Ποιητής ή Πεζός, αγαπητέ...;
Είναι δύο δρόμοι καθ'όλα διαφορετικοί...
Ο ένας φτάνει ως τα κάτω Πετράλωνα ή ως το Παρίσι, κι ο άλλος ως τ'αστέρια.
Ο ένας είναι ο δρόμος της ύλης και ο άλλος ο δρόμος της πίστης.
Και τα δύο, θα πει : Αμφιταλαντεύομαι.
Αμφιταλαντεύομαι, θα πει : Δεν ξέρω.
Δεν ξέρω, θα πει : Δεν έχω ακόμα αποφασίσει το κόστος ποιου δρόμου είμαι προετοιμασμένος να αναλάβω με αποτέλεσμα να μην αναλαμβάνω κανένα.
Κι αυτό είναι κάτι ανθρώπινο...
Αρκεί να μην το βαφτίζουμε κάτι που δεν είναι.
Η ποίηση ζητάει αποκλειστικότητα.
Η βλέπεις σαν ποιητής, ή όχι.
Ή πιστεύεις ως ον της ύπαρξης ή όχι.
Κι έρχεται η στιγμή να επιλέξεις κάποτε, διαφορετικά
Σε ρουφάει η ρημάδα η χαραμάδα
Ό λογαριασμός έρχεται έτσι κι αλλιώς στο τέλος.
Το θέμα είναι να πληρώνει κάνεις εκείνο που επέλεξε κι όχι την αδυναμία του να επιλέξει.
Τουλάχιστον εγώ επέλεξα.
Check, please.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου