Δεν αποφεύγω τη ζωή
Ίσα ίσα... Αυτή είναι η μία αληθινή ζωή μου
Και το γνωρίζω πολύ καλά
Γι αυτό αγωνιώ, επειδή είμαι ειλικρινής σε ένα κόσμο που υποδύεται ρόλους για να κερδίζει στα χαρτιά
Εγώ θέλω να κερδίζει η Αγάπη
Ό μόνος λόγος της μετακίνησης ήταν η πορεία προς τη συνειδητοποίηση αυτή για εμένα
Μετακινείσαι για όσο συλλέγεις πληροφορίες προς μια κατανόηση, μέχρι να βρεις το κέντρο σου
Όταν νιώθεις ότι ξέρεις, επιλέγεις
Όταν επιλέγεις, στέκεσαι.
Κι όπου βγει.
Θα σου απαντήσω πως ό,τι είναι αληθινό δεν είναι ποτέ λάθος... Ίσως για άλλους λόγους από τους αναμενόμενους κάποιες φορές ...
Πως πάντοτε κερδίζεις όταν είσαι αληθινός...
Με έναν άλλο τρόπο, ίσως...
Αν χάνεις σε ζωή, χτίζεις σε εσωτερικό πλούτο
Μα κυρίως πως
Η ζωή αυτή δεν έχει πρόβα... για κανέναν από εμάς
Και η μόνη τιμιότητα βρίσκεται στο να είναι κάθε κατάσταση εσωτερική, αυτό ακριβώς που είναι.
Προηγείται η γενναία τιμιότητα του ατόμου απέναντι στον εαυτό του και το σύμπαν για να ακολουθήσει μια ζωή γεμάτη από επίλεκτους, εξίσου τίμιους ανθρώπους.
Αυτό σημαίνει ότι απαρνιέσαι κάποιες άλλου τύπου "διευκολύνσεις".
Είμαστε φάροι.
Οι φάροι, απλώς είναι αυτό που είναι.
Στέκονται.
Αντέχουν τις μπόρες.
Ίσως να μένουν και μόνοι κάποιες φορές...
Μα...
Για να μας βρουν αυτοί που μας αναλογούν, θα πρέπει να είμαστε στην - επίπονη πολλές φορές πράξη - αυτό που λέμε ό,τι είμαστε.
Πρέπει πρώτα εμείς να στεκόμαστε με ειλικρίνεια επάνω σε κάτι
Η απόδειξη της τιμιότητας ενός ανθρώπου βρίσκεται στο χρόνο που χαρίζει στα ιδανικά του αντί να τον σπαταλάει σε ασφαλείς συμβιβασμούς.
Δεν είμαι πιο θαρραλέα, ούτε πιο τρελή από οποιονδήποτε άνθρωπο επιλέγει να προσπαθεί όσο ζει να γίνεται ο ίδιος πρώτα η έμπρακτη απόδειξη των λόγων του.
Είμαι όμως σπάνια και το ξέρω καλά αυτό πια.
Με πονάω. Με αναγνωρίζω. Μ'αγαπάω.
"Κι αγαπώ κι όλον τον κόσμο, γιατί ζεις κι εσύ μαζί..."
Έγινα φάρος γιατί διαπίστωσα πως δεν υπάρχουν πια φάροι...
Κι υπάρχει ανάγκη για ανθρώπους φάρους στον κόσμο!
Τους έχω ανάγκη εγώ η ίδια...
Χρειάζομαι περισσότερους ανθρώπινους φάρους
Που ξεχνούν τι θα πει συμφέρον για ένα τίμιο όνειρο
Αν όλοι πηγαινοερχόμαστε δε θα υπάρχει ποτέ τίποτα αρκετά σημαντικό για να μείνουμε
Τι σόι ύπαρξη θα ήταν αυτή;
Και πολλές φορές τα θαύματα συμβαίνουν όταν έχεις το θάρρος να μείνεις
Όταν δημιουργείς εσύ τις συνθήκες
Μήπως η αγάπη βρει έδαφος στην τιμιότητα και την συνέπεια για να ξεδιπλώσει αργά με εμπιστοσύνη τα ντελικάτα αρώματά της
Δεν είναι κουλ η τρυφερότητά μου, ίσως να μην είναι αυτό που ψάχνεις
Μα εγώ είμαι αυτό
Και το παρέχω πάντοτε σε αυτούς που αγαπώ
Τώρα αν αυτό δεν το βρίσκει κάποιος θελκτικό γιατί προτιμά τις επιφανειακές σχέσεις
Αυτό είναι δικαίωμά του.
Ολοι οι τύποι ανθρώπων εξυπηρετούν και υπηρετούν κάτι σε αυτή τη ζωή
Και καλό είναι να ξέρουμε όλοι για τον εαυτό μας τι είναι αυτό ακριβώς.
Εγώ είμαι φάρος για όσους αγαπώ.
Εκπέμπω σήμα καθαρό.
Προστατεύω. Δημιουργώ συνθήκες.
Βαρετό;
Μπορεί... Αν ψάχνει κανείς τη σπίθα του πρόσκαιρου, το ψέμα του αγνώστου
Εγώ επιθυμώ να καίγεται το άγνωστο σε μια άσβεστη πυρκαγιά ένωσης κι αφτιασίδωτης αλήθειας
Προτιμώ το ενδιαφέρον που ανανεώνεται μέσω του βάθους
Προτιμώ να πιστεύω ότι αυτά που θα έβρισκα σε 100 ανθρώπους που δεν αγαπώ αληθινά, υπάρχουν όλα μέσα στον ένα που αγαπώ
Άρα είναι αδύνατο να βαρεθώ ποτέ γιατί ξέρω από τον εαυτό μου ότι κάθε άνθρωπος είναι ένα σύμπαν
Διψάω για την ειλικρίνεια του πάθους
Όχι για το πάθος ως πρόσκαιρη ανακούφιση, ως εθισμός που κατευνάζει πρόσκαιρα την υπαρξιακή αγωνία του ανθρώπου
Μα για ένα πάθος υπαρξιακό, στο κέντρο αυτής της ενεργής αγωνίας, στοχευμένο, συγκεκριμένο, σταθερό, τίμιο που πάλλεται και βρίσκεται στο κέντρο της συνειδητοποίησης
Ό μόνος τρόπος να αγαπήσουμε αληθινά είναι να γίνουμε ευάλωτοι και για να γίνουμε ευάλωτοι θα πρέπει να είμαστε αρκετά δυνατοί και σταθεροί ώστε να μπορούμε να υπερβούμε τα μοντέλα επιβίωσης που μας πάσαραν ως απόλυτα για να βρούμε το σταθερό θάρρος να ξεδιπλώσουμε το θαύμα και να ξεδιπλωθούμε σε αυτό.
Ερωτας αληθινός ή θάνατος.
Το ψέμα δεν είναι ζωή!!!
Ότι εμείς είμαστε, τώρα
Ησυχία
Χωρίς άλλα σχέδια
Χωρίς δυχτι προστασίας
Πέφτουμε ή πετάμε, μαζί
Αχ... Χρειάζεται θάρρος να αγαπάς αληθινά και να το επιτρέπεις στον εαυτό σου
Κι εγώ δεν θέλω να μου το απαγορεύω πια επειδή φοβάμαι
Να μου στερώ το τραγούδι της καρδιάς μου
Να με προδίδω
Κι έτσι έγινα φάρος
Αφήνω όλα τα κύματα να με χτυπούν και στέκομαι
Γιατί ξέρω
Γιατί βρήκα κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι ακόμα ψάχνουν...
Και το παραδέχομαι ανοιχτά.
Γιατί ζω μια φορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου