Literal Poetry ✨

 Sometimes I wonder...

Are my feelings just my own feelings 

Or am I feeling yours, too...? 

 

Dream Journal

 Been dreaming about him

Three nights in a row... 

Literal Poetry

 Βρίσκομαι σχεδόν εκεί... 

Είμαι τόσο κοντά πια...

Σε εκείνο το σημείο που δε θα είναι εδώ 

Θα βρίσκομαι λίγο πιο πέρα 

Θα θυμάμαι ότι υπάρχεις

Θα σ'αγαπώ μα... 

Δε θα είμαι πια εδώ ακριβώς 

Θα είμαι λίγο πιο πέρα 

Θα είμαι πιο πέρα... 

Θα βρίσκομαι στον εαυτό μου. 

Dream Journal

 Σε ονειρεύτηκα...

Ήμασταν μαζί στο σπίτι σου 

Σε ένα δωμάτιο που είχες το γραφείο και τον υπολογιστή σου. 

Ετοιμάζαμε κάτι... Δεν ξέρω τι ακριβώς. 

Θυμάμαι μόνο ότι κρατούσα κάτι σημειώσεις...

Έμοιαζε σα να συναντιόμαστε συχνά γι αυτό που φτιάχναμε, πχ. Κάθε εβδομάδα. 

Η προετοιμασία είχε φτάσει στο τέλος της για εκείνη τη συνάντηση 

Συμφωνήσαμε ότι θα συνεχίσουμε την επόμενη φορά. 

Εκεί που σημείωνα κάτι, σηκώθηκες, με χαιρέτησες, πήγες στο υπνοδωμάτιό σου κι έκλεισες την πόρτα.

Κάπως μουδιασμένη που έφυγες έτσι, κοιτάζω γύρω στο δωμάτιο και βλέπω ότι ήταν αναατατωμένο...

Είχαμε χρησιμοποιήσει πάρα πολλά πινέλα και χρώματα και τετράδια, ήταν όλα παντού...

Θυμήθηκα πόσο πολύ σου αρέσει η τάξη και σκέφτηκα :

"Θα του τα φτιάξω, να βγει και να τα βρει όλα καθαρά και τακτοποιημένα, όπως του αρέσουν, να μην κουράζεται..." 🥺

Ξεκινάω λοιπόν να συγυρίζω 

Τοποθετώ τα πάντα σε συρτάρια, καθαρίζω τις επιφάνειες με αγάπη, ταξινομώ τα χαρτιά σου. 

Αφού τα έφτιαξα όλα, παίρνω και τα δύο ποτήρια μας και τα πάω στην κουζίνα. 

Εκεί βρήκα φλούδες από φρούτα στο νεροχύτη της κουζίνας, από 🍉 🍉🍉 κυρίως. 

Αποφάσισα να φτιάξω και το νεροχύτη, να στα αφήσω όλα καθαρά, να πλύνω και τα ποτήρια μας, και μετά να φύγω. 

Αμέσως μετά βρέθηκα στο σπίτι ενός δασκάλου μου, μαζί με άλλους συμμαθητές. Ήμασταν στο σαλόνι και περιμέναμε να αρχίσει το μάθημα. Εκεί υπήρχε μια μεγάλη ανοιχτή τηλεόραση που έπαιζε ταινίες. 

Μπήκαμε στην αίθουσα του μαθήματος και ζήτησα άδεια να βγω για λίγο.

Πήγα στο σαλόνι κι εκεί βρήκα γνωστούς μου της επόμενης τάξης. Μιλήσαμε λίγο βιαστικά και καθώς πήγα να γυρίσω στο μάθημα, εμφανίζεται, εντελώς ανεξήγητα στην τηλεόραση ένας διάλογος δικός σου με μια κοπέλα στο messenger και μένω παγωτό...

Η περίληψη ήταν ότι η κοπέλα σου έστελνε μνμ γιατί της άρεσες, στο έλεγε ευθέως κι εσύ κάπως λίγο περίεργα την απέφευγες.

Ο τελευταίος διάλογος που θυμάμαι, με τον οποίο γέλασαν όλοι όσοι ήταν στο σαλόνι ήταν :

"Εντάξει, λοιπόν κ. Π, αφού δε θέλετε να βρεθούμε, ας μου προτείνετε έστω κάποιο βιβλίο να διαβάσω, αφού είστε των βιβλίων..." 

Και της απαντάς με τρελό punchline :

"Ποινικός Κώδικας" 

😂🤣Τη δίκασες κι αυτήν.

Rip🙏🏻💐😂

Βέβαια αυτή η απάντηση θα μπορούσε να είναι και το εντελώς 🔥αντίθετο🔥 της χυλόπιτας, αλλά ακόμα και στα όνειρα είσαι the  king of ambiguity... 

Τη διαφορά την έκανε η περιρεουσα ατμόσφαιρα της απάντησης. 

Απαντούσες κοφτά και αδιάφορα σε όλη την κουβέντα ... ☃️❄️❄️❄️❄️❄️

Χαμός στο σαλόνι, γέλια, φωνές 

"Ιιι τι της είπε!!!" και τέτοια... 

Εγώ σοκαρισμένη που όλο αυτό προβαλλόταν όντως στην οθόνη. 

Ξύπνησα.

Literal Poetry

 Η ομορφιά όταν καταστρέφεται με βία

Αποχωρεί σαν θλιμμένο σύννεφο στον ορίζοντα  

Πέφτει από τον ουρανό σε μικρά κομμάτια 

Ακουμπά απαλά τις επιφάνειες που την πρόδωσαν 

Και μας αφήνει μόνους 

Με τη συνείδησή μας

Στην ασχήμια μας ή την ομορφιά μας 

Μας ψιθυρίζει

"Έχετε γειά... Καλή τύχη..." 

Literal Poetry

 Θυμάμαι πως καμιά φορά

Χανόμουν κρυφά και ένοχα, ακριβώς στο σημείο που άνοιγε η μπλούζα σου

Λίγο κάτω από το λακάκι του υπέροχου, αντρικού, δυνατού λαιμού σου

Και ελπίζοντας πως δε θα το καταλάβεις, φανταζόμουν τη μορφολογία του στέρνου σου

Τη θερμοκρασία σου 

Τη μυρωδιά σου 

Τη δύναμή σου

Την αίσθησή σου στο δέρμα μου 

Ένιωθα πως πίσω από τα - μερικές φορές - ακατανόητα, μα λατρεμένα, πουκάμισά σου 

Κρυβόταν η πατρίδα μου 

Ήθελα να σε αγγίξω 

Να νιώσω το σφυγμό σου 

Να σε νιώσω... 

Να νιώσω εσένα... 

Ήμουν τόσο μεθυσμένη από εσένα... 

Μεθυσμένη από εσένα... 

📸SOURCE 

Literal Poetry

 Ξύπνησα και λιμοκτονώ για το φιλί σου 

Θέλω να με φιλάς για μέρες, μήνες, χρόνια 

Θέλω να με φιλήσεις τώρα 

Φίλησέ με... 

📸Source

Literal Poetry

 Oh God

Please, no...

Please take this sadness that slowly spreads through me

Take it away 

Please end it....

It is pointless... 

I can't keep carrying it

He doesn't love me 

Please take this sadness away from me 

I can't do it 

Not tonight... Not right now! 

I can't! 

It has been flooding my eyes for so long... 

I don't deserve it  

I don't deserve this hopeless feeling 

Please take it away 

Take it away 

Take it away! 

I don't want to feel it anymore... 

It's so pointless 

This pain 

And I can't take it any longer... 

📸 Source 

Literal Poetry

 He chose

He chose so many times 

And I guess it was never me... 

Dream Journal

 You visited my dreams last night... 

It was brief and peculiar... 

You handed me a notebook of yours... 

It had pictures of you stuck on the pages and short handwritten passages, in black ink, about how you felt in that moment, below each picture. 

You placed it in my hands and left. 

I wish I could read your heart like that notebook... 

📸 Source 

Literal Poetry

 To all temporary people:

Dear temporary people , passersby, heart travellers, 

I was not made for you. 

You were not made for me. 

Let us not cross paths at all... 

There is no need to. 

We live in different worlds. 

Respectfully,

A.

📸 Source 

Literal Poetry

 To be loved for your exterior beauty is futile.

Can they love you for the shape of your sadness? 

Can they love you for the history of the lines on your skin? 

Can they see you as you are, in painful honesty

And choose you over anyone else? 

For your heart? 

Your character? 

Your choices?

Your idiotic mistakes? 

Do they breathe you in like a land they will climb every rock to explore? 

Will they wipe your tears with loving hands? 

Will they protect your heart? 

Will they brighten your life? 

Will they care for you in a way that is as necessary as breathing, even if you look "plain" or "ugly" for the rest of the world?

Because I want to be loved just like that... Fully

Is that too much to ask for during the time of image? 

Would you ever think that a cat is ugly? 

How could it ever be ugly... 

Even when hurt, or abused, or sad, or happy 

It can only be, different kinds of beautiful. 

It is just living authentically as itself... 

Why is it any different with humans? 

How is that clever? How is it conscious? How is it expansive? How is it evolution? 

How is it true? 

Sure, I remember the days, I used to stop traffic while walking down the street - fully dressed. 

Do I miss that? 

No. 

It was mostly scary and irrelevant to me. 

Where they even actually looking at me, to begin with? 

I remember people losing their breaths - literally - while looking at me. Pausing inexplicably. 

But was it me they were looking at, or their own projections on me? 

It means nothing to be desired for the way you look. 

It means nothing. It leads nowhere. 

It has no depth, no meaning. 

I prefer to be valued for my heart.

I prefer the people who can spot it and notice it

Have you experienced yourself loving someone so deeply that they magically become the most beautiful person on this planet? 

And how sometimes it lasts forever... 

It renews itself inexplicably 

It never gets old, or tiring

It is timeless and infinite 

Now, that is the kind of beautiful I care about. 

The kind of love I care about 

And my wish for everyone on this planet 💕

Literal Poetry

 I miss the old you

So much

Literal Poetry

 I am not here for the game

I am tired of playing 

It took my most innocent years 

"The game" is an insult to me

It is incompetence, it is cancer

I will never participate in it again

Because I am not playing 

This is my real life 

I am a real Woman

Dudes either get with the program or not 

At this point 

I couldn't care less 

And I am one of many...

Literal Poetry

 Δεν ξέρω... 

Ήρθα για να σ'αγαπήσω

Πως λέγεται αυτό; 

Θα το ονόμαζα ίσως 

Σμαράγδι 

Ό πολύτιμος ήχος του περιγράφει τη διαδρομή μου

Ουσιαστικό; 

Εσύ που είσαι άνθρωπος των λέξεων, βρες το...

Μάλλον ρήμα,

Ενεστώτας διαρκείας :

Σ' αγαπάω 

Και φεύγω 

Πάντοτε φεύγω... 

Γιατί ποτέ δε με κρατάς... 

Οπότε μάλλον είμαι 

Μόνη. 

Πότε επίθετο και πότε αντωνυμία 

Πότε ζωντανή και πότε... 

Date: 32nd of Jewely...