Αν με πονούσες, θα έβλεπες
Πως όσα γράφω και μοιράζομαι μαζί σου
Έχουν απόλυτη συνέπεια μεταξύ τους
Θα σου αποκαλύπτονταν κάτι
Κάτι σημαντικό
Μα τι να το κάνεις
Αφού δε μ'αγαπάς
Οι λέξεις μου δε φτάνουν ποτέ με την σημασία τους σε εσένα
Κι ενώ όλα μοιάζουν 99% μάταια...
Πιστεύω με πάθος στις ανατροπές
Όσο αδύνατες κι αν φαίνονται
Για το σύμπαν είναι όλα το ίδιο πιθανά
Δεν κάνει διακρίσεις με βάση τις πιθανότητες
Αυτό το κάνουμε εμείς, οι άνθρωποι
Όμως εγώ ξέρω πια πότε κάτι είναι μοναδικό και αναντικατάστατο
Όπως αυτό που αισθάνομαι
Όλα αυτά τα χρόνια.
Κι ας γίνει ό,τι θέλει.
Κάνε, λοιπόν, ό,τι νομίζεις με αυτά που ξέρεις για να πάρουμε κι οι δυό αυτό που μας αναλογεί στο τέλος...
Ό,τι κι αν είναι αυτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου