Που να είσαι τώρα...
Τι να κάνεις...
Σε σκέφτομαι (*)
Εσένα και πόσο πολύ θα ήθελα να ήμουν κάπου μαζί σου τώρα
Να μιλούσαμε για όλα
Για τις ζωές μας
Αχ ήθελα να σε ακούω μέχρι εξαντλήσεως
Να σε νιώθω
Μέχρι να μη μπορώ να κρατήσω άλλο ανοιχτά τα μάτια μου
Που είσαι...
Δεν ήρθες ποτέ...
(*) Δεν είναι απλώς σκέψη... Είναι σαν ένα κύμα που έρχεται και γίνεται μια μαγνητική δύναμη στο στήθος μου και σε ολόκληρο το σώμα μου το οποίο με τραβάει εκεί που είσαι βασανιστικά...
Ναι! Είναι βασανιστικό... Είναι πραγματικό...
Είναι... δικό σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου