Τον ονειρεύτηκα...
Ήμουν στο σπίτι μου που δεν υπάρχει πια...
Στα όνειρά μου είναι πάντοτε αυτό το σπίτι μου.
Το σπίτι που έχτισε με τα χέρια του ο παππούς μου κάποτε...
Και ξέραμε κάθε πέτρα πως μπήκε στη θέση της...
Ήταν εκεί...
Εκείνος
...
Χριστούγεννα.
Το σπίτι στολισμένο, το τζάκι αναμμένο
Άκουγες μονάχα τα ξύλα στη φωτιά
Μαγική ηρεμία
Μπήκα σε ένα δωμάτιο δίπλα στο σαλόνι να αφήσω κάτι που κρατούσα και τον βρήκα εκεί να κοιμάται
Ξαφνιάστηκα που τον βρήκα στο σπίτι μου!
Ήταν τόσο ήρεμος και σκεπασμένος με τις καρώ κουβερτουλες του απογευματινού ύπνου
Το πρόσωπό του ήταν η αγάπη
Τόσο όμορφος
Χάρηκα τόσο πολύ που ένιωθε αρκετά άνετα να χαλαρώσει και να αποκοιμηθεί σε ένα μέρος που ήξερε ότι είναι ο χώρος μου...
Απερίγραπτη θαλπωρή τρύπησε την καρδιά μου σα βέλος...
Βγήκα προσεκτικά από το δωμάτιο για να μην τον ξυπνήσω...
Με βήματα αγάπης...
Ξύπνησα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου