Κάνοντας μια γρήγορη ενδοσκόπηση
Κατέληξα πως μάλλον έτσι κι αλλιώς δε θα ταιριάζαμε.
Ναι, είμαι αυτόνομη.
Όμως ο μόνος τρόπος να επιτρέψω σε κάποιον να σταθεί δίπλα μου, θα ήταν να τον εμπιστεύομαι με τη ζωή μου -και κυριολεκτικά!
Αν δεν τον θαυμάζω και δεν τον εμπιστεύομαι-με τη ζωή μου, δε μπορώ να τον αγαπήσω ούτε να του δώσω μια θέση άξια λόγου στη ζωή μου.
Μπορώ να περάσω ευχάριστα.
Αλλά η ενδόμυχη ανάγκη μου είναι να παραδοθώ κι έτσι το να περνάω ευχάριστα, δε μου αρκεί πια,ούτε με ωθεί στην ουσιαστική σύνδεση που επιθυμώ.
Κι αυτή τη μεριά του εαυτού μου, την πραγματική, την ελεύθερη, την ανοχύρωτη... τη χαρίζω μόνο σε κάποιον που αναλαμβάνει το Project Zannou ως έχει, αν τον έχω πρώτα επιλέξει εγώ ή ίδια.
Τι θα πει αυτό;
Πάμε μαζί. Σε κρατάω και με κρατάς. Είμαι ο βράχος σου και είσαι ο δικός μου, To The best of our abilities.Βαδίζω τίμια στη ζωή δίπλα σου.Αφουγκραζομαι με ευαισθησία. Κάνω αλλαγές όπου χρειάζεται. Κι εσύ κι εγώ.
Επίσης, αν εγώ βλέπω γκρεμό κι αυτός μου πιάσει το χέρι και μου πει :"Μη φοβάσαι! Το έχω περπατήσει χίλιες φορές αυτό! Δεν είναι γκρεμός! Έλα να σου δείξω!", να μπορώ να τον ακολουθήσω γιατί τον πιστεύω!!!
Κυριολεκτικά δηλαδή θέλω να αισθάνομαι ότι μπορώ να κοιμάμαι ήσυχη δίπλα του κι ότι αν συμβεί ο,τιδήποτε, θα με προστατέψει... Όχι σωματικά απαραίτητα, αλλά με τη σκέψη του, με την ποιότητά του, με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τη ζωή... Με την εμπειρία του.
Διαφορετικά γίνομαι τσαούσα, κι όταν γίνομαι τσαούσα, αμφισβητώ ευθέως... Κι όταν αμφισβητώ ευθέως παύω να εμπιστεύομαι και οι πόρτες κλείνουν.
Ή "παίρνω έτσι κι αλλιώς καλύτερα μια μπιγκόνια, μαντάμ."
Ζω μόνη και αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη του εαυτού μου και της μονάκριβης ζωής που χτίζω για εμένα και για τα όνειρα που είχα, όπως όλοι μας, ερχόμενη σε αυτόν τον κόσμο...
Ίσως αυτό που ψάχνω να μην υπάρχει και είμαι εντάξει με αυτό το ενδεχόμενο πλέον. Το έχω αποδεχτεί πλήρως.
Γι αυτό δεν ψάχνω τίποτα και δεν μου λείπει τίποτα.
Μου έλειπες εσύ, συγκεκριμένα, γιατί πίστευα μέσα μου ότι σε βρήκα κι ότι εσύ ίσως να είσαι αυτός ο άνθρωπος.
Όμως μάλλον έκανα λάθος.
Οπότε, όλα καλά.
Ξέρεις τι όμορφες που είναι οι μπιγκόνιες;;;
Ουυυ! Θα φτιάξω μπαλκονάρα!!!
(Αν μου το επιτρέψουν οι φίλες γάτες που αράζουν στο μπαλκόνι μου!!!😂Φουλ του άσσου!) Εξοπλισμένη με τα απαραίτητα και έτοιμη...
Δε μετανιώνω που σε κοίταξα και είδα κάτι όμορφο
Μια μικρή πιθανότητα μιας άλλης ευτυχίας που ίσως να είχε σημασία...
Όμως, αφού δεν ήσουν εκείνος που ονειρεύτηκα
Μάλλον δεν ήταν γραφτό, έτσι κι αλλιώς...
Ήταν δική μου αστοχία να περιμένω από εσένα κάτι που δε σου αναλογεί.
Τώρα το καταλαβαίνω.
Συγνώμη για τη δυσκολία μου.
Το ήθελα πολύ.
Έκανα λάθος εκτίμηση.
Όμως αγαπώ και τις μπιγκόνιες...
Και η ζωή, συνεχίζεται, φαντάζομαι....
❤️
Στο είχα πει και παλιά
Ήξερα ακριβώς τι έλεγα
Εκείνο το βράδυ...
Αυτό που επιθυμώ... Μάλλον δεν υπάρχει για εμένα...
Και πλέον, το έχω αποδεχτεί πλήρως.
Τα κατάφερα.
🌠
