Δεν ήταν ποτέ εγωισμός
Ήταν ταξίδι προς την πραγματική εκπλήρωση...
Ήταν αθώο και ερωτικό και βαθύ και ασίγαστο
Ήσουν μέρος της ειλικρινούς εκπλήρωσης αυτής...
Βρισκόσουν στο κέντρο της αθωότητάς μου και της πηγαίας επιθυμίας μου για μια ζωή γεμάτη αληθινή αγάπη
Σε ονειρεύτηκα αληθινά
Σε επέλεξα να βρίσκεσαι εκεί
Ήθελα να μοιραστώ τον κόσμο μαζί σου
Είπα: "Αυτός είναι! Το ξέρω ότι είναι αυτός! Είμαι σίγουρη! "
Σε αναγνώρισα
Μέχρι σήμερα, δεν έχεις καταλάβει τι έγινε
Και δυστυχώς δεν πιστεύω πως θα καταλάβεις και ποτέ...
Ίσως αν η ζωή σου δώσει κάποτε μια κόρη, ίσως μόνο τότε να με θυμηθείς... (*)
Ίσως τότε να καταλάβεις την ποιότητα της αληθινής αγάπης που σου είχα...
Την ειλικρινή μου αφοσίωση...
Ίσως τότε, όταν θα δεις τα δάκρυά της (γιατί έτσι είναι η ζωή)
Ίσως τότε, να θυμηθείς εκείνο το κορίτσι
Που σε κοίταξε, σε πίστεψε, σε θαύμασε και σε αναγνώρισε...
Ίσως τότε να μη σου φαίνεται πια αστείο, εγωιστικό ή αδιάφορο
Ίσως τότε νιώσεις στο πετσί σου τη θερμότητα της αγάπης
Ίσως μόνο τότε να μπορέσεις να καταλάβεις πόσο πολύ, πόσο ειλικρινά, πόσο παθιασμένα και ξάστερα σε αγάπησα...με αληθινό τίμημα... Ρισκάροντας τα πάντα.
(*) Βέβαια, ονειρευόμουν να στο προσφέρω εγώ αυτό μια μέρα...
Όμως μάλλον όχι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου