"Φυτεύεις έναν σπόρο φροντίδας και ξεπηδά το κλωνάρι. Μετά τα πρώτα φύλλα. Συνεχίζεις την περιποίηση και να ‘σου τα πρώτα άνθη.
Α λες. Είναι κόκκινα. Ή είναι λευκά. Ή είναι κίτρινα. Ποτέ δεν είσαι σίγουρος τι χρώμα ή σχήμα θα ‘χουν.
Δεν ξέρεις καν το όνομα του φυτού στα πρώτα του στάδια.
Όχι δεν το λένε φροντίδα επειδή φύτεψες τον σπόρο με νοιάξιμο.
Δεν το λένε τρυφερότητα γιατί το λίπανες με χάδι.
Δεν το λένε συγκίνηση γιατί το πότισες με δάκρυ. Ούτε μοίρασμα γιατί πρόσφερες κάθε μέρα λίγο από σένα.
Αγάπη το λένε. Αγάπη. Έπρεπε να μεγαλώσει λίγο το φυτό για να ξεκαθαρίσουν όλα.
Γιατί την αγάπη την μαθαίνεις αγαπώντας."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου