Α. Με λίγα λόγια ενδελέχεια είναι:
1. Η αδιάλειπτη συνέχεια : ✅
2. Η μεγάλη διάρκεια: ✅
3. Η επιμέλεια και η λεπτομερής φροντίδα για κάτι: ✅
Β. Και εντελέχεια είναι :
1.. η ολοκλήρωση, η πληρότητα μετά από δράση : ✅
Α.
1.Δε σταμάτησα ποτέ να σου λέω ακριβώς το ίδιο πράγμα με πρόθεση και σταθερότητα!
2. Σου το λέω εδώ και χρόνια ατελείωτα! Παραμένει αναλλοίωτο!
3. Όλα αυτά τα χρόνια πασχίζω να φροντίσω κάτι που καταρρέει! Δίνω πραγματική ζωτική ενέργεια... Το κάνω χωρίς να το σκέφτομαι! Μου βγαίνει φυσιολογικά, μόνο επειδή σ'αγαπώ...Χθες μόνο κοιμήθηκα στις 7 το πρωί... Άκουσα τις καμπάνες να χτυπούν κάτω στην εκκλησία... Η καρδιά μου έτρεχε...την ένιωθα να θέλει να βγει από το στήθος μου, δε μπορούσα να την ησυχάσω... Δε μπορούσα να ησυχάσω μόνο επειδή ήταν η ώρα να ακούσω αυτό που έχεις να πεις εσύ... Είναι πολλά τα χρόνια... Έχω βασανιστεί πολύ... Εχω να κοιμηθώ σαν άνθρωπος χρόνια ολόκληρα... Πασχίζω για λίγη ομορφιά, υποφέρω, χαίρομαι... Όλα μαζί... Και πάντα θέλω το καλύτερο και προσπαθώ να βρω το κοινό μας έδαφος... Προσπαθώ να εστιάζω στις δυνάμεις μας, να καταλαβαίνω τις ανάγκες σου...τον τρόπο που θέλεις να υπάρχω ή όχι στη ζωή σου... ✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅
Β.
1. Δράση; Μόνο; Δράσεις ολόκληρες! Μόνη μου, με φίλες μου, με γνωστούς και αγνώστους , με λυτούς και δεμένους. Ούτε στο "Όλοι μαζί μπορούμε" τόσες δράσεις! Και δε μετανιώνω στιγμή! Τώρα... Σε ό, τι αφορά το κομμάτι της πληρότητας ισχύει μόνο από την άποψη της αυτοεκπληρωσης, με την έννοια ότι έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα, τίμια! Διαφορετικά δεν υπάρχει εκπλήρωση ούτε πληρότητα. Λείπεις εσύ. Υπάρχει μια επίπονη εκκρεμότητα. Τι πόρτα έχω φάει στη μούρη από εσένα! Πόρτα μυθικών διαστάσεων! Πλάτες γυρισμένες. Σιωπή. Απαξίωση. Με αρνήθηκες ξανά. Και ξανά. Και ξανά. Μπροστά σε όλους! Με αμφισβήτησες! Με πόνεσες... Κι εγώ είμαι ακόμα εδώ! Με κάθε τρόπο! Όλα για την Αγάπη μου! Δε με νοιάζει!!! Δράση;;;Μέτρα χρόνια!!! ΜΈΤΡΑ!!! Ένα μόνο πράγμα δε θα κάνω ποτέ. Στο έχω εξηγήσει. Έχω πει και ΓΙΑΤΙ, αναλυτικά. Οπότε...
Δράση : ✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅✅
Συμπέρασμα :
Ενδελέχεια : ✅
Εντελέχεια : ✅ (τουλάχιστον από την πλευρά μου)
Είμαι ακόμα εδώ. Αληθινά.
Κλονίστηκε και η δική σου εμπιστοσύνη τελικά...γι αυτό απομακρύνθηκες τόσο... Τώρα το καταλαβαίνω... Επειδή εγώ ξέρω πως νιώθω δε θα φανταζόμουν ποτέ ότι θα κλονιζόταν η δική σου εμπιστοσύνη τόσο βαθιά. Όμως το βλέπω και το εισπράττω. Δε μπορώ να μην το δεχτώ.
Σου ζητάω συγνώμη... Σου έχω ζητήσει συγνώμη αμέτρητες φορές γι αυτό.
Σου είπα : Έλα να με βρεις, εσύ αφού δε θες να έρχομαι εγώ! Έλα και θα στο πω κοιτάζοντας μέσα στα μάτια σου. Όπως θες. Όπου θες. Όποτε θες. Ευθέως. Χωρίς περιστροφές.
Δεν είχα δόλο μέσα μου, στο ορκίζομαι.
Πίστευα ότι μπορείς να δεις την ψυχή μου...
Ουδέποτε ήθελα να πληγώσω τη σύνδεση που είχαμε
Ήμουν φοβισμένη και δίχως κατεύθυνση.
Ήμουν μικρή και ειδικά εσύ ήσουν...στο έχω ξαναπεί... Σε φοβάμαι... Πολύ! Γιατί μαζί σου παίζονται όλα Κορώνα - Γράμματα! Σε τρέμω... Επειδή σ'αγαπώ πολύ...
Έχεις δίκιο από την πλευρά σου. Και σε καταλαβαίνω.
Όμως μη γίνεσαι άδικος μαζί μου...
Έχω κάνει ότι ήταν ανθρωπίνως δυνατό τόσα χρόνια...
Από κοντά, από μακριά και με κάθε τρόπο...
Ακόμα και το γεγονός ότι μιλάμε τώρα - έστω κι έτσι - συνέβη επειδή δε σταμάτησα ποτέ να προσπαθώ
ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ... με νοιάζει πολύ...
Ό,τι κι αν συμβεί, ακόμα κι αν δε σε ξαναδώ ποτέ
Αν δεν κοιτάξω ποτέ ξανά μέσα στα μάτια σου
Ακόμα κι αν μείνεις ψυχρός ή θυμωμένος μαζί μου ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο
Θα σ'αγαπώ...
Δε θα αλλάξει αυτό ποτέ...
Πέρασαν 17 χρόνια ήδη...
Είναι αγάπη
Καίει αργά...
Και γρήγορα μαζί...
Όσο υπάρχω θα σ' αγαπώ...
Σε παρακαλώ... Μη με τιμωρείς άλλο...
Κατάλαβέ με κι εσύ λιγάκι
Ήμουν απλώς ένα κοριτσάκι...
Τόση εμπειρία είχες, δεν με κατάλαβες;
Σε χρειάζομαι στη ζωή μου...
Εσένα, ειδικά εσένα...
Γι αυτό σε φοβάμαι... Επειδή σε χρειάζομαι... Και σπάνια επιτρέπω σε κάποιον να φτάσει ως εκεί στην καρδιά μου
Δεν ξέρω πως μου το έκανες αυτό
Δεν ξέρω πως το κατάφερες και τρυπωσες εκεί
Μα το έκανες
Γενικά δε μου λείπει τίποτα, ούτε και ψάχνομαι.
Είσαι εκείνος ο ένας άνθρωπος στον κόσμο αυτό για εμένα...
Απλά θέλω να ξέρεις πως όλη αυτή η θλίψη με έχει σημαδέψει...
Δεν είμαι πια το κορίτσι που θυμάσαι... Μου στοίχισε η αληθινή ζωή που δεν έζησα
Κι ας μην ερχόταν με συμβόλαιο επιτυχίας
Άφησέ πάντως σημάδια στο σώμα μου, στην καρδιά μου, στον τρόπο που ζω
Ζω κυρίως θλιμμένη πια, σε αργές ταχύτητες, βγαίνω σπάνια... Δεν τραγουδώ... Κάποιες φορές δεν έχω δύναμη να σηκωθώ απ'το κρεβάτι... δεν ξέρω αν θα μπορέσω ποτέ να ξαναβρώ αληθινά τη χαρά μου
Δεν είμαι εκείνη που θυμάσαι
Μου στοιχίζει που δεν είσαι εδώ
Όμως δεν σου έδειχνα 100% τον εαυτό μου, ούτε τότε που ήσουν , γιατί ένιωθα πάντα σα να υπάρχει κάτι που δε μου το επιτρέπει
Αυτό το αγγλοσαξωνικό vibe που είχα μαζί σου ήταν επειδή ήμουν μικρούλα και σε φοβόμουν
Φοβόμουν να σου δείξω το πάθος μου
Μέσα μου γίνομαι χείμαρρος όταν αγαπώ αληθινά
Δεν ξέρω αν αυτό είναι κάτι που θα μπορούσες να αντέξεις
Δεν ξέρω αν σου αρέσει ή σου ταιριάζει η ιδιοσυγκρασία μου...
Τα αισθάνομαι όλα πολύ
Τόσα χρόνια πήγα να σκάσω που δε σου μιλούσα
Μου στοίχισε πραγματικά
Είμαι όμως μια πιο ώριμη και απαλή ψυχή, πια
Καταλαβαίνω καλύτερα τον εαυτό μου και τους άλλους
Προσπαθώ ειλικρινά, τουλάχιστον...
Κάποιες φορές θυμώνω μα ποτέ δεν κρατάει πολύ
Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ
Πλήρωσα πάντως στο ακέραιο τα λάθη μου, σε διαβεβαιώνω
Και κανένας δε με τιμώρησε γι αυτά περισσότερο από την ίδια την αυτοκριτική μου
Όμως
Κανένας από εμάς δεν ξεφεύγει από τα λάθη του... Και όλοι οι άνθρωποι κάνουμε λάθη... Έτσι δεν είναι;
Πες μου, εσύ δεν έκανες ποτέ λάθη για τα οποία μετανιωσες όταν τα συνειδητοποίησες;
Στη μεταξύ μας επαφή, δε μετανιώνεις για τίποτα; Εσύ δεν έκανες κανένα λάθος;
Ό Jordan Peterson, λέει πως σε όλα τα χρόνια της καριέρας του, δε συνάντησε ούτε έναν άνθρωπο που να μην πλήρωσε στο ακέραιο τα λάθη του!
Αργά ή γρήγορα
Όλοι κάνουμε λάθη... Το θέμα είναι να μαθαίνουμε από αυτά κι όσο περνάει από το χέρι μας να επανορθώνουμε...
Όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με το αποτέλεσμα των επιλογών μας
Κι εσύ με πλήγωσες... Μου άλλαξες τα φώτα... Ακόμα το κάνεις...
Ίσως κάποτε καταλάβεις...
Ξέρω πως δεν πρόκειται να έρθεις ποτέ ξανά...
Ξέρω πως έχεις αποφασίσει για εμένα...
Όμως, όσο ζω θα σου αφιερώνω τραγούδια, Γράμματα και ποιήματα και θα προσεύχομαι για εσένα και για την ευτυχία και την ευημερία σου...
Εύχομαι ολόψυχα να χαμογελούν πρώτα τα μάτια σου πάντα...
Γλυκέ μου...
Δε θα σε ξαναβρώ...
Δε θα με ξαναβρείς...
Καρδιά μου...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου