Βλέπω πράγματα γύρω μου που με απογοητεύουν...
Όσοι τιμωρούν τους άλλους ανθρώπους
Για να τα καταφέρουν και να έχει κάποια ισχύ η τιμωρία, θα πρέπει να πατήσουν επάνω στην αληθινή αγάπη των πρώτων,αλλιώς δεν ιφύσταται τιμωρία!
Αν δε σ' αγαπώ,δε μπορείς να με τιμωρήσεις.
Σε αυτή την περίπτωση, τελικά, όσοι τιμωρούν, τιμωρούν πρώτα τον εαυτό τους.
Όταν μετά από κάτι τραυματικό,θα μάθουμε να συγχωρούμε και να κατανοούμε, από την καρδιά μας τους άλλους, μόνο τότε θα υπάρχει ελπίδα στον κόσμο.
Όλοι οι "τιμωροί” απλά αρνούνται να παραδώσουν τον έλεγχο γιατί φοβούνται.
Τα τραύματά μας κάνουν κουμάντο στη ζωή μας.
Και η ζωή είναι μικρή για εγωισμούς...
Παραδεχτείτε τα λάθη σας κι αγκαλιαστείτε όσο είναι ακόμα καιρός...
Ποτέ δε φταίει μόνο ο ένας...
Ο dr.Phill λέει συχνά: "Δε με ενδιαφέρει πόσο λεπτή θα είναι η τηγανήτα που θα φτιάξεις.Ό,τι κι αν πεις,όσο σκληρά κι αν προσπαθήσεις,θα έχει πάντοτε δύο πλευρές."
Η μεγαλύτερη απώλεια έρχεται με την εκδίκηση. Απώλεια όλων των πιθανοτήτων για μια διαφορετική ποιότητα ζωής.
Εκδίκηση, σημαίνει: Έχω ακόμα πολύ δουλειά να κάνω με τον εαυτό μου μέχρι να βρω τη δύναμή μου στην αγάπη κι όχι στην εκδίκηση.
Ο θυμός είναι γόνιμος μονάχα όταν κρατάει 17 δευτερόλεπτα.Ο,τιδήποτε πέρα από αυτό είναι δηλητήριο για εκείνον που παραμένει στο θυμό του και τα εκδικητικά συναισθήματα τα οποία κάποια στιγμή,αν κρατήσει την ίδια συνέπεια σε κάθε δυσκολία,θα ροκανίζουν τη ζωή εκείνου που τα επιλέγει ως τρόπο ανάκτησης του ελέγχου . Η θλίψη αντιστοίχως, έχει τις δικές της συνέπειες, ακόμα και συνέπειες στην σωματική μας υγεία.
Έχουμε όλοι σκοτεινές πλευρές μέσα μας και καλό είναι πρώτα να τις αποδεχόμαστε- θέλει δύναμη- και να τις αναγνωρίζουμε.
Αν θέλουμε κάποτε αυτός ο κόσμος να αλλάξει,θα πρέπει να κατανοήσουμε πως είμαστε όλοι άνθρωποι.
Όπως κόβουμε το κάπνισμα για να προσέξουμε τον εαυτό μας, όπως παρακολουθούμε θερμίδες και πάμε γυμναστήριο,έτσι θα πρέπει να έχουμε επαφή με το σημείο της κλίμακας στο οποίο βρίσκεται ο συναισθηματικός μας κόσμος.
Φίλοι μου,
Ο μόνος τρόπος να αλλάξουμε τον κόσμο είναι να αναγνωρίσουμε τα συναισθήματά μας ως υπαρκτά και να προσπαθήσουμε να τα οδηγήσουμε στο είδος των συναισθημάτων που θα θέλαμε να έχουμε στο νέο αυτό κόσμο.
Ο κόσμος πάντοτε αλλάζει. Εμείς τον αλλάζουμε.
Σε έναν όμορφο κόσμο,δεν υπάρχει χώρος για εκδίκηση και παιχνίδια δύναμης πλέον!
Πλέον ξέρουμε πως λειτουργεί ο συναισθηματικός κόσμος των ανθρώπων, ξέρουμε ότι είμαστε όλοι ένα, ξέρουμε πως δεν ωφελεί να κρυβόμαστε γιατί όλοι ζούμε στην ίδια γη!
Πρέπει να αναγνωρίσουμε τα τοξικά χαρακτηριστικά μας που επηρεάζουν τον κόσμο και να προσπαθήσουμε συνειδητά να ανελιχθούμε στην κλίμακα των συναισθημάτων.
Για την ακρίβεια,δεν υπάρχει άλλη εργασία πιο σημαντική αυτή τη στιγμή!!!
Πρέπει να ανακτήσουμε την πίστη μας στην άφθονη και ατελείωτη παροχή ομορφιάς αυτού του κόσμου.
Ο κόσμος υποστηρίζει τη ζωή.
Το σώμα μας αναπνέει ακόμα κι όταν εμείς το ξεχνάμε...
Η καρδιά μας χτυπάει...
Ο κόσμος μας χάρισε ρυάκια και ηλιοβασιλέματα και τον ήχο των κυμάτων και τη δύναμή της αγκαλιάς!
Μέχρι τώρα αναπτύσσονταν οι τένοντες,οι τρίχες,οι αρθρώσεις μας... τώρα είναι η στιγμή της ψυχής μας.
Βγείτε από τη ντροπή σας για τα συναισθήματά σας!Στέλνω αυτή την κραυγή αγωνίας!Αναγνωρίστε τα ως θεμιτά και δείτε τη θέση τους στην κλίμακα συναισθημάτων.
Η Μάγια Αγγέλου είπε "Είμαι ένα ανθρώπινο ον Τίποτα ανθρώπινο δε μου είναι ξένο."Σταματήστε να ντρέπεστε για τα συναισθήματά σας Είναι απλώς ραδιοκύματα!Συντονιζεστε σε εκείνο που δημιουργείτε,κάθε φορά που τα αισθάνεστε! Είναι τα χρώματα του πίνακα της ζωής σας και άρα του κόσμου που ζούμε! Διαλέξτε συνειδητά τα χρώματα του πίνακα της ζωής σας σα να είναι η παρακαταθήκη σας,η κληρονομιά που αφήνετε στα παιδιά σας... γιατί αυτό ακριβώς είναι!
