Literal Poetry

 Δεν καταλαβαίνω...

Αλήθεια. 

Δεν καταλαβαίνω καθόλου. 

Πάλι τα ίδια...; 

Παραδίνομαι. 

Έχεις αποφασίσει προ πολλού, κλείδωσες εκεί και τέλος.

Είμαστε ίσως πολύ διαφορετικοί άνθρωποι, τελικά, ποιός ξέρει... 

Μεταφράζουμε διαφορετικά τον κόσμο... 

Αν ήμουν όντως εγωίστρια 

Θα είχα κάνει άλλα πράγματα... 

Αλλά που να καταλάβεις τι εννοώ... 

Μπορούσα, ξέρεις, μα δεν ήθελα. 

Δεν παίζω παιχνίδια. Τα βαριέμαι αφόρητα. 

Προσβάλουν τα συναισθήματά μου. 

Μια μέρα θα καταλάβεις... Το ξέρω... 

Ελπίζω πια να μην είναι πολύ αργά... 

Μα έτσι όπως το βλέπω να κινείται το πράγμα 

Έφυγες χιλιόμετρα μακριά μου πια 

Οπότε είναι ελάχιστες οι πιθανότητες 

Οριακά χρειάζεται να γίνει κάποιο θαύμα πια 

Για να με νιώσεις και να με καταλάβεις 

Κι εγώ εσένα 

Πιο πολύ αυτό με στεναχωρεί, αυτή η τσιμεντωμένη πραγματικότητα 

Δεν είμαι εγωίστρια, αγάπη μου 

Τρελή είμαι!!! Θεότρελη! 

Μια τρελή που σ'αγαπάει 

Κι εσύ δεν μπορείς να καταλάβεις τη διαφορά... 

Δεν χωράω πια στην κοσμοθεωρία σου, ίσως 

Αποφάσισες πολύ γρήγορα για όλα 

Μπορεί να βρίσκεσαι πια μακριά μου 

Μα είσαι μέσα μου πάντα 

Με συγχωρείς, αγάπη μου 

Προσπάθησα, αλήθεια... 

Έκανα ό,τι καλύτερο μπορούσα 

Ας είσαι καλά 

Ίσως να μην ήταν γραφτό 

Μην ανησυχείς για εμένα 

Σε ευχαριστώ πολύ μα... Για όλους έχει ο Θεός 

Ακόμα και για εκείνους που συνεχίζουν μόνοι. 

Από εγωισμό ή καθαρή τρέλα 

Επειδή ήθελα εσένα και μόνο εσένα 

Επειδή δεν υποτάσσομαι σε τίποτα αν δεν το έχω επιλέξει η ίδια ξεκάθαρα 

Με όλη μου την καρδιά 

Καλή μας συνέχεια, λοιπόν. 

Υγ. Σ'αγαπώ... Ό,τι κι αν λες... Ό,τι κι αν πω... Αυτό δε θα αλλάξει ποτέ. 

I love and miss your eyes... Your face... Your voice... 

Be well, my love... Be well... ❤️