Σε ονειρεύτηκα...
Συνήθως έρχεσαι αφού έχω ξυπνήσει τυχαία και ξανακοιμάμαι.
Βρισκόμασταν, μάλλον στο σπίτι σου
Καθόσουν σε μια πολυθρόνα κι εγώ δίπλα στα πόδια σου στο χαλί...
Μιλούσαμε για κάτι και ξαφνικά
Με κοίταξες, μου χαμογέλασες και πλησίασες το χέρι σου στο πρόσωπό μου
Το αγγιξες απαλά, έβαλες τα μαλλιά μου πίσω από τα αυτιά μου
Αισθάνθηκα ένα κύμα αγάπης
Γύρισα και έπιασα το χέρι σου και το φίλησα μέσα από την καρδιά μου
Κοιταχτήκαμε σε σιωπή
Ξαφνικά λες :
"Ναι αλλά εγώ έχω τη ρουτίνα μου! Μου αρέσει να ασχολούμαι ώρες με αριθμούς... Εσύ δε θα βαριόσουν;"
Σου απάντησα χωρίς δεύτερη σκέψη :
"Όχι. Δεν θα μπορούσα ποτέ να βαρεθώ μαζί σου. Δε βαριέμαι ούτε όταν είμαι μόνη μου, άρα αυτό θα ήταν αδύνατο. Άσε που μπορεί ακόμα και να καλλιεργηθεί μέσα μου μια νέα αγάπη για τους αριθμούς...! Ποτέ δεν ξέρεις! Άλλωστε μου δίνει κι εμένα ικανοποίηση πάντοτε εκείνο που σε ικανοποιεί..."
Χαμογέλασες.
Με πλησίασες.
Ξύπνησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου