Letters to AP

 Και να σου πω και κάτι άλλο; 

Γιατί δεν είσαι εδώ...Ε; 😞

Μα... Και που είσαι.....που... 

Και πως είσαι; Τι νιώθεις για όλα; 

Για τον κόσμο, για τη ζωή και τον εαυτό σου, για εμένα; 

Πως είναι η υγεία σου ή ψυχική και η σωματική... 

Αχ... Που είσαι... Γιατί δεν είσαι εδώ... 

Δε σε έχω να μιλήσω χωρίς λέξεις 

Και δηλαδή τι κατάλαβες τώρα που δε μ'αφήνεις να σ' αγκαλιάσω... 

Τόσο πολύ πιο σπουδαία πράγματα έχεις να κάνεις πια;;; 

Δηλαδή σκοπεύεις έτσι να με αφήσεις μέχρι το τέλος; 

Ε; 

Αυτό είναι αυτό που επιθυμείς; 

Γι αυτό σε γνώρισα; 

Αυτό ήταν όλο;;;

Κι εσένα αυτό σε ικανοποιεί δηλαδή τώρα;;; 

Το προτιμάς από το να με κρατάς κοντά σου; 

Από το να μοιράζεσαι μαζί μου τον κόσμο; 

Εγώ δε θέλω κανέναν άλλον... Μόνο εσένα... 

Αν δεν έρθεις εσύ, τελείωσε για εμένα το έργο...

Δεν είναι λόγια του αέρα. 

Είναι η αλήθεια. 

Δεν είναι κάτι που λέω. Είναι κάτι που ζω ήδη τόσα χρόνια τώρα... 

Κρίμα που δε σου καίγεται καρφί... 

Καίγομαι εδώ μονάχη μου... 

Δυό γειτονιές μόλις πιο κάτω... 

Σε σιωπηλή διαμαρτυρία... 

Σε ψάχνω, αγάπη μου... Σε ψάχνω... σε καθετί όμορφο πάντοτε 

Όσο μεγαλώνω μεγαλώνει μαζί μου και το παράπονο που δε με ένιωσες 

Κι είσαι ζωντανός κάπου εκεί έξω, τώρα 

Αυτή τη στιγμή 

Κι εγώ, ολοζώντανη, εδώ σε περιμένω 

Και περνάνε τα χρόνια λες και ξέρουμε ότι θα ζήσουμε για πάντα 

Όμως είμαι απλώς μια γυναίκα που σ'αγαπαει μάταια 

Γιατί δεν έρχεσαι ποτέ, Αγάπη μου... 

Γιατί... 

Ας σε έχει ο Θεός καλά, τουλάχιστον... 

Έστω αυτό...