Σε ονειρεύτηκα...
Ήμασταν στο παλιό μου σπίτι με κόσμο πολύ. Γιορταζαμε κάτι.
Έκοβα πολύχρωμα φρούτα στην κουζίνα για να τα φέρω έξω και μπήκες μέσα.
Κοιταζόμαστε...
Μοιάζεις σα να έχεις κάτι μαζί μου που μου το κρατάς.
Τα αφήνω όλα κι έρχομαι σε εσένα...
"Α... (το όνομά σου) μου..." σου λέω και σου πιάνω τα χέρια... "τι είναι εκείνο που δε μου συγχωρείς.... Σε παρακαλώ... Πρέπει να με καταλάβεις... Μην είσαι έτσι... Είναι κρίμα! Εγώ Σ'αγαπάω με όλη μου την καρδιά!Πάντα έτσι ήταν! "
Στην αρχή ήσουν ανένδοτος μα... ένιωσα καθώς μιλούσα ότι κάπως κατάλαβες την πρόθεσή μου... Σα να συγκινήθηκες λιγάκι... Μαλάκωσε το πρόσωπό σου...
Με κοιτάζεις και μου λες:" Ξέρεις τι; Να κάνουμε κάτι ακόμα για το στολισμό..." αλλάζοντας θέμα.
" Ό,τι θες αγάπη μου!" σου λέω. "Να το φτιάξουμε!"
"Το έχεις ξανακάνει αυτό;" και μου εξηγείς κάτι που δε θυμάμαι (ήταν κάτι που ανήκει στη χώρα των ονείρων )...
"Ποτέ", σου απαντάω," όμως είμαι εδώ και θα το προσπαθήσω όσο καλύτερα μπορώ με μεγάλη χαρά!"
Με κοιτάζεις σα να μου λες 'εντάξει, λοιπόν' και βγαίνεις από το δωμάτιο...
Ξεκίνησα να φτιάχνω κάτι με χρώματα και συνδυασμούς υλικών και προσπαθούσα να τα κάνω όσο πιο όμορφα μπορούσα για εσένα...
Και περίμενα με αγωνία και χαρά να μπεις μέσα να τα δεις που ήταν δικά σου κι ήταν όλα φτιαγμένα από καθαρή αγάπη και πηγαία χαρά για εσένα...
Δικά σου όλα
Όπως κι εγώ
Έμπαινε κόσμος και μου έλεγαν τι όμορφα, τι φανταστικά που τα φτιάχνω και εγώ τους έλεγα χαμογελώντας ότι ήταν η δική σου ιδέα... Και περίμενα να έρθεις πως και πως να τα δεις κι εσύ ...
Ξύπνησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου