Από το σαλόνι, ακούγεται το "Wonderful Tonight" του Clapton
Κοιταζόμαστε σιωπηλά με ευτυχισμένα μάτια
Τα μάτια μας λάμπουν
Μου απλώνεις το χέρι σου
Σου δίνω το δικό μου
Και με οδηγείς στο σαλόνι
Με τραβάς πάνω σου
Είμαστε θεόγυμνοι και χορεύουμε
Χορεύουμε αργά και κοιταζόμαστε στα μάτια
Δεν είναι μέρα, ούτε ώρα, δεν υπάρχει χρόνος, δεν υπάρχει άλλος κόσμος έξω από τα χέρια σου.
Δεν έχω πια όνομα.
Με λένε Δική Σου. Εδώ και τώρα.
Αυτό είναι το όνομά μου.
Και το επίθετό μου ειναι "Ευτυχία".
Κι εσύ είσαι ο μόνος Ναός που μπροστά του γονατίζω και προσεύχομαι
Είσαι το σπίτι της βασανισμένης μου καρδιάς
Ένα σπίτι που δεν πίστευα ποτέ ότι θα βρω.
Σ'αγαπώ
Χορεύουμε τώρα μαζί
Σε νιώθω γύρω μου ζεστό
Σε μυρίζω και χάνομαι
Παύω να θυμάμαι πως υπάρχω
Λιώνουν οι τοίχοι, τα ταβάνια, το πάτωμα
Τι χρονιά έχουμε
Εχω ξεχάσει τα πάντα
Θυμάμαι μόνο οτι ο Θεός ρέει μέσα σου κι ότι κάθε φορά που με κοιτάζεις, με κοιτάζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου