Απάντηση :
Τον ειλικρινή τρόπο με τον οποίο βλέπω, βιώνω και ονειρεύομαι τον κόσμο, την Αγάπη, το πάθος, την αφοσίωση, τον πόνο, την υπέρβαση, το Θεό, το σεξ, τις σχέσεις, εσένα... τη ζωή...
♥️
Λες ότι αυτά δημιουργούν την πραγματικότητά μου και το ελπίζω ολόψυχα...
Επιθυμώ το βάθος
Την ειλικρίνεια και τη θέρμη μιας άσβεστης φωτιάς
Επιθυμώ κάτι που κάποιος μπορεί να το ονομάσει δύσκολο ή ιδεατό
Μα στα δικά μου μάτια λέγεται απλώς σπάνιο
Το επιθυμώ από παιδί, μόνο αυτό
Και πιστεύω με πάθος ότι υπάρχει γιατί το προσφέρω
Δεν ξέρω αν θα το ζήσω
Όμως είμαι εδώ και γίνομαι φάρος
Χωρίς φόβο πια για τα κύματα
(πήρε κάποια χρόνια αυτή η διεργασία η αλήθεια είναι... Και μπόλικη συντριβή)
Μα αν είναι γραφτό...δε θα με προσπεράσει...
Θα με αναγνωρίσει...
Με θυμάσαι τότε που γνωριστήκαμε;
Από τότε στο έλεγα : Φοβάμαι ότι αυτό που θέλω δεν υπάρχει... ", το θυμάσαι;
Αυτό εννοούσα...
Δεν έχει αλλάξει κάτι...
Πάντοτε ήταν το ίδιο.
Και πάντοτε σε κοιτούσα και έβλεπα έναν ψυχικό εραστή...
Σε γνώρισα και ήταν τόσο μεγάλο το σοκ που έφυγα όπως όπως
Γι αυτό σε φοβήθηκα τόσο γιατί ένιωθα ότι βλέπεις μέσα μου και βλέπω μέσα σου
Δεν ήμουν έτοιμη να παραδοθώ σε αυτή τη διαδικασία
Για εμένα είσαι
Δάσκαλος, εμπνευστής, εραστής...
Για εμένα είσαι εκείνος ο άντρας.
Τελεία.
Ό μόνος βασικά που πίστεψα ποτέ ότι ίσως να μπορούσε να καταλάβει και να με νιώσει...
Σε ένα βαθύτερο επίπεδο,
Κι αυτό για μένα ήταν τρόμος και ανακούφιση μαζί
Ήθελα να με δεις όπως είμαι, να σε δω όπως είσαι
Ήθελα να χαθώ μέσα σου
Ήθελα να σε εξερευνήσω μέχρι την τελευταία σου κλειστή πόρτα και μετά πάλι από την αρχή
Πιστεύω - και το λέω με ειλικρίνεια - ότι η εξερεύνηση αυτή με μερικούς ανθρώπους δεν τελειώνει ποτέ...
Εσύ είσαι ένας τέτοιος άνθρωπος
Κι εγώ επίσης, γι αυτό σε αναγνωρίζω.
Ξέρω τον πλούτο που κρύβεις μέσα σου.
Τον έχω δει και δεν μπορώ να τον ξεχάσω...
Θέλω να σε ακούω, να σε εξερευνώ και να προσπαθώ να σε καταλάβω... Είναι πολύ σημαντικό για εμένα...
Είσαι όμως πολύ μακριά και κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ...
Αν κάνω λάθος θέλω να μου το λες, αν το θες κι εσύ.
Επίσης, απλή απορία...
Είναι πια τόσο κακό που ήθελα σήμερα να έχω ξυπνήσει στην αγκαλιά σου και να ακούω τη φωνή σου και να μιλάμε ψιθυριστά για όλα
Απαλά
Απλά
Όμως έστω κι έτσι...
Σου στέλνω αυτή τη ζεστασιά από μακριά, αν σε εξυπηρετεί σε κάτι, κράτα την...
Δική σου είναι...
Διαφορετικά, καλή καρδιά...
Αχ!
Το ταυτόχρονο είναι το 8ο θαύμα του κόσμου...
Πρώτο σε σειρά, πολύ πριν τα υπόλοιπα, για εμένα...
Σε ευχαριστώ πολύ που είσαι πιο απαλός μαζί μου...
Το βλέπω, το νιώθω και το εκτιμώ πολύ...
Το είχα ανάγκη σε ανθρώπινο επίπεδο.
Σε ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου