Ώρα 19.52
Μου λείπει φρικτά
Νιώθω δεμένη μαζί του με μια αόρατη κλωστή
Κάθε φορά που κινείται με τραβάει
Νιώθω μέσα μου αυτή τη δύναμη κάποιες ώρες να θεριεύει
Σα μια θάλασσα που φουσκώνει απότομα
Νομίζω πως αυτό ήταν για εμένα
Είναι αδύνατο να πολεμήσω αυτό που αγαπώ
Είναι αδύνατο να υπάρξει άλλος
Μου είναι αδύνατο και ανυπόφορο να υποκρίνομαι για να περνά απλώς η ώρα
Ανυπόφορο
Παραδίνομαι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου