Mt. Wolf - Burgs - Lyrics
Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2022
Something Beautiful, Something Meaningful, Something Timeless, Something True... 🌠
Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2022
Σκέψεις 💭 #επιθυμία
Καμία ενοχή στην επιθυμία.
Η επιθυμία πρέπει να ρέει άφθονη στη ζωή του ανθρώπου.
Η επιθυμία είναι τίμια.
Η επιθυμία είναι ζωή.
Η επιθυμία είναι ο δρόμος της εκπλήρωσης και της εξέλιξης.
Η επιθυμία είναι ο πήχης του ονείρου.
Η ατόφια επιθυμία δεν είναι ποτέ ρηχή!
Είναι μια βαθιά θάλασσα, είναι απέραντος ορίζοντας, είναι Άνοιξη στην καρδιά!
Είναι πλεγμένη στο ύφασμα του πυρήνα της ύπαρξής μας!
Μοναδική όπως εμείς
Η επιθυμία είναι ένα από τα μέλη του σώματος της ψυχής που λαχταρά να ζήσει για να εξελιχθεί!
Η επιθυμία είναι μια φωτεινή ένδειξη στον ουρανό
Που σου θυμίζει τι άφησες ατελείωτο προς ολοκλήρωση σε αυτή τη ζωή
Είναι η μόνη αληθινή φίλη στο λαβύρινθο της ζωής
Των δισεκατομμυρίων επιλογών και διαδρομών
Είναι η μαγνητική δύναμη της εκπλήρωσής μας σε βήματα
Είναι να πάρεις το δρόμο που θέλεις να πάρεις γιατί αυτός είναι ο δρόμος που σε οδηγεί - εσένα συγκεκριμένα - εκεί που εσύ θέλεις και πρέπει να φτάσεις.
Δεν υπάρχουν λάθη στη ζωή.
Το μόνο λάθος είναι να μην ζήσεις όπως εσύ, πραγματικά, επιθυμείς.
ΑΖ
Διαβάστε το άρθρο της εικονας εδώ
Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2022
Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2022
Song of the Day 🌠
(yes, again...)
You were the light of my world
No need to cry so hard
Dreaming of time on my hands
Changing the ways I fought
I want you
But I don't want your reasons why
You can't even look me in my eye
I told you
So don't you make me say it one more time
When you went away
Moonlight took the day
Stars and darkness all collided
In the loneliest of space
Will you stand?
Oh, will you stand?
Can you stand the rain?
When summer's gone and there's no use in
Weighing it out all the time
Oh and then seeping deeper into blame
When you went away
Moonlight took the day
Stars and darkness all collided in the loneliest of space
When you went away
My universe divided
All that's left is the matter of asking myself
Will you stand?
Or will you falter?
Will you lean into the timeless bending
Never ending strength in your heart?
Or will you prosper?
Will you recover after all the love you've lost and lost again?
Will you stand, stand, stand?
Will you stand, stand, stand?
The universe divided over all of me, yeah
And I've been looking deep into my soul
Finding my reflection in the mercury
And turning my transgressions into gold
Knew you would be miles away, yeah, yeah
Can you stand the pain, baby?
Can you stand?
Can you stand the rain?
Can you stand?
Tell me, can you stand?
When you went to heaven
Oh I knew you would be miles away
Oh I knew you would be miles away
You couldn't stay, no way, baby
I don't blame you
I won't miss you
Too desperately, yeah, yeah, yeah, yeah
Can you stand the rain?
Even through the pain
When they calling you out your name, oh
You stand the rain even through the pain
When they calling you out your name
Can you stand the rain?
Can you stand the rain?
Make it through all the things they say?
