Τόσο καιρό, εσύ με στολιζες
Ενώ εγώ το μόνο που προσπαθούσα να κάνω ήταν να μην περάσω εκείνη την πολύ συγκεκριμένη γραμμή από την οποία δε θα υπάρχει πλέον επιστροφή - για εμένα.
Εξ'αρχής υπήρχε ένα πολύ συγκεκριμένο πράγμα που αν επέτρεπες να συμβεί, θα μου ήταν αδύνατο να σε συγχωρήσω.
Δεν έχει συμβεί, μα το επιτρέπεις, το παροτρύνεις, το προτιμάς κι έτσι μοιάζει σα να έγινε. Η γραμμή περάστηκε μέσα μου.
Δε θα με καταλάβεις, ποτέ, το ξέρω.
Όλα αυτά τα χρόνια που σου χάρισα πήγαν εντελώς χαμένα...
Δε βρεθήκαμε ποτέ και πουθενά
Δε μου φέρθηκες σωστά...
Κοίτα μη συνεχίσεις έτσι... Εσύ το ξέρεις καλύτερα από όλους ότι το Κάρμα είναι σκυλί του πολέμου...
Γι αυτό δεν περίμενα ποτέ να μου φερθείς εσύ έτσι... Λες και είσαι ο Ρουβας ξαφνικά κι εγώ μια οποιαδήποτε ξένη παλαβή...
Είχα άδικο που δεν το περίμενα
Έκανα λάθος εκτίμηση για εσένα
Δεν έχει τελικά καμία σημασία τι γνώσεις έχει ένας άνθρωπος...
Αφού δε σου ήμουν σημαντική και πολύτιμη μου φέρθηκες όπως φέρεσαι σε ό,τι δε σε νοιάζει.
Έχεις δίκιο σε ένα πράγμα...
Ήμουν χαζή που εμένα τόσα χρόνια...
Εδειχνα θησαυρούς σε τυφλό περαστικό
Τώρα πια ξέρω με σιγουριά ότι δεν πρόκειται ποτέ να καταλάβεις... Δε νοιάζεσαι, γι αυτό δεν καταλαβαίνεις.
Το έχω αποδεχτεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου