3. Πατώντας απευθείας σε αυτόν τον σύνδεσμο:  http://s22.myradiostream.com:15672/listen.mp3

Μοιραστείτε τις Κυριακές μας με τους φίλους σας!

=> Για εσάς που θέλετε να μας βοηθήσετε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε: https://www.paypal.com/paypalme/artemiszannou

Literal Poetry

 

He punished me for once being young

By letting me cry myself to sleep for the rest of my days

Not realizing that if I actually deserved this kind of punishment

I wouldn't be suffering over it anymore...

This Sunday's Special Guest : Thanasis Karamintzios // "Errante" 📀🎶

 

Αυτή την Κυριακή θα έχουμε τη χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε σε μια δίωρη τηλεφωνική συνέντευξη εφ'όλης της ύλης, το δημιουργό και μουσικοσυνθέτη Thanasis Karamintzios / Thanasis Karamintzios - Errante!!! Θα ακούσουμε όλα τα κομμάτια από το άλμπουμ του "Errante" και όχι μόνο! Ετοιμαστείτε για μια Κυριακή που θα μας ταξιδέψει !!!

"Ο Θανάσης Καραμίντζιος παρουσιάζει το δίσκο του «Errante», σε ύφος tango και valse. Το άλμπουμ χαρακτηρίζεται γενικότερα από μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα. Errante σημαίνει περιπλανώμενος. Το άλμπουμ αυτό είναι ένα οδοιπορικό σε μέρη που αποτελούν κομμάτια της ιστορίας του συνθέτη, καθώς και σε μέρη όπου έφτασε μόνο με τη φαντασία του. Ο τεράστιος ουρανός του νότου της Αργεντινής, η κρύα ελευθερία του Βερολίνου, η αβάσταχτη γοητευτική μελαγχολία της Βουδαπέστης κι ένα βαλς στην παραλία της Θεσσαλονίκης, το πιο όμορφο μέρος του κόσμου... Μα πάνω από όλα, ο δρόμος που ποτέ δεν τελειώνει, η λωρίδα που χάνεται στον ορίζοντα. Όχημα το τανγκο, το βαλς, το τραγούδι και η μουσική που δημιουργεί εικόνες αξέχαστες."

Λίγα λόγια για τον καλεσμένο μας :

 Ο Θανάσης Καραμίντζιος γεννήθηκε στα Τρίκαλα και ζει στο Βερολίνο, όπου έχει εμφανιστεί με το συγκρότημά του (Grüner Salon της Volksbühne, «Karneval der Kulturen» και αλλού) καθώς και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας (Μόναχο κ.α). Επίσης, έχει γράψει μουσική για θέατρο (θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου Humboldt του Βερολίνου). Ακόμη, έχει παρουσιάσει τη μουσική του στη Ρωσία (club Kozlov στη Μόσχα - ψηφίστηκε κορυφαία τζαζ σκηνή στον κόσμο για το 2019), αίθουσα Τελετών του Πανεπιστημίου Γλωσσολογίας της Μόσχας), Αγία Πετρούπολη κ.α. Η Olga Pshenitsyna, χορογράφος στο Θέατρο Μπολσόι, δημιούργησε χορογραφίες πάνω στη μουσική του. Επιπλέον, έχει εμφανιστεί στην Ελλάδα ("Ιανός" κ.α. στην Αθήνα) καθώς και στη Θεσσαλονίκη και αλλού, καθώς και στην Ουγγαρία (Βουδαπέστη). Το 2018 ηχογράφησε το πρώτο του άλμπουμ “Errante” σε ύφος tango και valse. Εκτός από ορχηστρική μουσική, το άλμπουμ περιλαμβάνει και τραγούδια σε στίχους του ίδιου, ενώ ο δίσκος χαρακτηρίζεται γενικότερα από μια κινηματογραφική ατμόσφαιρα. Έπαιξαν οι μουσικοί Κυριάκος Γκουβέντας, Τάσος Μισυρλής, Δήμος Βουγιούκας, Ειρήνη Τουμπάκη και πολλοί άλλοι.

Ραντεβού ζωντανά την ερχόμενη Κυριακή (29/01/2023) στις 21.00, λοιπόν...
εδώ: https://artemiszannou.blogspot.com

Περισσότερες πληροφορίες:

www.karamintzios.com

www.facebook.com/ThanasisKaramintzios/

https://www.instagram.com/errante_100/

Promo Video: https://youtu.be/0aBR8fXWu8E

Άλμπουμ "Errante": https://karamintzios.bandcamp.com/releases

Βρείτε μας:
Facebook : https://www.facebook.com/Music4TheSoulRadioShow
Instagram : https://www.instagram.com/music4thesoul_radio_show/
tiktok : https://www.tiktok.com/@music4thesoul_show
Mixcloud : https://www.mixcloud.com/music4thesoul_radio_show/music

Ακούστε μας ζωντανά κάθε Κυριακή στις 21.00:
1. Μέσω του player που θα βρείτε εδώ:
https://artemiszannou.blogspot.com ( στο blog υπάρχει και live chat!)
2. Μέσω του http://heartfm.net/
3. Πατώντας απευθείας σε αυτόν τον σύνδεσμο:
http://s22.myradiostream.com:15672/listen.mp3

Μοιραστείτε τις Κυριακές μας με τους φίλους σας!

=> Για εσάς που θέλετε να μας βοηθήσετε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε: https://www.paypal.com/paypalme/artemiszannou

Music 4 The Soul - The Dreamers, Their Dreams And The Music - 22/01/2023

 Για εσάς που χάσατε την εκπομπή αυτής της Κυριακής... 🌠

Εσείς, εγώ, το όνειρο και η μουσική!

Κλείσαμε, με τον ήχο που έχει το Αντίο.

Βρείτε μας:

Facebook : https://www.facebook.com/Music4TheSoulRadioShow

Instagram : https://www.instagram.com/music4thesoul_radio_show/

tiktok : https://www.tiktok.com/@music4thesoul_show

Mixcloud : https://www.mixcloud.com/music4thesoul_radio_show/music

Ακούστε μας ζωντανά κάθε Κυριακή στις 21.00:

1. Μέσω του player που θα βρείτε εδώ:

https://artemiszannou.blogspot.com ( στο blog υπάρχει και live chat!)

2. Μέσω του http://heartfm.net/

3. Πατώντας απευθείας σε αυτόν τον σύνδεσμο:  http://s22.myradiostream.com:15672/listen.mp3

Μοιραστείτε τις Κυριακές μας με τους φίλους σας!

=> Για εσάς που θέλετε να μας βοηθήσετε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε: https://www.paypal.com/paypalme/artemiszannou

"Είναι τα βλέφαρά μου διάφανες αυλαίες. Όταν τ'ανοίγω βλέπω εμπρός μου ό,τι κι αν τύχει. Όταν τα κλείνω βλέπω εμπρός μου ό,τι ποθώ."

Ανδρέας Εμπειρίκος

Ένα τελευταίο γράμμα...

 Δε μετανιώνω...

Είχα και έδωσα. 

Δοκίμασα και απέτυχα. 

Κι ό,τι έδωσα ήταν αληθινό και από την καρδιά μου. 

Δεν παίρνω τίποτα πίσω. 

Σε συγχωρώ που δεν μπόρεσες να με δεις. 

Σε συγχωρώ για την περιπαικτική σου στάση. 

Σε συγχωρώ που δεν κατάλαβες την αξία μου. 

Σε συγχωρώ που με ξέχασες τόσο εύκολα. 

Σε συγχωρώ που δε με επέλεξες. 

Σε συγχωρώ για όλα. 

Σε ελευθερώνω σε αγάπη. 

Δε θα με ξαναδείς ποτέ. 

Δε θα σε ξαναψάξω ποτέ. 

Να προσέχεις. 

Καλή συνέχεια. 

Σε ευχαριστώ και για όσα μου προσέφερες. 

Ακόμα και για τα δάκρυα. 

Αντίο.

Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "

She has my luck

On her lips and fingertips

In moonlit nights and stormy afternoons 

She has the hands of him

And the heart of him

And his voice softly dancing over the words

that form new stars in the sky

All eyes of creation are on her now

As she says yes 

And he says yes in return 

Silently holding her

Saving her just in time from falling off the edge of gravity's cliff 

The rest of us are already falling 

Not knowing what's coming 

This bloody thing called life 

You just never know what your story will end up looking like... 

You never know... 

February 2019

______________

January 2023:

Meanwhile her eyes are the same color as my heart ...

Αντίο Αγάπη...

Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "

 I. 

Αχαρτογράφητο σημάδι

Τ'ονομά σου αιωρείται

Άναρχα

Τέμνει και τέμνεται

Αστέρια στο ταβάνι 

Σιωπή 

Ένα μικρό καράβι 

Πίσω από τα μαλλιά σου 

Πλέκει και πλέκεται

Σε όνειρα που ανεμίζουν 

Μικρές άγκυρες οι υποσχέσεις 

Σιωπή 

Αέρας και κύματα 

Αντί για τα φιλήματα

Στα ακριβά σου χείλη 

Μέλι και κανέλα 

Στην αγκαλιά μου έλα 

Να γεμίσω τα βάζα σου 

Με λουλούδια τ'Απρίλη

Από τα γένια σου

Κρέμονται κατακκόκινες λέξεις 

Που δεν έφτασαν ποτέ στο κέντρο της καρδιάς σου 

Είναι ζωντανές 

Τις βλέπουν όλοι

Σα μικρές καρτ ποστάλ άλλων καιρών

Με μια διεύθυνση παλιά 

Αχόρταγος ο έρωτας 

Μια φωτογραφία 

Πιάνει και πιάνεται 

Στα μάτια σου 

Το κέντρο όλου του σύμπαντος 

Ποτέ δεν υπήρξαμε 

Σιωπή 

Μικρές φωτιές ολόγυρα 

Χαραγματιές στα χρώματα 

Πλήττω και πλήττομαι 

Μακριά σου

Δεν διακρίνω σχήματα 

Όλα ιδέες αχνές

Σιωπή

Μάιος 2020

-------------------------

ΙΙ. 

Τρυφερά πως σου φιλώ τα χέρια, αγάπη μου, μέσα στη σκέψη μου 

Και με πόση ευγνωμοσύνη σε κοιτάζω

Ήλιος εσύ στη σκοτεινή μου νύχτα

Φωτίζεις τον κόσμο για να περπατώ

Και γίνομαι φεγγάρι και ακτινοβολώ ολόκληρη ένα εσύ ολόφωτο

Και κρύβομαι και φανερώνομαι

Και υπάρχω και κλαίω και γελάω και μαθαίνω και μεγαλώνω και μένω πάντοτε παιδί

Και μέσα στην καρδιά μου

Σου φιλώ τα χέρια, πάντοτε 

Τόσο απαλά που θα νομίζεις πως φύσηξε κάποιο αεράκι...

Κοίταξα μέσα από τα μάτια σου και είδα...

Νομίζεις πως είσαι ρεαλιστής... Μα είσαι η πηγή του θαύματος... "

Ιανουάριος 2021

-------------------------

ΙΙΙ.

My Masculine is One. 

There can be no other.

His writing is on my skin

But it moves my heart 

Whenever they look at me 

they will be looking at him, too.

And it can be no other way, you see... 

Because I love him... 

And love is love is love is love...

Untamed... 

Let us not ask the moon why it revolves around the earth. 

Let us not ask a rock why it sinks into water 

Let us not ask the moth why it flies to the flame. 

Let us not ask the sunflower why it turns to face the sun. 

The only true answer is : Integrity. 

(*regardless) 

"Kiss" by Sergio Martinez Cifuentes

April 2022

-------------------------

ΙV.

Θυμάμαι όταν ήμουν μικρότερη

σκεφτόμουν πως αν έκανα ποτέ παιδί 

θα ήθελα αν ήταν κορίτσι

να έχει ένα όνομα που να την ανυψώνει

Θα ήθελα να τη λένε ας πούμε : Αγάπη

Για να το ακούει παντού, από όλους και 

να ξέρει σε ένα υποσυνείδητο επίπεδο

αφενός ότι υπήρξε αποτέλεσμα μιας αγάπης και αφετέρου

ότι η Αγάπη είναι πάντοτε γύρω και μέσα της

μέχρι τη μέρα που ο κύκλος της θα κλείσει

ό,τι κι αν αντιμετωπίσει σε αυτή τη ζωή...

Άλλωστε, η αγάπη υπερπηδά κάθε εμπόδιο, έτσι δε λένε; 

Κι αν ήταν αγόρι σκεφτόμουν πως ήθελα να έχει ένα ιδιαίτερο όνομα,

συνήθως από Ο...για να θυμάται να είναι μέσα του πάντοτε ολόκληρος

και να μη σταματά...

όπως ας πούμε "Ορφέας" ή "Οδυσσέας"...

Έπειτα, μου άρεσε και ο ήχος τους...

Σκεφτόμουν τη γυναίκα που μια μέρα θα τους ερωτευόταν αληθινά

πως στο στόμα της θα κυλούσαν τρυφερά αυτοί οι ήχοι...

στον ψίθυρο

στο παράπονο

στα γέλια στο δρόμο

στις ήσυχες νύχτες. 

Και μετά

συνέβη κάτι αναπάντεχο

ερωτεύτηκα...αγάπησα...

έναν άντρα με ένα όνομα, που συναντάς συχνά! Ένα όνομα πολύ συνηθισμένο... και το όνομά του πήρε μέσα μου άλλη διάσταση.

Ήξερα 100 ανθρώπους με το ίδιο όνομα

κι όταν μιλούσα για εκείνον

ακουγόταν διαφορετικά...νομίζω πως μόνο η εκφορά του ονόματός του 

από τα χείλη μου με πρόδιδε...

Η ενέργειά του, ο τρόπος που το έντυνε η αναπνοή μου, 

η απαλότητα με την οποία κυλούσαν τα σύμφωνα 

ο τρόπος που το αναγνώριζε η καρδιά μου...

Κι έπειτα σκέφτηκα τους δύο πρώτους άντρες της ζωής μου

που αγαπώ όσο τίποτα στον κόσμο

τον πατέρα μου και τον παππού μου

με το συνηθισμένο τους όνομα...

Το λατρεμένο τους όνομα... κι εκεί συνειδητοποίησα

πως ίσως τελικά να μην έχει τόση σημασία

ποιό είναι το όνομά σου μα...

πόσο πολύ σε αγαπά εκείνος που το προφέρει...

Νοέμβριος 2019

-------------------------

V. 

-------------------------

VI. 

-------------------------

VI. 

-------------------------

VII. 

-------------------------

VIII. 

-------------------------

IX. 

-------------------------

X. 

-------------------------

XI. 

-------------------------

XII. 

-------------------------

XIII. 

-------------------------

XIV. 

-------------------------

XV. 

-------------------------

XVI. 

-------------------------

XVII. 

-------------------------

XVIII. 

-------------------------

XIX. 

Something Meaningful ... 🌠 By Khalil Gibran

 “Do not love half lovers

Do not entertain half friends 

Do not indulge in works of the half talented

Do not live half a life and do not die a half death

If you choose silence, then be silent

When you speak, do so until you are finished 

Do not silence yourself to say something

And do not speak to be silent

If you accept, then express it bluntly

Do not mask it

If you refuse then be clear about it 

for an ambiguous refusal 

is but a weak acceptance

Do not accept half a solution

Do not believe half truths

Do not dream half a dream

Do not fantasize about half hopes

Half a drink will not quench your thirst

Half a meal will not satiate your hunger

Half the way will get you no where

Half an idea will bear you no results

Your other half is not the one you love

It is you in another time yet in the same space

It is you when you are not

Half a life is a life you didn’t live,

A word you have not said

A smile you postponed 

A love you have not had

A friendship you did not know

To reach and not arrive

Work and not work

Attend only to be absent

What makes you a stranger to them closest to you

and they strangers to you

The half is a mere moment of inability

but you are able for you are not half a being

You are a whole that exists 

to live a life not half a life”

— Khalil Gibran

[ Art • “Until the End” by Jade Merien ]

Literal Poetry

Θυμάμαι, εκείνη τη νύχτα 

Που σου εκμυστηρεύτηκα την αλήθεια για πρώτη φορά 

Με κοίταξες στα μάτια και με ρώτησες όλος απορία "Τότε γιατί το έκανες; "

Και θυμάμαι σα να ήταν μόλις χθες που σου απάντησα : "Γιατί θεώρησα πως αυτό που θέλω πραγματικά δεν υπάρχει για εμένα..." 

Αντέδρασες σα να σου φαίνεται ακατανόητο πως μπορεί να σκέφτηκα κάτι τέτοιο... 

Τόσα χρόνια μετά αποδεικνύεται πως... είχα δίκιο. 

Αυτό που θέλω, δεν υπάρχει για εμένα. Ούτε τότε υπήρξε. Δεν υπήρξε ποτέ. 

Είχα δίκιο. 

Ήσουν κι εσύ χάρτινος για εμένα, όπως η φωτογραφία σου. 

Κι επειδή μεγάλωσα πια... 

Ξέρω καλά πως αυτό που είμαι, ζει και πεθαίνει μαζί μου. 

Music 4 The Soul - The Dreamers, Their Dreams And The Music - 15/01/2023

 Για εσάς που χάσατε την εκπομπή αυτής της Κυριακής... 🌠

Εσείς, εγώ, το όνειρο και η μουσική!

Κλείσαμε, όπως κάθε Κυριακή, με τον ήχο που έχει το "Μου λείπεις..."

Βρείτε μας:

Facebook : https://www.facebook.com/Music4TheSoulRadioShow

Instagram : https://www.instagram.com/music4thesoul_radio_show/

tiktok : https://www.tiktok.com/@music4thesoul_show

Mixcloud : https://www.mixcloud.com/music4thesoul_radio_show/music

Ακούστε μας ζωντανά κάθε Κυριακή στις 21.00:

1. Μέσω του player που θα βρείτε εδώ:

https://artemiszannou.blogspot.com ( στο blog υπάρχει και live chat!)

2. Μέσω του http://heartfm.net/

3. Πατώντας απευθείας σε αυτόν τον σύνδεσμο:  http://s22.myradiostream.com:15672/listen.mp3

Μοιραστείτε τις Κυριακές μας με τους φίλους σας!

=> Για εσάς που θέλετε να μας βοηθήσετε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε: https://www.paypal.com/paypalme/artemiszannou

Literal Poetry

 Ξέρεις...

Δεν ήθελα να μου το εξηγήσεις... 

Να μου δείξεις, ήθελα... 

...

...

Μαθαίνω... εμπειρικά...

Song of the Day 🌠

 Όταν με ρωτάνε γιατί γράφω...

Ή πως...

Literal Poetry

 Περιμένω σα μικρό παιδί ένα μικρό σου σημάδι ζωής κάθε πρωί 

ίσως για αυτό να φταίει το βαθύ προσωπικό - ίσως και προαιώνιο - μου τραύμα

Που μου έμαθε να αγαπώ περιμένοντας 

Ή τέλος πάντων ό,τι κι αν είναι αυτό που μας κάνει εκείνο που είμαστε κάθε στιγμή 

Ή ακόμα, αυτό που αποκαλύπτει εκείνο που είμαστε 

Γιατί ο πόνος μπορεί να φέρει εκατομμύρια αντιδράσεις 

Μα ο καθένας έχει τη δική του 

Κι αυτό πιστεύω πως δεν είναι καθόλου τυχαίο... 

Κάτι σημαντικό σημαίνει για τον καθένα από εμάς. 

Και αναρωτιέμαι κάποιες φορές, αν πρέπει να κοιτάζουμε τον πόνο μας μονίμως σαν να επιδέχεται διόρθωσης, ή ολικής κατατρόπωσης πάντα, ή αν κάποιες φορές πρέπει και να τον αγκαλιάζουμε και να τον αποδεχόμαστε ως κομμάτι της πραγματικότητας μας, τγς ζωής που μας έφερε έως εδώ 

Γιατί αυτή την πραγματικότητα γνωρίσαμε 

Και μέσα σε αυτή ζήσαμε 

Και λοιπόν; 

Ρωτάω! 

ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ; 

Γιατί να αποτελεί αυτό κάτι μεμπτό; 

Η ειλικρίνεια... Ακόμα και στον πόνο 

Όλοι μας είμαστε κάποιοι και όλοι μας αξίζουμε αγάπη πέρα και πάνω από τον πόνο μας, σε κάθε στάδιο της ατελούς ζωής μας... Θα βρισκόμαστε πάντοτε υπό εξέλιξη... Αυτό δεν τελειώνει ποτέ. 

Γιατί, λοιπόν, να μην αγαπιόμαστε μαζί με τον πόνο μας... Τόσο πολύ μέχρι να τον κάνουμε να μεθύσει από την αγάπη... 

Γιατί να πρέπει να συνοδεύουμε δακτυλοδεικτούμενο ό,τι πονάει ως το παγερό χειρουργικό τραπέζι και να το κόβουμε σαν παγωμένα νυστέρια... 

Γιατί αντί αυτού να μην το αναγνωρίζουμε ο ένας στον άλλον, γιατί να μην το φιλάμε, γιατί να μην το χαϊδεύουμε, γιατί να μην του τραγουδάμε μέχρι να πάψει να πονάει... 

Γιατί να μη ζούμε λίγο πιο ευγενικά 

Λίγο πιο απαλά 

Λίγο πιο ανθρώπινα 

Και λέω στον εαυτό μου 

Τι κρίμα που - εσύ συγκεκριμένα - δεν μπόρεσες να με αγαπήσεις όπως ακριβώς είμαι 

Μαζί με τον πόνο που αποκάλυψε την καρδιά μου σε εσένα... 

Μα αν δεν μας αποκαλύπτει η αγάπη, τι άλλο θα μπορούσε να κάνει; 

Έτσι ξέρω ότι δε με αγαπάς 

Επειδή δε μου αποκάλυπτεσαι πια 

Βέβαια, εγώ νιώθω τα πάντα 

Αλλά τι σημασία έχει να ξέρει κάποιος ο,τιδήποτε 

Ενώ περιμένει κάτι που δεν έρχεται 

Ανάμνηση.

 Δε ζήλεψα ποτέ καμία από τις γυναίκες που είχε δίπλα του

Η μοναδική στιγμή που ζήλεψα 

-Αν αυτό λέγεται ζήλια - 

Που ένιωσα μια κατάφορη αδικία μέσα μου να με καταστρέφει... 

Ήταν όταν είδα τον τρόπο που άπλωσε το χέρι του και ακούμπησε τη μέση μιας κοπέλας που έβλεπα για πρώτη φορά 

Διαλύθηκα... 

Ο τρόπος που το έκανε 

Ήταν... πραγματικό... 

Ήταν λες και φιλοξενούσα τη ζωή του σα μια θολή γενικότητα μέχρι εκείνη τη στιγμή στο κεφάλι μου για να μπορώ να συνεχίσω 

Όμως 

Το χέρι του έπεσε προατατευτικά επάνω της 

-Όχι πρόστυχα, καθόλου πρόστυχα - 

Αλλά με μια αίσθηση οικειότητας... 

Με σεβασμό 

Απαλά, ζεστά, αντρίκια... 

... Πραγματικά... 

Και σκέφτηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου 

Πόσο ανάγκη είχα να νιώσω αυτή την ακριβή προστασία του χεριού του στη δική μου μέση 

Δεν υπήρχε τίποτα γενικό σε αυτό, ξαφνικά 

Ήταν ειδικό... 

Ήταν η φυσική επιλογή του... 

Ένιωσα πόσο πολύ περισσότερο την άξιζα αυτή την δική του αυθόρμητη τρυφερότητα από οποιαδήποτε άλλη γυναίκα στο δωμάτιο, στη γη... Σε ολόκληρο το σύμπαν...!!! 

Μια τρυφερότητα που δε θα μου χάριζε ποτέ, όπως έδειξε η ζωή 

Κι όμως, την προσέφερε τόσο απλόχερα σε εκείνη την άγνωστη σε εμένα κοπέλα, σχεδόν ασυναίσθητα

Και τόσο φυσικά... 

Έτσι απλά... 

Λες και αυτό που για εμένα ήταν ανύπαρκτο, λίγα μέτρα μόλις πιο πέρα ήταν απολύτως δυνατό και πολύ πιο υπαρκτό από όσο άντεχα να ξέρω... 

📸 Source 

Literal Poetry

If I want it

It means I am offering it

Consequently it already exists 

If I want it 

It means I am ready to receive it 

"I want it" means :

"I am already there. Are you coming? Because it is already happening. "

Literal Poetry

 She just wanted to feel waves of release in his arms

She wanted him to keep holding her as if he meant to stay 

As if there was nothing that could drive him away anymore 

Surrounding her

Ever so tightly while she wept 

Steadily absorbing the quiet rumbling of the earthquake inside of her 

She wanted him to whisper life in her ear while she finally let her guard down for him

Blooming for his love 

As she settles

Him still there piercing her eyes with his 

But still tender and open and fluid 

As if he was touched by the unraveling of her mystical garden

As if the mysterious destination of her soul was inside his own

Until her sorrow was released 

And she became a calm, mellow river 

finally allowing herself to fill her lungs with the sweetness of him still having his arms tenderly wrapped around her heart 

As if he knew exactly the value of what he was witnessing

As if he had been waiting his whole life for this moment 

He wasn't shocked, no

He was synchronized to her ebbs and flows 

Everything seems peaceful now and warm and safe and true enough to drift away to sleep

After such a long time 

Finally she could feel herself quenched by the mere fact of his witnessing presence 

She wanted to surrender to sleep while listening to his warm steady breathing

He was still there 

She is surrounded by the warm fortress of his body and soul

She is home 

He's home, too

Both surrendering to peaceful slumber 

Without a single care in the world 

They live in their own time 

In their own cloud 

They are real

They are love 

They are free

They leave my body with a sigh 

As I shake and weep alone 

Sleepless

In the middle of a winter storm

On planet earth 

Rooted in the greatest illusion, the most unspeakable scam of all times:

Reality. 

Music 4 The Soul - The Dreamers, Their Dreams And The Music - 08/01/2023

 Για εσάς που χάσατε την πρώτη εκπομπή του 2023... 🌠

Εσείς, εγώ, το όνειρο και η μουσική!

Κλείσαμε, όπως κάθε Κυριακή, με το μήνυμα της ημέρας και με το νέο μας outro για την εορταστική περίοδο που διανύουμε!

Βρείτε μας:

Facebook : https://www.facebook.com/Music4TheSoulRadioShow

Instagram : https://www.instagram.com/music4thesoul_radio_show/

tiktok : https://www.tiktok.com/@music4thesoul_show

Mixcloud : https://www.mixcloud.com/music4thesoul_radio_show/music

Ακούστε μας ζωντανά κάθε Κυριακή στις 21.00:

1. Μέσω του player που θα βρείτε εδώ:

https://artemiszannou.blogspot.com ( στο blog υπάρχει και live chat!)

2. Μέσω του http://heartfm.net/

3. Πατώντας απευθείας σε αυτόν τον σύνδεσμο:  http://s22.myradiostream.com:15672/listen.mp3

Μοιραστείτε τις Κυριακές μας με τους φίλους σας!

=> Για εσάς που θέλετε να μας βοηθήσετε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε: https://www.paypal.com/paypalme/artemiszannou

Literal Poetry

 Το ενδεχόμενο

Είναι φτιαγμένο για να τρυπώνει

Εκεί που εμείς θα αδυνατούσαμε

Δίχως αυτό