Synaptic Bloom

Αστοχία

Αδικία 

Όπως ο κεντρικός ήρωας του βιβλίου του

Έτσι κι αυτός 

Ξενερώνει εύκολα 

Προδίδει το θαύμα πριν αυτό προλάβει να ανθίσει 

Νομίζω πως αυτό είναι που δε μπορώ να του συγχωρήσω 

Προσπαθώ 

Μα η βιασύνη του 

Ήταν προδοσία για την Άνοιξη 

Αφού βιαζόταν τόσο εξ'αρχής 

Δεν έπρεπε ποτέ να τον γνωρίσω 

Εγώ ξεδιπλώνομαι αργά 

Έπρεπε να με αφήσει να ζήσω υπνωτισμένη 

Μια ζωή συνηθισμένη 

Δεν ήθελα να ξέρω τι είναι η Αγάπη.... 

Ήθελα να τη ζήσω... 

Τον περίμενα από παιδί 

Μα εκείνος βιαζόταν... Κι εγώ φοβόμουν επειδή το ένιωθα 

Καλή συνέχεια, λοιπόν. 

Ποιος ξέρει... 

Ας το σκεφτώ έτσι μήπως γίνει πιο εύκολο. 

Ps. How to know it never was Love for him: He was hasty with my heart...