Synaptic Bloom

 Συζητούσαμε για το πως αισθανόμαστε για τον εαυτό μας σε μια παρέα γυναικών, διαφόρων ηλικιών...

Η πρώτη λέει : "Εγώ νιώθω ότι έχω έντονη αρσενική ενέργεια στη ζωή μου... Εκφράζομαι έτσι..." 

Η δεύτερη συμφωνεί με την πρώτη και για τον εαυτό της. 

Γυρνάνε και με κοιτάζουν και οι δύο και λένε : "Εσύ έχεις έντονη θηλυκή ενέργεια! Ό τρόπος που μιλάς, εκφράζεσαι και κινείσαι!Αποπνέει θηλυκότητα."

Έχουν περάσει αρκετές μέρες και το σκέφτομαι ακόμα. 

Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να είναι έτσι αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι αυτό ισχύει τόσο έντονα όσο το παρατήρησαν αυτές οι δύο γυναίκες... 

Επίσης είναι σημαντικό να συμφωνούμε όλοι στην έννοια της λέξης "θηλυκότητα"... 

Ξέρω ανθρώπους που εννοούν κάτι πολύ διαφορετικό από εμένα όταν χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη... 

Το ξέρω γιατί παλιά ταίριαζα στην περιγραφή τους μα... Τώρα πια ίσως όχι...

Και καθόλου τυχαία 

Έγινε με πρόθεση. 

Απομακρύνθηκα από κάποια κομμάτια γιατί δεν ένιωθα ασφαλής σε αυτά.

Αισθανόμουν σαν θήραμα 

Κι αυτό το έβρισκα απωθητικό και τρομακτικό. 

Είναι τρομακτικό να σταματάς την κίνηση στο δρόμο να κάνουν αναστροφή και να σε ακολουθούν σπίτι 

Είναι τρομακτικό να χάνουν τη μιλιά τους όταν σε κοιτάζουν για ώρα όταν δεν τους ξέρεις 

Γιατί δε βλέπουν ποτέ εσένα 

Βλέπουν εκείνο που φαντάζονται 

Κι αυτό είναι ένα παιχνίδι που δε με συγκίνησε ποτέ 

Κι έτσι δεν ξέρω αν έχω έντονη θηλυκή ενέργεια ή όχι... Το εύχομαι γιατί το λατρεύω που γεννήθηκα γυναίκα... 

Μα λυπάμαι για το ρόλο μιας γυναίκας σήμερα...

Για εμένα η έλξη κάποιου προς το πρόσωπό μου δεν αποτελεί κοπλιμέντο. 

Η έλξη στους άντρες είναι πανεύκολη. 

Ελκονται ακόμα κι από ένα τούβλο. (Ισχύει.) 

Δεν είναι δείγμα αξίας. 

Η Eartha Kitt το είπε φανταστικά : "Από τους άντρες που γνώρισα, όλοι ήθελαν να με ξαπλώσουν κάτω και κανένας να με ανυψώσει." και μετά το ακόμα πιο πικρό μα πέρα για πέρα αληθινό : "Οι μόνοι άντρες που με αγάπησαν αληθινά, δεν με άγγιξαν ποτέ." 

Κάτι εδώ έχει πάει πολύ λάθος... 

Πάρα πολύ λάθος... 

Μέσα μου τους άντρες τους έχω χαμένους προ πολλού... 

Δεν τους καταλαβαίνω... Το ομολογώ. 

Δεν καταλαβαίνω πως ζουν έτσι ολόκληρες ζωές φαινομενικά ικανοποιημένοι χωρίς να γνωρίζουν τίποτα πραγματικό απολύτως για τη γυναίκα τους... 

Βρίσκουν μια γυναίκα και μετά δημιουργούν αποξένωση. 

Σεξ δίχως ένωση... 

Νοικιάζεται Έκσταση 32τμ στο Παγκράτι 

Κι εσύ ονειρεύεσαι από κορίτσι λιμνοθάλασσες Κι ανοιχτούς ουρανούς... 

Πράγματα ακατανόητα και ανόητα... 

Δυστυχία. 

Γιατί το σώμα μιας γυναίκας ξέρει.... 

Δεν είναι αφέλεια, δεν είναι άστοχη ονειροπόληση... 

Λειτουργεί στην εντέλεια όπως φτιάχτηκε το γυναικείο σώμα 

Μα που να ξεβολευτεί ο καθένας για να ζήσει κάτι Αληθινό πια... 

Με τρομάζει να μοιράζομαι το σπίτι μου, τη ζωή μου και το κρεβάτι μου με κάποιον που δεν ενδιαφέρεται να με γνωρίσει πραγματικά, με κάποιον που άρα δε με σέβεται γιατί δε με ξέρει και είναι αδύνατο να μοιραστεί μαζί μου κάτι πραγματικό. 

Δε μπορώ έτσι να νιώθω σαν άνθρωπος... 

Δεν είναι θελκτικό για μια γυναίκα όλο αυτό! 

Η γυναίκα θέλει Άλωση 

Άρα ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΑ χωρίς περιστροφές 

Θάρρος 

Ουσία 

Η γυναίκα για να παραδοθεί πρέπει να συγκλονιστεί

Πρέπει να πιστεύει στον άντρα 

Να τον εμπιστεύεται απόλυτα 

Ή έστω... 

Μια γυναίκα σαν εμένα... 

Κι επειδή κατάλαβα κάποτε (σχετικά νωρίς) πως αυτό για το οποίο φτιάχτηκα δεν υπάρχει σήμερα 

Δεν ξέρω αν μπορώ να συμφωνήσω με εκείνη την παρέα... 

Γιατί κατάλαβα ότι η μοίρα της γυναίκας που ήρθε εδώ για την αγάπη είναι να ενώνεται με τη δική της αρσενική ενέργεια σε αυτή την εποχή. 

Να προστατεύει τον εαυτό της από ανούσια πασπατεύματα και άντρες δίχως κατεύθυνση. 

Θα μου πεις, σε αυτή την εποχή... Το βρίσκεις εύκολο όλο αυτό που περιγράφεις;

Όχι... Όχι καθόλου εύκολο... 

Αιρετικό, ίσως... 

Ναι! 

Είναι αιρετικό... Χρειάζεται κότσια... 

Για αυτό είναι και τόσο βαθιά Ερωτικό! 

Όχι με την έννοια του φευγαλέου! 

Ό Έρωτας σαν άσβεστον πυρ! 

Ακόμα ένα απολύτως φυσικό φαινόμενο! 

Ισως το να βρουν όλες οι γυναίκες στη γη από ένα τέτοιο άντρα να είναι αδύνατο 

Ίσως να μοιάζει με κάποιον που κέρδισε το λαχείο 

Στη δική μου περίπτωση... 

Πίστεψα ότι τον βρήκα... 

Χωρίς να ελπίζω ή να ψάχνω... 

Έγινε κάπως μαγικά. 

Όμως.... 

Εκείνος λείπει από επιλογή εδώ και χρόνια... 

Κι έτσι δεν ξέρω πως την εννοούν τη θηλυκότητά μου... 

Μα καθώς παραδεχόντουσαν και οι ίδιες για τον εαυτό τους, πόσο η δική τους ενέργεια έχει περισσότερα αρσενικά χαρακτηριστικά... 

Το είδα ξεκάθαρα... 

Έσπασε και το δικό τους όνειρο στα δύο κάποτε... 

Ίσως η δική τους ιστορία να είναι διαφορετική μα, ομολογησαν ότι "αναγκάστηκαν" κι αυτό από μόνο του τα λέει όλα... 

Τελικά δεν πιστεύω ότι ταιριάζουν οι γυναίκες με τους άντρες... 

Εκπληρωνομαστε από διαφορετικά μονοπάτια... Βέβαια για να είμαι απολύτως ειλικρινής, θεωρώ ότι η εποχή μας έριξε σε μια λούμπα υποτιθεμενων σχέσεων τέτοια που έπειτα μας την πούλησαν σαν μόδα ακόμα και ως απελευθέρωση... 

Στην ουσία ήταν ότι είναι το αλκοόλ για τον αλκοολικό, τα γρήγορα βίντεο, το πρόχειρο φαγητό.... Όλα για λίγη γρήγορη ντοπαμινη. Από Δευτέρα στην Παρασκευή και από Πάσχα, Χριστούγεννα. 

Κανένας ναρκομανής δεν ευχαριστιέται τη ζωή του γιατί κανένας δε ζει πραγματικά. 

Μπορείς φυσικά να πας με όσες γυναίκες θέλεις κατά τη διάρκεια της ζωής σου όμως... Κάνε μια χάρη στον εαυτό σου και σπάσε αυτή την παράλογη πορεία έστω για μια από όλες αυτές...

Όλες αυτόν τον άντρα θέλουν. Τον έναν. Τον άλλον τον έχουν από αδυναμία, απλά για να μην είναι μόνες αλλά σπάνια τον εκτιμούν. 

Κι έτσι δημιουργούνται φαύλοι τοξικοί κύκλοι. 

Αν δεν μου πιάσει το χέρι αυτός που αγαπώ, δε θα επιτρέψω να μου το πιάσει κανένας που δεν αγαπώ. 

Δε φοβάμαι να μείνω μόνη. 

Έχω συναντήσει κι εγώ την αρσενική ενέργεια μέσα μου πια... 

Κι εκείνη είναι που με προστατεύει από οτιδήποτε χωρίς νόημα... 

Κλαίω καμιά φορά γιατί αναγκάστηκα χωρίς να θέλω... 

Όμως αυτή είναι η ζωή μου και θα την περπατήσω με ειλικρίνεια ως το τέλος. 

Κι αν έκανα λάθος που τον κοίταξα και είδα Αγάπη 

Τότε ας είναι αυτό το λάθος μου...