" Αν κάποιος δεν βλέπει τις λεπτομέρειές σου, δεν βλέπει εσένα κορίτσι μου..
Ο έρωτας, ξέρεις, δεν είναι τα μεγάλα λόγια. Δεν είναι οι θεαματικές κινήσεις που κάνουν όλοι να ζηλέψουν. Δεν είναι τα λουλούδια που φτάνουν στη δουλειά σου ή τα μεγάλα σχέδια για το «κάποτε». Ο έρωτας είναι οι λεπτομέρειες. Είναι το πώς γελάς όταν προσπαθείς να κρύψεις ότι νευρίασες. Είναι ο τρόπος που παίζεις με το μαλλί σου όταν σκέφτεσαι κάτι. Είναι εκείνα τα μικρά, που αν δεν τα προσέξεις, μπορεί και να τα χάσεις.
Στον τρόπο σου φαίνεται.
Πώς αντιδράς όταν κάτι δεν πάει όπως το περίμενες; Όταν κάποιος σε απογοητεύει; Όταν σε πιάνει εκείνη η ανασφάλεια που προσπαθείς να κρύψεις; Εγώ το βλέπω. Βλέπω τον τρόπο που κατεβάζεις το βλέμμα σου για να μη φανεί ότι σε πείραξε κάτι. Βλέπω το πείσμα σου να σταθείς όρθια, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν να σε τραβούν κάτω. Βλέπω πώς γεμίζεις τον χώρο γύρω σου με μια ενέργεια που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη.
Ο έρωτας είναι στις μικρές σου συνήθειες.
Στο πώς μιλάς για πράγματα που αγαπάς. Στον τρόπο που γελάς λίγο πιο δυνατά από όσο χρειάζεται, όταν κάτι πραγματικά σε διασκεδάζει. Στο πώς προσέχεις τους άλλους, ακόμα κι όταν δεν προσέχεις τον εαυτό σου. Είναι στα μικρά, κορίτσι μου. Στις λεπτομέρειες που άλλοι μπορεί να θεωρήσουν ασήμαντες, αλλά για μένα είναι τα πάντα.
Κρίνεται στο πώς σε παρατηρώ.
Ναι, σε παρατηρώ. Όχι για να σε κρίνω, αλλά γιατί θέλω να σε μάθω. Θέλω να βλέπω κάθε μικρό κομμάτι που σε κάνει αυτή που είσαι. Θέλω να ξέρω πώς αλλάζει η έκφρασή σου όταν κάτι σε ενθουσιάζει, πώς δείχνεις όταν προσπαθείς να πεις κάτι δύσκολο. Θέλω να βλέπω τα πάντα, ακόμα και αυτά που δεν θα πεις ποτέ.
Δεν περιμένω τελειότητα.
Δεν θέλω να είσαι τέλεια. Δεν θέλω τα πάντα γύρω μας να είναι γραμμένα σε σενάριο. Θέλω τις μικρές στιγμές σου, τις αυθεντικές. Θέλω εκείνες τις λεπτομέρειες που άλλοι θα αγνοήσουν, αλλά εγώ δεν μπορώ να ξεπεράσω. Θέλω το χάος σου, το πάθος σου, την ευάλωτη πλευρά σου που σπάνια αφήνεις να φανεί.
Κι εκεί κρίνεται ο έρωτας.
Στο πώς αντιδρώ όταν χάνεις τη ψυχραιμία σου. Στο πώς παραμένω όταν όλοι οι άλλοι θα έφευγαν. Στο πώς σε βλέπω, ακόμα κι όταν δεν βλέπεις εσύ τον εαυτό σου. Γιατί για μένα, εσύ είσαι όλα όσα χρειάζομαι. Όχι για τα μεγάλα, αλλά για τις λεπτομέρειες. Για εκείνες τις μικρές στιγμές που κάνουν τον έρωτα αληθινό.
Και αλήθεια, κορίτσι μου, αν κάποιος δεν βλέπει τις λεπτομέρειές σου, δεν βλέπει εσένα. Κι εγώ… βλέπω τα πάντα.
Αλέξανδρος Χωριανούδης "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου