Σε ονειρεύτηκα...
Ήσουν εσύ αλλά είχες αλλάξει εξωτερικά πολύ...
Όμως εγώ ήξερα ότι είσαι εσύ και καθόλου δε με ένοιαζε...
Βρεθήκαμε μάλλον τυχαία σε ένα μαγαζί
Ήρθαν όμως έτσι τα πράγματα που καθόμασταν κοντά και δεν έχω ιδέα πως αλλά πιάσαμε κουβέντα.
Υπήρχε συστολή. Λέγαμε λιγότερα μα εννοούσαμε περισσότερα... Ομως παρ'όλα αυτά επικοινωνούσαμε πλήρως.
Κάποια στιγμή αποφασίζουμε να βγούμε σε μια βεράντα που είχε εκεί με την πιο όμορφη θέα
Επειδή έκανε κρύο, το μαγαζί έδινε σε όλους κουβέρτες
Κουκουλωθήκαμε και βγήκαμε έξω
Η συζήτηση πήρε φωτιά
Ακούγαμε ο ένας τον άλλον πραγματικά...
Σου είπα ακόμα και κάποια από τα πράγματα που με ενόχλησαν...
Με άκουσες...
Κάποια στιγμή το βάρος της συνειδητοποίησης ότι με ακούς στ'αλήθεια, με έκανε να σωπάσω...
Ένιωθα ευγνώμων και μια απύθμενη τρυφερότητα για εσένα να με κατακλύζει
Άπλωσα το χέρι μου
Άγγιξα πολύ απαλά και διστακτικά το πόδι σου
Σε κοίταζα στα μάτια
"Σήκω! ", μου λες
Σκέφτηκα από μέσα μου ότι έκανα πάλι κάποια κουταμάρα
Όμως χαμογελούσες και ηρέμησα
"Τι έγινε;" σε ρωτάω...
"Φεύγουμε!" λες και σηκώνεσαι
"Που πάμε;" σε ρωτάω...
"Απόψε θα κοιμηθείς στην αγκαλιά μου", μου λες κοιτάζοντας μέσα στα μάτια μου
Το είπες σα να με κατάλαβες επιτέλους
Σα να μετάνιωσες αληθινά
Ένιωσα τις λέξεις σου σε κάθε κυτταρό μου
Ηλεκτρισμός, θερμότητα
Με φιλάς...
Μου έδωσες το πιο αληθινό, βαθύ φιλί που μου έχουν δώσει ποτέ
Το θυμάμαι ακόμα
"Φύγαμε!" σου απαντώ και νιώθω πρωτόγνωρα συναισθήματα
Νομίζω πως ένιωσα
Ευτυχία
Φύγαμε γελώντας
Αλλαγή σκηνικού:
Μαζί σε ένα τραπέζι φίλων που το έκαναν στην παραλία, επάνω στην άμμο κυριολεκτικά
Απόγευμα και η θάλασσα ήταν ήρεμη
Φροντίζαμε ο ένας τον άλλον χωρίς υπερβολές
Ένα βλέμμα αρκούσε
Το λατρεμένο χέρι σου που μου γέμιζε το ποτήρι με λίγο ακόμα λευκό κρασί
Κι εγώ που έκανα το ίδιο, αν και είχα ξεχάσει πως είναι να περιποιείσαι και να σε περιποιούνται
Το πρόσωπό σου είχε αλλάξει πολύ, όντως, μα εγώ ήξερα ότι είσαι εσύ...
Κι ένιωθα για πρώτη φορά μια ευτυχία ελεύθερη
Μέσα σε αυτή τη θαλπωρή που τα είχα όλα κι ένιωθα εκπληρωμένη και τόσο ευγνώμων
Είχα
Εσένα, τη θάλασσα, τους φίλους μας...
Ξύπνησα. 💔
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου