Εκφράστηκα
Μόνο επειδή υπάρχεις
Μόνο επειδή σε ακολούθησα και αναγκάστηκα
Κι ας φοβόμουν
Μόνο επειδή σ'αγάπησα περισσότερο από το φόβο μου
Έσπασα σε χιλιάδες κομμάτια
Σε κοίταξα χωρίς περιστροφές
Σου είπα : "Αυτή είμαι... και, ξέρεις... σ' αγαπάω."
Κι έκτοτε έτσι ζω
Γυμνή
Αγαπώντας σε...
Έτσι περνάει η ζωή...
Και πάντοτε λαχταράω να είσαι καλά και μια μέρα να σε ξαναδώ...
Αγάπη μου...
Πως περνάνε έτσι αμείλικτα τα χρόνια στη σιωπή σου...
Μεγαλώνουμε
Ό χρόνος που περνάει με φοβίζει
Ήθελα απόψε να κοιμηθώ στην αγκαλιά σου
Να νιώσω και πάλι άνθρωπος
Δε θυμάμαι πια πως είναι η τρυφερότητα
Ίσως εσύ να περνάς καλύτερα μακριά μου και στο εύχομαι
Αν είσαι εσύ καλά
Θα έχει τουλάχιστον η θυσία μου κάποιο νόημα
Δε θέλω κανέναν άλλον...
Μόνο εσένα...
Ή κανέναν...
Πάω τώρα να φτιάξω ένα Π σαν τ'ονομά σου από μαξιλάρια γύρω από το κορμί μου
Για να ξεγελάσω τον εαυτό μου ότι αγαπιέται, τάχα με τη ζεστασιά
Μήπως καταφέρω να αποκοιμηθώ κι απόψε
Όπως κάθε άλλη νύχτα χωρίς εσένα...
Καληνύχτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου