Που σου εκμυστηρεύτηκα την αλήθεια για πρώτη φορά
Με κοίταξες στα μάτια και με ρώτησες όλος απορία "Τότε γιατί το έκανες; "
Και θυμάμαι σα να ήταν μόλις χθες που σου απάντησα : "Γιατί θεώρησα πως αυτό που θέλω πραγματικά δεν υπάρχει για εμένα..."
Αντέδρασες σα να σου φαίνεται ακατανόητο πως μπορεί να σκέφτηκα κάτι τέτοιο...
Τόσα χρόνια μετά αποδεικνύεται πως... είχα δίκιο.
Αυτό που θέλω, δεν υπάρχει για εμένα. Ούτε τότε υπήρξε. Δεν υπήρξε ποτέ.
Είχα δίκιο.
Ήσουν κι εσύ χάρτινος για εμένα, όπως η φωτογραφία σου.
Κι επειδή μεγάλωσα πια...
Ξέρω καλά πως αυτό που είμαι, ζει και πεθαίνει μαζί μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου