Laminar Flow

Life...

Kept rolling by... 

And I became a collector of sunsets... 

Laminar Flow

 Δε γράφω για εμένα

Γράφω για εκείνους που είναι σαν εμένα

Και νομίζουν ότι είναι μόνοι 

Ολομόναχοι

Σε ένα κόσμο 

Που λέει, επαναλαμβάνει, πιστεύει και ακολουθεί

Τα ίδια και τα ίδια εκνευριστικά τσιτάτα. 

Γράφω για τα κορίτσια που μου μοιάζουν. 

Που ξέρουν ότι δεν ανήκουν σε αυτή την εποχή. 

Γράφω για εμένα όταν ήμουν εκείνες 

Που πάσχιζε ο κόσμος να με πείσει 

Ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος, ένας δρόμος. 

Μήπως εκείνες καταφέρουν να γίνουν θαρραλέες πιο γρήγορα

Μήπως κατανοήσουν πιο γρήγορα το δικό τους τρόπο και το δικό τους δρόμο 

Νιώθοντας παράλληλα λιγότερο μόνες

Αγαπημένη μου, εσύ που διαβάζεις τώρα αυτές τις γραμμές... 

Ακολούθησε ανένδοτη  το δρόμο της καρδιάς σου χωρίς φόβο...

Υπάρχει ιερή σοφία στην καρδιά 

Θα σε οδηγήσει εκεί που πρέπει να βρεθείς κι ας μην το βλέπεις από εκεί που στέκεσαι τώρα 

Οτιδήποτε άλλο είναι τρέλα.

Υπάρχει κάτι μέσα σου που ξεχωρίζει. 

Είναι αυτό το κάτι που δεν αλλοιώνεται, όσα χρόνια κι αν περάσουν... 

Αυτό να εμπιστεύεσαι. 

Αυτό είναι η αλήθεια. 

♥️

Η ζωή δεν είναι εύκολη 

Αλλά αν κάποιος δεν τη ζει ως ο εαυτός του 

Τότε τι νόημα είχε αυτή η επίσκεψη ψυχών; 

Η ζωή μας αποκτά νόημα όταν τη ζούμε ως ο αληθινός εαυτός μας κάθε λεπτό.

Μη φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου. 

Είτε βρεις αυτό που επιθυμείς, είτε όχι 

Τουλάχιστον θα έχεις ζήσει με τις αληθινές επιλογές σου και με τις αληθινές επιπτώσεις τους, μια αληθινή ζωή...μέσα από την καρδιά σου! 

Δεν το λες και λίγο... 

Laminar Flow

 One thing I find really annoying

Is the talk about "self respect" in the context of love. 

"Value yourself! Stop wasting your precious years waiting! Walk away from him! Have self respect!" 

I call bull&hit! I find this point of view very confusing... 

These people are missing the point. 

I respect myself enough to know what I want. 

Point blank period. 

I KNOW EXACTLY WHAT I WANT. 

How about that? 

Why isn't there a party? Where are the drinks? 

Show me 5 people you know, who know exactly what they want and have the courage to actually live accordingly. . 

I'll wait. 

... 

Well, for me it wasn't easy! But I finally did it! 

What is all that bollocks about self respect? 😂

It's odd to me. 

Some people just move as the wind blows their whole lives. 

They call their inability to stand still a survival skill , or a lifestyle choice 

Well, I tried to do that for many years, as I thought that if everyone is doing it, they must be right. 

Turns out - in my case - they weren't! 

 it's not my style, I guess. 

The only thing that "moving on" approach helped me realize was that my love does not depend on exterior factors. 

It just never went away. 

It wouldn't die. (And I did try to kill it.) 

Turns out, all those years of me trying to "move on" were the years I've spent disrespecting myself! 

What a plot twist! 

Isn't that crazy? How one person's medicine is another man's poison? 

Yeap! 

Insane! 

Masking my true desire 

Stuffing my dreams with hard cold facts from the land of all fears

"What I dream of must not exist for me." 

It may come as a surprise to some people but some of us 

Love who we love 

And that's that. 

It cannot be changed. 

Groundbreaking, I know. 

I don't substitute. 

If I ever told you I loved you, I actually did! I gave you a real life chance! 

If I have, then you are one of only a few men. 

That's just how it is! 

I am the real experience.  

I don't keep moving on to the next one. 

I will die and I will have probably only allowed a select few to touch me. 

And I wouldn't have it any other way. 

It was a choice! My choice! 

I am not and will never be accessible to everyone. 

I am specific with my passion because to me it is sacred. 

If that is not self respect

Especially coming from a still quite young woman, in her prime,  

The knowing that love is sacred 

Then, I am sorry, but I don't know what is. 

These people would be unable to walk a week in my shoes. 

A single week!!!

It is their anxiety that makes them call my chosen path lack of self respect, not mine. 

They are afraid of my path. 

But it is mine to walk. 

Not theirs. 

My only anxiety has a first, middle and last name. 

And it's not lack of anything.

To people like me, every single relationship I form is meaningful and one of a kind. It's a precious jewel. 

I cannot pretend nor will I spend my life pretending. 

Not only I respect myself, my feelings, the person I have these feelings for 

But I also respect my journey 

The more I mature 

The more selective I become 

I say who

I choose who has access. 

Every step of the way. 

Not society, not other people's expectations, not anyone else but my own heart. 

The world is a sh*tshow

But my heart will be kept pure by choice 

And I try to trust that nothing is in vain 

It is not an easy path, no

I am not gonna lie

I am scared and unsure of what tomorrow will bring 

But I am also courageous enough to stop playing small. 

I did not come here to play small. 

I've been doing that for years. 

I came here to live through my heart. 

And I will never betray it. 

Nomatter what that may mean in every given moment. 

I am not a prisoner of my need. 

I am free to love whomever I choose, whenever I choose

And I will never submit to any man that my heart doesn't melt for nor can I pretend my heart melts for 10 random dudes at the same time. 

I did not come here to perform. 

I don't care for ego boosts. I already know what I need to know about myself and others. 

I won't judge others for "performing", either, I understand 

But that, clearly is not my path. 

I cannot exist in anything less than the Truth. 

Stop judging the things you don't understand. 

Or even better, stop judging, altogether! 

It's so refreshing to trust that you don't have to dictate nor approve how other people feel about things. 

It's ok if we are different. 

It's ok if we have different standards. 

To me he was The One. 

Period. 

And I will love him, because I want to,for as long as I do. 

Simple, isn't it? 

Because I just want to love in truth. 

I want my life, my pain, my longing, my tears, my joy... 

I want it all to be true... 

I want it to be specific... Because it is in that very specificness, the vastness I yearn for can flourish 

I want it to be special... 

All of it... My whole life... 

Our main difference is... 

That I really did love him... 

He has awakened me from the inside... 

And now 

This is my One True Life. 

So... Come what may... 

Noone can promise us forever... 

But when it's true... 

It sure does feel like it♥️

Something True...

 Και τελικά, πιστεύω ότι δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα για να σε αγαπήσουν. Περνάμε τη ζωή μας προσπαθώντας να φαινόμαστε πιο όμορφοι, πιο έξυπνοι. 

Όμως κατάλαβα δύο πράγματα.  

Όσοι μας αγαπούν μας βλέπουν με την καρδιά τους και μας αποδίδουν ιδιότητες πέρα ​​από αυτές που πραγματικά έχουμε.  

Και όσοι δεν θέλουν να μας αγαπήσουν δεν θα είναι ποτέ ικανοποιημένοι με όλες τις προσπάθειές μας. 

Ναι, πραγματικά. Πιστεύω ότι είναι σημαντικό να αφήνουμε τις ατέλειές μας ήσυχες… Είναι πολύτιμες για την κατανόηση αυτών που μας βλέπουν με την καρδιά τους.

 *Frida kahlo*

Source

Something Pure

Tell me 

 How... 

Today's poem...

 Γίνε το χάδι που ποτέ δε μου 'χεις δώσει

κι όχι το ψέμα που με έχει παλαβώσει.

Γίνε φιλί που τα χείλη μου παιδεύει,

υγρό, καυτό που όλα τα γιατρεύει.

Γίνε οι σκέψεις που δε φτάσανε στη γλώσσα

κι όχι η σιωπή που μου 'χει κρύψει τόσα.

Γίνε η φωνή που ποτέ δεν έχεις βγάλει,

Την αγκαλιά σου κάνε πιο μεγάλη.

Γίνε παιδί που παίζει και γελάει

Κι όχι ο φόβος που στις φλέβες μας κυλάει.

Κι εγώ θα γίνω του πόνου ο νοικοκύρης,

Του πόθου σου πιστός καραβοκύρης.

~Ματούλα Ζαμάνη

Literal Poetry

 Δε νιώθω καλά...

Είμαι πολύ απογοητευμένη.

Περισσότερο από ποτέ άλλοτε στη ζωή μου 

Το πλήγμα αυτό είναι καίριο. 

Δεν ξέρω αν μπορώ να το μεταβολίσω 

Δεν ξέρω αν μπορώ να επιστρέψω ποτέ και ως ποια θα επιστρέψω. 

Δεν ξέρω τι με περιμένει. 

Δεν ξέρω αν το αντέχω άλλο 

Δεν ξέρω τίποτα για τίποτα 

Πιάνω τον εαυτό μου να γίνεται κυνικός που και που χωρίς να το θέλω

Είμαι λαβωμένη 

Λαβώθηκα 

Προσπαθώντας να κατανοήσω 

Θέλω να μείνω σιωπηλή για λίγο 

Δεν έχει νόημα να τεντώνω τα χέρια μου στο κενό 

Ήταν όλο μάταιο. 

Όλο. 

Δεν ξέρω αν έχει κάποια σημασία ή όχι 

-Μάλλον όχι - 

Σ'αγαπώ. 

Laminar Flow

Έχω τόσα πολλά ακόμα να πω

Όμως δε θα το κάνω...

Το αφήνω στο Θεό πια.

... 

Όλα... 

Τα αφήνω όλα στο Θεό. 

Γράμματα στον ΑΠ

 

Με λίγα λόγια... 

Α. Με λίγα λόγια ενδελέχεια είναι:

1. Η αδιάλειπτη συνέχεια : ✅

2. Η μεγάλη διάρκεια: ✅

3. Η επιμέλεια και η λεπτομερής φροντίδα για κάτι: ✅

Β. Και εντελέχεια είναι :

1.. η ολοκλήρωση, η πληρότητα μετά από δράση : ✅

Α. 

1.Δε σταμάτησα ποτέ να σου λέω ακριβώς το ίδιο πράγμα με πρόθεση και σταθερότητα! 

2. Σου το λέω εδώ και χρόνια ατελείωτα! Παραμένει αναλλοίωτο! 

3. Όλα αυτά τα χρόνια πασχίζω να φροντίσω κάτι που καταρρέει! Δίνω πραγματική ζωτική ενέργεια... Το κάνω χωρίς να το σκέφτομαι! Μου βγαίνει φυσιολογικά, μόνο επειδή σ'αγαπώ...Χθες μόνο κοιμήθηκα στις 7 το πρωί... Άκουσα τις καμπάνες να χτυπούν κάτω στην εκκλησία... Η καρδιά μου έτρεχε...την ένιωθα να θέλει να βγει από το στήθος μου, δε μπορούσα να την ησυχάσω... Δε μπορούσα να ησυχάσω μόνο επειδή ήταν η ώρα να ακούσω αυτό που έχεις να πεις  εσύ... Είναι πολλά τα χρόνια... Έχω βασανιστεί πολύ... Εχω να κοιμηθώ σαν άνθρωπος χρόνια ολόκληρα... Πασχίζω για λίγη ομορφιά, υποφέρω, χαίρομαι... Όλα μαζί... Και πάντα θέλω το καλύτερο και προσπαθώ να βρω το κοινό μας έδαφος... Προσπαθώ να εστιάζω στις δυνάμεις μας, να καταλαβαίνω τις ανάγκες σου...τον τρόπο που θέλεις να υπάρχω ή όχι στη ζωή σου... ✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅

Β.

1. Δράση; Μόνο; Δράσεις ολόκληρες! Μόνη μου, με φίλες μου, με γνωστούς και αγνώστους , με λυτούς και δεμένους. Ούτε στο "Όλοι μαζί μπορούμε" τόσες δράσεις! Και δε μετανιώνω στιγμή! Τώρα... Σε ό, τι αφορά το κομμάτι της πληρότητας ισχύει μόνο από την άποψη της αυτοεκπληρωσης, με την έννοια ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα, τίμια! Διαφορετικά δεν υπάρχει εκπλήρωση ούτε πληρότητα. Λείπεις εσύ. Υπάρχει μια επίπονη εκκρεμότητα. Τι πόρτα έχω φάει στη μούρη από εσένα! Πόρτα μυθικών διαστάσεων! Πλάτες γυρισμένες. Σιωπή. Απαξίωση. Με αρνήθηκες ξανά. Και ξανά. Και ξανά. Μπροστά σε όλους! Με αμφισβήτησες! Με πόνεσες... Κι εγώ είμαι ακόμα εδώ! Με κάθε τρόπο! Όλα για την Αγάπη μου! Δε με νοιάζει!!! Δράση;;;Μέτρα χρόνια!!! ΜΈΤΡΑ!!! Ένα μόνο πράγμα δε θα κάνω ποτέ. Στο έχω εξηγήσει. Έχω πει και ΓΙΑΤΙ, αναλυτικά. Οπότε... 

Δράση : ✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅

Συμπέρασμα :

Ενδελέχεια : ✅

Εντελέχεια : ✅ (τουλάχιστον από την πλευρά μου) 

Είμαι ακόμα εδώ. Αληθινά.

Κλονίστηκε και η δική σου εμπιστοσύνη τελικά...γι αυτό απομακρύνθηκες τόσο... Τώρα το καταλαβαίνω... Επειδή εγώ ξέρω πως νιώθω δε θα φανταζόμουν ποτέ ότι θα κλονιζόταν η δική σου εμπιστοσύνη τόσο βαθιά. Όμως το βλέπω και το εισπράττω. Δε μπορώ να μην το δεχτώ. 

Σου ζητάω συγνώμη... Σου έχω ζητήσει συγνώμη αμέτρητες φορές γι αυτό. 

Σου είπα : Έλα να με βρεις, εσύ αφού δε θες να έρχομαι εγώ! Έλα και θα στο πω κοιτάζοντας μέσα στα μάτια σου. Όπως θες. Όπου θες. Όποτε θες. Ευθέως. Χωρίς περιστροφές. 

Δεν είχα δόλο μέσα μου, στο ορκίζομαι. 

Πίστευα ότι μπορείς να δεις την ψυχή μου... 

Ουδέποτε ήθελα να πληγώσω τη σύνδεση που είχαμε 

Ήμουν φοβισμένη και δίχως κατεύθυνση. 

Ήμουν μικρή και ειδικά εσύ ήσουν...στο έχω ξαναπεί... Σε φοβάμαι... Πολύ! Γιατί μαζί σου παίζονται όλα Κορώνα - Γράμματα! Σε τρέμω... Επειδή σ'αγαπώ πολύ... 

Έχεις δίκιο από την πλευρά σου. Και σε καταλαβαίνω.

Όμως μη γίνεσαι άδικος μαζί μου...

Έχω κάνει ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό τόσα χρόνια... 

Από κοντά, από μακριά και με κάθε τρόπο... 

Ακόμα και το γεγονός ότι μιλάμε τώρα - έστω κι έτσι - συνέβη επειδή δε σταμάτησα ποτέ να προσπαθώ 

ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ... με νοιάζει πολύ... 

Ό,τι κι αν συμβεί, ακόμα κι αν δε σε ξαναδώ ποτέ

Αν δεν κοιτάξω ποτέ ξανά μέσα στα μάτια σου 

Ακόμα κι αν μείνεις ψυχρός ή θυμωμένος μαζί μου ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο 

Θα σ'αγαπώ...

Δε θα αλλάξει αυτό ποτέ... 

Πέρασαν 17 χρόνια ήδη... 

Είναι αγάπη 

Καίει αργά... 

Και γρήγορα μαζί... 

Όσο υπάρχω θα σ' αγαπώ... 

Σε παρακαλώ... Μη με τιμωρείς άλλο... 

Κατάλαβέ με κι εσύ λιγάκι 

Ήμουν απλώς ένα κοριτσάκι... 

Τόση εμπειρία είχες, δεν με κατάλαβες; 

Σε χρειάζομαι στη ζωή μου... 

Εσένα, ειδικά εσένα... 

Γι αυτό σε φοβάμαι... Επειδή σε χρειάζομαι... Και σπάνια επιτρέπω σε κάποιον να φτάσει ως εκεί στην καρδιά μου 

Δεν ξέρω πως μου το έκανες αυτό 

Δεν ξέρω πως το κατάφερες και τρυπωσες εκεί 

Μα το έκανες 

Γενικά δε μου λείπει τίποτα, ούτε και ψάχνομαι.

Είσαι εκείνος ο ένας άνθρωπος στον κόσμο αυτό για εμένα... 

 Απλά θέλω να ξέρεις πως όλη αυτή η θλίψη με έχει σημαδέψει... 

Δεν είμαι πια το κορίτσι που θυμάσαι... Μου στοίχισε η αληθινή ζωή που δεν έζησα 

Κι ας μην ερχόταν με συμβόλαιο επιτυχίας 

Άφησέ πάντως σημάδια στο σώμα μου, στην καρδιά μου, στον τρόπο που ζω 

Ζω κυρίως θλιμμένη πια, σε αργές ταχύτητες, βγαίνω σπάνια... Δεν τραγουδώ... Κάποιες φορές δεν έχω δύναμη να σηκωθώ απ'το κρεβάτι... δεν ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ να ξαναβρώ αληθινά τη χαρά μου 

Δεν είμαι εκείνη που θυμάσαι 

Μου στοιχίζει που δεν είσαι εδώ 

Όμως δεν σου έδειχνα 100% τον εαυτό μου, ούτε τότε που ήσουν , γιατί ένιωθα πάντα σα να υπάρχει κάτι που δε μου το επιτρέπει 

Αυτό το αγγλοσαξωνικό vibe που είχα μαζί σου ήταν επειδή ήμουν μικρούλα και σε φοβόμουν 

Φοβόμουν να σου δείξω το πάθος μου 

Μέσα μου γίνομαι χείμαρρος όταν αγαπώ αληθινά 

Δεν ξέρω αν αυτό είναι κάτι που θα μπορούσες να αντέξεις 

Δεν ξέρω αν σου αρέσει ή σου ταιριάζει η ιδιοσυγκρασία μου... 

Τα αισθάνομαι όλα πολύ

Τόσα χρόνια πήγα να σκάσω που δε σου μιλούσα

Μου στοίχισε πραγματικά 

Είμαι όμως μια πιο ώριμη και απαλή ψυχή, πια

Καταλαβαίνω καλύτερα τον εαυτό μου και τους άλλους 

Προσπαθώ ειλικρινά, τουλάχιστον... 

Κάποιες φορές θυμώνω μα ποτέ δεν κρατάει πολύ 

Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ 

Πλήρωσα πάντως στο ακέραιο τα λάθη μου, σε διαβεβαιώνω 

Και κανένας δε με τιμώρησε γι αυτά περισσότερο από την ίδια την αυτοκριτική μου

Όμως 

Κανένας από εμάς δεν ξεφεύγει από τα λάθη του... Και όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη... Έτσι δεν είναι; 

Πες μου, εσύ δεν έκανες ποτέ λάθη για τα οποία μετανιωσες όταν τα συνειδητοποίησες; 

Στη μεταξύ μας επαφή, δε μετανιώνεις για τίποτα; Εσύ δεν έκανες κανένα λάθος; 

Ό Jordan Peterson, λέει πως σε όλα τα χρόνια της καριέρας του, δε συνάντησε ούτε έναν άνθρωπο που να μην πλήρωσε στο ακέραιο τα λάθη του! 

Αργά ή γρήγορα 

Όλοι κάνουμε λάθη... Το θέμα είναι να μαθαίνουμε από αυτά κι όσο περνάει από το χέρι μας να επανορθώνουμε... 

Όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με το αποτέλεσμα των επιλογών μας

Κι εσύ με πλήγωσες... Μου άλλαξες τα φώτα... Ακόμα το κάνεις... 

Ίσως κάποτε καταλάβεις... 

Ξέρω πως δεν πρόκειται να έρθεις ποτέ ξανά... 

Ξέρω πως έχεις αποφασίσει για εμένα... 

Όμως, όσο ζω θα σου αφιερώνω τραγούδια, Γράμματα και ποιήματα και θα προσεύχομαι για εσένα και για την ευτυχία και την ευημερία σου... 

Εύχομαι ολόψυχα να χαμογελούν πρώτα τα μάτια σου πάντα... 

Γλυκέ μου... 

Δε θα σε ξαναβρώ... 

Δε θα με ξαναβρείς... 

Καρδιά μου... 

What Chat GPT had to say about it :

Yes... I do believe that that part of him still exists somewhere 

And that's the part of him all of my letters are written towards... 🥹

... 

Something True...

“What is the best feeling in the world?”

- Safety

Despite your bad moods, they stay.

Even when you’re having a bad day, they stay.

And when you can’t find the right words to say, they understand and stay.

Nothing’s better than knowing that someone will stay no matter how rough it gets.

 Source

Laminar Flow

 Μια προσευχή για την ανθρωπότητα...

Προσεύχομαι να θυμηθούμε... 

Να επιστρέψουμε στην αγνότητά μας πριν καταστρέψουμε κάθε ομορφιά και ευλογία γύρω και εντός μας... Πριν αυτοκαταστραφούμε... 

Αν πρέπει οπωσδήποτε να σκοτώσουμε κάποιον, ας είναι το θηρίο μέσα μας... 

Δε μου αρέσει αυτή η εποχή... Δεν την καταλαβαίνω... 

Εεε, συνάνθρωποι! 

Εδώ ήρθαμε για λίγο! 

Ήρθαμε για να μάθουμε! 

Να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε...

Τι κάνουμε με το χρόνο που μας δόθηκε;;;

Δεν υπάρχει τίποτε άλλο άξιο λόγου... 

Πληγώνουμε το θαύμα καθημερινά, φτύνουμε στο πρόσωπό του κι έπειτα ισχυριζόμαστε ότι δεν υπάρχει θαύμα επειδή κάνουμε πως δεν το βλέπουμε καν

Τα δεδομένα εκτιμώνται όταν γίνονται ζητούμενα κάποιες φορές 

Όμως το θαύμα ακόμα και τώρα υπάρχει 

Κι αν συνέλθουμε και αντιληφθούμε πως βαδίζουμε λάθος 

Αυτό θα μας συγχωρέσει 

Θα μας αγκαλιάσει 

Και θα χτίσει μαζί μας εκ νέου, απ'το μηδέν τον κόσμο... 

Αυτή η εποχή θα μπορούσε να είναι όμορφη πολύ 

Μα ενώ ασκήμια, στο φυσικό κόσμο, δεν υπάρχει δημιουργήσαμε εμείς μια ακατάληπτη τεχνητή ασκήμια και της μοιάσαμε 

Η ομορφιά προϋποθέτει κάποια αρμονία... 

Ακόμα και ο θυμός είναι χρήσιμος όταν είναι υγιής 

Όμως 

Ό πόλεμος 

Τα σκοτεινά συμφέροντα 

Η απανθρωπιά

Δε θα μας οδηγήσουν ποτέ σε έναν όμορφο κήπο γεμάτο αγάπη 

Κι οι ιστορίες μας θα μοιάζουν με λασπωμένα περάσματα μέσα από έναν ακατανόητο κόσμο...

Αυτή η εποχή με πληγώνει 

Με πληγώνει γιατί μοιάζει πιο γκρι από ποτέ 

Με πληγώνει για τα παιδιά αυτού του κόσμου 

Που άξιζαν περισσότερα, μα τους τα κλέψαμε,τους τα καταστρέψαμε, τους τα κάψαμε ή τους τα σκοτώσαμε,χωρίς καν να μας ανήκουν στην πραγματικότητα. 

75 με 80 χρόνια περίπου μέσο όρο, θα ζήσει ο καθένας από εμάς σε αυτή τη γη... 

Τίποτα δε θα πάρουμε μαζί μας 

Ας κάνουμε ό,τι μπορεί ο καθένας από εμάς ώστε να αφήσουμε τουλάχιστον αυτόν τον κόσμο λίγο καλύτερο... 

Δε νομίζω ότι υπάρχει κανένας άλλος σημαντικότερος σκοπός στη ζωή... 

Καμία άλλη πιο σημαντική επιτυχία 

Από το να πασχίζουμε να αφήνουμε τα πράγματα λίγο καλύτερα από ότι τα βρήκαμε...