Something Beautiful... 🌠
Do not entertain half friends
Do not live half a life
and do not die a half death
If you choose silence, then be silent
When you speak, do so until you are finished
Do not silence yourself to say something
And do not speak to be silent
If you accept, then express it bluntly
Do not mask it
If you refuse then be clear about it
for an ambiguous refusal is but a weak acceptance
Do not accept half a solution
Do not believe half truths
Do not dream half a dream
Do not fantasize about half hopes
Half the way will get you no where
Half an idea will bear you no results
Half a life is a life you didn't live,
A word you have not said
A smile you postponed
A love you have not had
A friendship you did not know
The half is a mere moment of inability
but you are able for you are not half a being
You are a whole that exists to live a life
not half a life.
~ Khalil Gibran
Πηγή /Source
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
Δεν έχω μόνο ήττες
Έχω και νίκες!
Κάθε φορά που χαμογελάει
κερδίζω.
Το πιο ακριβό του χαμόγελο, θα το θυμάμαι πάντα
Το πλήρωσα ακριβά γιατί αμέσως μετά μου γύρισε την πλάτη.
Μπορεί να διήρκεσε λίγα μόνο δευτερόλεπτα μα φώτισε το πρόσωπό του εντελώς απρόσμενα.
Απλώς τον κοιτούσα, δεν έκανα τίποτε άλλο!
Χαμογέλασε σχεδόν παρά τη θέλησή του
Τόσο που νομίζω ότι αμέσως μετά με τιμώρησε γι αυτό!
Το χαμόγελο, γλύστρησε απρόσμενα μέσα από κάθε του άμυνα, όπως ένα χαμομηλάκι που φυτρώνει ανάμεσα στις πλάκες του πεζοδρομίου και το δρόμο!
Πανηγύρισα την ίδια στιγμή!
Επιτέλους!
Με είδε και μαζεύτηκε αμέσως!
Δεν μπορούσε να ξέρει πόσο καιρό τον περίμενα... Αυτό που περίμενα τόσα χρόνια, είχε συμβεί!
Με άφησε να κοιτάξω μέσα στην πολύτιμη καρδιά του...
Κι ήταν γλυκό το χαμόγελό του
Ήταν ζεστό
Ήταν... ελαφρώς αμήχανο
Και άρα πέρα για πέρα αληθινό!
Ό,τι πιο πολύτιμο μου χάρισε ποτέ
Αυτά τα χαμόγελα όσο πιο λίγο κρατάνε
Τόσο πιο αιώνια είναι!
Θα μπορούσε να μου γελάει όλη νύχτα
Μα πάντα θα υπήρχε και κάτι άλλο
Μέσα σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα
Υπήρχε μόνο η ψυχή μας
Έ λ ι ω σ α από αγάπη παλλόμενη!!!
Για μερικές ανάσες
Δεν υποδυόταν κανένα χαρακτήρα
Για λίγα δευτερόλεπτα
Εκείνος που αγάπησα ήταν και πάλι στο δωμάτιο.
Μπροστά μου!
Για λίγα δευτερόλεπτα
Η αθώα καρδιά του και η δική μου
Βρέθηκαν και πάλι
Μετά από τόσα χρόνια και χιλιάδες δάκρυα...
Κι όμως!!!
Εκείνη τη νύχτα πήγα να τον βρω και τον βρήκα...
Στεκόταν μπροστά μου
Μου χαμογέλασε...
Κι έπειτα με τιμώρησε σκληρά
Γυρνώντας μου την πλάτη
Για να μην υπερηφανευτώ ποτέ για το "κατόρθωμά" μου...
Μα εγώ δεν είχα ποτέ σκοπό να υπερηφανευτώ!
Η χαρά μου ήταν καθαρό χρυσάφι
Ήθελα μονάχα να του πω
"Που ήσουν τόσο καιρό, αγάπη μου...Μου έλειψες τόσο πολύ! Δε σε ξεχνάω ποτέ.
Σ'αγαπώ."
Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2022
Music 4 The Soul - Εσείς, Eγώ, το Όνειρο και η Μουσική - 25/09/2022
Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 2022
Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2022
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
Θέλω να τον ξεχάσω
Υπήρξε πηγή αφύπνισης μα και ανείπωτου πόνου για εμένα
Θα προτιμούσα να γνωρίζω λιγότερα
Και να μπορώ να τραγουδήσω
Σίγησε ο κόσμος μου
Δε με νοιάστηκε ποτέ αληθινά
Με ξετίναξε
Με άδειασε
Με αρνήθηκε
Όλη μου η υπέρβαση έγινε τσάμπα
Αφού δεν έρχεται
Θέλω να τον ξεριζώσω από μέσα μου
Να μην πονάω πια γι αυτόν
Θέλω να ζήσω χωρίς καμία ανάμνηση δική του
Όπως κάνει κι εκείνος
Ένας απλός άνθρωπος είναι, άλλωστε
Όπως τόσοι άλλοι
Τη διαφορά την έκανε το δικό μου όραμα
Εκείνος πάντοτε έτσι ήταν κι έτσι θα παραμείνει
Εγώ όμως δε θα είμαι ποτέ ξανά ίδια
Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2022
Litteral Poetry
He wants a boss woman
A CEO of life
He loves ruthless beauty when he finds it
Meanwhile,
I, on the other hand, am an artist
That means I can be - at times -
EVERYTHING and ALL OF IT and also A LOT OF IT
-Including vulnerable, though-
I could also be void in times of recalibration
Silent
Distant
I am like the moon
🌑🌒🌓🌔🌕🌖🌗🌘🌑
I take time
I pass through all phases of light and dark
In cycles
But one thing I never fancied being is a CEO, to be honest, anyway
I always was more of a UFO experience
(Ultimate Female Oasis, that is... 👽😂🥰🤷🏼♀️)
Τρίτη 20 Σεπτεμβρίου 2022
Something Beautiful : Today's poem 🌠
"There are two kinds of
intelligence:
One acquired,
as a child in school
memorizes facts and concepts
from books and from what
the teacher says,
collecting information from
the traditional sciences as
well as from the new sciences.
With such intelligence you rise
in the world.
You get ranked ahead or behind
others in regard to your
competence in retaining
information.
You stroll with this intelligence
in and out of fields of knowledge,
getting always more marks on
your preserving tablets.
There is another kind of tablet,
one already completed
and preserved inside you.
A spring overflowing its
springbox.
A freshness in the center of
the chest.
This other intelligence does not
turn yellow or stagnate.
It’s fluid and it doesn't move
from outside to inside,
through the conduits
of plumbing-learning.
This second knowing
is a fountainhead
from within you,
moving out."
"Soul, a moving river.
Body, the riverbed."
❤ Jalāl al-Dīn Muḥammad Rūmī
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
Η ζωή είναι σκληρή
Επειδή είμαστε σκληροί εμείς, οι άνθρωποι.
Αν εμείς δεν ήμασταν σκληροί,
δε θα ήταν ούτε η ζωή...
Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2022
Back to the Basics :Hot Topics - Εύκολη κριτική και μια Αλίκη στη χώρα των τραυμάτων.
Πόσο εύκολο είναι να κρίνει κανείς κάτι που δεν καταλαβαίνει...
Η κριτική είναι συνώνυμο της άγνοιας...
Εδώ ήρθαμε όλοι να μάθουμε και η ζωή μια μέρα τους ταπεινώνει όλους...
Δε γλυτώνει κανείς από εμάς, αγαπημένοι μου...
Ευτυχώς.
Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ιστορία
Τα δικά του βάρη
Προσπαθεί όπως ξέρει και μπορεί
Κι αυτό είναι μια διαδικασία ιερή και τίμια
Η κριτική όμως επάνω σε αυτή δεν προσφέρει απολύτως τίποτα.
Είναι ελαφρώς ανήθικη από την άποψη της μη ελευθερίας.
Κανείς δε μας οφείλει τίποτα. Τα οφείλουμε όλα στον εαυτό μας.
Μηρυκάζουμε ως αυθεντίες αυτά που από κοινού συμφωνήσαμε ότι δεν είναι αποδεκτά και ζούμε ζωές ολόκληρες σε αυτό το αποπνικτικό πλαίσιο.
Δεν υπάρχει ασφάλεια αγαπημένοι μου.
Ήρθαμε και ολοι μια μέρα θα φύγουμε.
Μέχρι τότε
Ας ζήσουμε σε αγάπη
Ας επιτρέψουμε στους άλλους - και στον εαυτό μας
Τη μοναδικότητα του ταξιδιού...
Είναι τόσο βαθιά προσωπική διαδικασία η ζωή
Καθένας τη βιώνει μόνος του
Και κάθε είδους επαφή με τους άλλους, θα έπρεπε να είναι σα δροσερό θαλασσινό αεράκι...
Μη βαραίνετε τους άλλους με την αμφισβήτησή σας
Αγκαλιάστε τους!
Έχουμε ακόμα δρόμο...
Κι όλοι μας σηκώνουμε τα δικά μας βάρη
Ορατά και αόρατα
Τίμημα της εξέλιξης
Γράφουμε τη δική μας ιστορία
Είμαστε φτιαγμένοι από ύλη και Θεό
Είμαστε εδώ για λίγο
Ας αφήσουμε πίσω μας λίγη ομορφιά μέσω της αρχοντιάς στη συμπεριφορά μας
Μια πολύ πονεμένη και παρεξηγημένη προσωπικότητα που δέχτηκε λατρεία μα και λυσσαλέα κριτική ήταν και η Αλίκη... "Η Αλίκη στη χώρα των τραυμάτων", όπως είχε πει σε μια συνέντευξη για τον εαυτό της.
Αν δεν μπορείτε να το νιώσετε, δεν βρίσκεστε ακόμα εκεί ψυχικά και ίσως να μην βρεθείτε εκεί ποτέ.
Όμως τουλάχιστον διατηρήστε μια αμφιβολία
Η αμφιβολία αυτή θα κάνει όλη τη διαφορά στις αποχρώσεις και την ποιότητα του έργου ζωής που αφήνετε πίσω σας...
Back to the Basics - Hot Topics : Ανώτεροκατώτερότητα
Ξέρω καλά
Πως υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι
Που πιστεύουν πως είμαι φαντασμένη, άρα χαζή.
Άλλοι με σχολιάζουν εξωτερικά, εμένα και όλους τους ανθρώπους σαν εμένα.
Το γνωρίζω απόλυτα.
Ξέρω και ποιοι είναι.
Εχθές μόλις δύο πανέμορφες γυναίκες που καθόντουσαν σε ένα μαγαζί με την ονομασία "γουρούνια" έπιναν τις μπύρες τους και κατάλαβα ότι η ύπαρξή μου τις τρομοκρατεί.
Τις κοίταξα με κατανόηση.
Γνωρίζω όλες τις στιγμές που κάποιοι με σχολίασαν σε άλλους ενώ ήμουν μπροστά.
Όλες. Μια προς μια.
Ακόμα κι αν δεν το έδειξα. Γνωρίζω.
Ο λόγος που ξέρω πάντοτε είναι επειδή η ενέργεια δεν λέει ποτέ ψέματα.
Κι εγώ είμαι μαέστρος της εναλλαγής ενέργειας!
Διαβάζω κάθε μικροαλλαγή!
Καταλαβαίνω όλες τις λεπτομέρειες.
Όλες.
Νιώθω ακόμα και χωρίς να βλέπω.
Ξέρω και χωρίς να αντιδρώ.
Εχω σοκάρει πολλές φορές φίλες που ήξερα οτι μιλούν για εμένα χωρίς καν επικριτική διάθεση.
"Είπες αυτό, έτσι δεν είναι;"
Και φυσικά ήταν έτσι.
Δεν ξέρω πως.
Απλώς το ξέρω όταν γίνεται.
Δεν παρεξηγώ όσους δεν καταλαβαίνουν την υπέρβαση του οραματιστή στην ίδια του την αθωότητα.
Η αθωότητά μου είναι συνειδητή επιλογή.
Ο σεβασμός μου και η τρυφερότητά μου, επίσης.
Το κορμί μου είναι το αποτέλεσμα ολων των σταθμών της ζωής μου.
Χειρίστηκα τα πάντα τέλεια;
Όχι.
Όμως αυτή είμαι και είμαι ευγνώμων για κάθε νέα μέρα που ξεκινά.
Κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του εκατομμύρια πράγματα και επιλέγει να εκφραστεί από κάποια συγκεκριμένα στην πορεία της ζωής του.
Εγώ επιλέγω αυτή την οδό και δεν με πειράζει που δε συμφωνείτε,
Δε σταματάω σε αυτό
Σας βλέπω σε όλες σας τις διαστάσεις.
Σας απευθύνομαι σα να μη με σχολιάσατε ποτέ
Γιατί για τη δική μου πορεία, το σχόλιό σας δεν έχει σημασία.
Έχω βρεθεί στη θέση σας και ξέρω πως είναι.
Είναι μια χαζομάρα. Δε σημαίνει τίποτα.
Σημασία έχουν μόνο τα δικά μου βήματα...
Αυτά που εγώ έζησα και ξεπέρασα
Ο τρόπος με τον οποίο κι εγώ απομακρύνθηκα από τέτοιου είδους σχολιασμούς σταδιακά.
Ήμουν κι εγώ εκεί δίπλα σας κάποτε, μα αποφάσισα πως δε μου ταιριάζει.
Αποφάσισα να μαλακώσω εγώ πρώτη, να δεχτώ εγώ πρώτη την όποια ενδεχόμενη κριτική σας για την επιστροφή μου στην ίδια μου την αθωότητα.
Κατά την κρίση μου, στον κόσμο δεν λείπουν οι έξυπνοι άνθρωποι, αλλά οι τρυφεροί ονειροπόλοι.
Όχι δεν υπήρξα ποτέ cool.
Μα επέτρεψα στον εαυτό μου να αγκαλιάσει και να μοιραστεί την τρυφερότητά του γιατί αυτό μου λείπει από τον κόσμο.
Υπάρχει τεράστια συναισθηματική δυσλειτουργία μέσα μας.
Κανένας τίτλος, καμία κατάκτηση και τίποτα εξωτερικό δεν μπορεί να αναπληρώσει την επαφή του ανθρώπου με την εσωτερική του αθωότητα.
Ναι, ρισκάρεις ότι κάποιοι που δεν επελεξαν αυτό το δρόμο, θα σε περνάνε αιωνίως για χαζό.
Όμως τι σημασία έχει αυτή η πληροφορία;
Καμία απολύτως.
Ο καθένας από εμάς καλείται πλεον να βρει τον αληθινό Βορρά του...
Να πάρει αγκαλιά την αθωότητά του γιατί
Κάπου εκεί μέσα
Πνιγμένος στους τίτλους, τις ταμπέλες και όλες τις κοινωνικές και προσωπικές του αγωνίες
Βρίσκεται θαμμένος ο πραγματικός του εαυτός.
Αυτός που απαλλάσσεται από όλα έμοιαζε πάντοτε με τον τρελό του χωριού.
Η αυθεντική ύπαρξη είναι δυνατή μα και ευαίσθητη απέναντι στις κρίσεις.
"Έτσι είναι αν έτσι πιστεύετε. " είναι η φράση κλειδί.
Κι αυτό ισχύει για όλα τα πράγματα και για όλους τους ανθρώπους.
Βλέπουμε εκείνο που είμαστε σε θέση να δούμε στους άλλους.
Ο καθένας από εμάς σταματάει στο σημείο που βρίσκεται.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μετράμε την δική μας πρόοδο στη ζωή.
Τα πράγματα που παρατηρούμε στους άλλους είναι εκείνα που είμαστε, εκείνα που θα θέλαμε να είμαστε ή εκείνα που φοβόμαστε να γίνουμε.
Με αγάπη,
Άρτεμις.
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
Σε ονειρεύτηκα...
Βρεθήκαμε τυχαία στον ίδιο χώρο κάπου εξω.
Εσύ με την παρέα σου
Κι εγώ με τη δική μου.
Καθόμασταν σχεδόν πλάτη με πλάτη.
Δε σε έβλεπα μα σε ένιωθα και η φωνή σου με αποσυντόνιζε γλυκά...
Ξαφνικά, ενώ μιλούσες για κάτι άσχετο
Άπλωσες το χέρι σου κι ακούμπησες απαλά τον ώμο μου...
Για λίγο τα έχασα μα...
Χωρίς να γυρίσω πίσω να σε κοιτάξω, έκλεισα τα μάτια μου κι ακούμπησα το χέρι σου με το δικό μου...
Με πιάνεις και με τραβάς προς το μέρος σου
Με ακουμπάς ολόκληρη επάνω σου αποφασιστικά μα πολύ γλυκά και ήπια
Σα να σου ήμουν πολύτιμη
Κοιταζόμαστε
Μου χαμογελάς
Συνεχίζεις να μιλάς με τους φίλους σου και με βάζεις στην κουβέντα κι εμένα...
Αισθανόμουν ότι βρίσκομαι στο σωστό μέρος, τη σωστή στιγμή
Έπειτα ξύπνησα
Τι όμορφο που θα ήταν
Να ήταν όλα έτσι απλά και στην αληθινή ζωή...
Η τέλοσπάντων, σε αυτό που ήρθαμε εδώ να ζήσουμε
Ό,τι στο καλό κι αν είναι...
Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2022
100 χρόνια - Η ΜΙΚΡΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΑΣ.
Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου 2022
Litteral Poetry
Some say
Men are opportunists and predators.
If that is the case,
I will never be their prey again.
📸Source
Litteral Poetry...
Θα χαθώ στα όνειρά μου
Τι σχέση έχω εγώ με τον κόσμο αυτό
Καμία
Νόμιζα πως βρήκα εκείνον που με κατάλαβε
Μα έκανα λάθος
Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2022
Litteral Poetry 🗡️
Δευτέρα 12 Σεπτεμβρίου 2022
Σκέψεις... 💭 Unpopular Opinion...
Λάθος.
Η έλλειψη σεβασμού είναι αποτέλεσμα της έλλειψης παιδείας και μόνο. Κανένας εξωτερικός παράγοντας δεν έχει σχέση με την έλλειψη σεβασμού. Ο σεβασμός είναι ένας προσωπικός τρόπος που έχει ο άνθρωπος να βλέπει τον εαυτό του, τον κόσμο και τους άλλους ανθρώπους και η έκφραση αυτής της οπτικής με την ανάλογη ποιότητα.
💓
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
I find that resisting what I want sometimes
Just a little bit
Is the second most beautiful and erotic place for a woman to be in
Because in the space of that unbearable, agonizing anticipation
In that emergence of her true, unfiltered craving
She is finally present as the parts of her she had to deny
She blooms tenderly with every breath into her entirety
First from the inside
Her sacred pathways unlock
All of her safety protocols have now been breached
One by one
Without her permission
She knows she can not hide anymore
As she finds herself willingly surrendering
to her long awaited
inevitable
Fall
Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2022
Σκέψεις 💭
In a parallel Universe
I am wearing his shirt
On a Saturday night
🌌
Or maybe I amAnd a song... 🌠
Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2022
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
Εκείνες ίσως να έχουν ακόμα ένα μυστήριο στα μάτια του
Εγώ όμως είμαι το μυστήριο...
Αυτή είναι και η διαφορά.
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
Σιχαίνομαι τα χλιαρά ρομάντζα
Τους εραστές αρλεκίνους
-Θεέ μου τι αλόγιστη προσβολή στην αλήθεια κάθε έννοιας !!! Τι σπατάλη! Τι κρίμα! -
Τις ψεύτικες υποσχέσεις
Τα αηδιαστικά σαλιαρίσματα χωρίς ουσία
Τις κούφιες λέξεις
Τα ρηχά αισθήματα
Τους προσωρινούς ώμους
Τα μεταβατικά κρεβάτια
Τα βιαστικά φιλιά
Τις επιπόλαιες κινήσεις
Τις σχέσεις από συμφέρον
Τους ανθρώπους που αρνούνται να παραδοθούν στο ίδιο τους το βάθος
Χρειάζομαι εκείνον που θα επιχειρήσει την Άλωση
Την απόλυτη ΑΛΩΣΗ με κάθε κόστος
Με κάθε επίγνωση
Γι αυτό ήρθα.
Αλλά προσοχή :
Μόνο εκείνον που εγώ θα θέλω να την κάνει
Γιατί διαφορετικά
Είμαι απροσπέλαστη
Από Βορρά, Νότο, Ανατολή και Δύση
Όσο πιο παγωμένη είναι μια γυναίκα τόσο πιο πολύ καίγεται μέσα της
Μα αυτή η γυναίκα
Δε χαρίζει τη φωτιά της ποτέ σε όποιον να 'ναι
Παρά μόνο σε εκείνον που η ίδια επιλέγει.
Αν είστε εσείς...
Πιστέψτε με...
Θα το καταλάβετε.
Δε θα αισθανθείτε παγωνιά ποτέ ξανά στη ζωή σας
Εκτός...
Αν την τραυματίσετε, αν την απογοητεύσετε, αν αδειάσετε από μέσα της όλη τη μαγεία, όλο το φως, όλη την πίστη...
Κι αν το κάνετε ποτέ αυτό
Και πιάσετε τον εαυτό σας να υπερηφανεύεται για το κατόρθωμά του
Να θυμάστε ότι απλά δεν σταθήκατε άξιος της πίστης της σε εσάς
Δεν είναι δα και κανένα σπουδαίο κατόρθωμα να είναι κανείς κατώτερος των περιστάσεων.
Φυσικά δεν είναι ούτε και κατακριτέο.
Είναι απλώς αυτό που είναι...
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
Το αόρατο
Πραγματικό
Αν και αόρατο
Σκίζει την ύλη
Πέφτει πάνω της με ταχύτητα φωτός
Με θέληση φτιαγμένη από κοσμικό ατσάλι
Το σώμα μιλάει στη γλώσσα του αοράτου
Κοιτάζει ψηλά και το καλεί
Αποζητά την πρόσκρουση με κάθε του κύτταρο
Θέλει να νιώσει όπως τα σύννεφα σε ένα όνειρο
Μα πραγματικά, με τις αισθήσεις που του δόθηκαν στη γη
Δε θέλει να μεταφράσει το θαύμα
Θέλει να του παραδοθεί απόλυτα
Το σώμα
Θέλει από τις λάσπες του να ανθίσουν λωτοί
Να νιώσει
Να νιώσει
Να νιώσει
Σε κάθε σημείο του
Τη μουσική
Να φέρει την Άνοιξη
Απαιτεί από τη ζωή που του χαρίστηκε
Να χαθεί στο αόρατο, πραγματικά
Με όλο του το είναι
Να βουτήξει μέσα στα ίδια τα σκοτεινά νερά του
Με το φως του αοράτου μέσα του να διαλύει τα σκοτάδια
Διψάει για το πάθος και την ένταση της πρόσκρουσης
Ζητάει
Πεθαίνει μα ζει
Για το ένα
Και μοναδικό
Το πραγματικό
Άγγιγμα
Του απόλυτου εξανθρωπισμού
Της απόλυτης έκστασης
Το σώμα μιλάει, τρέμει, κλαίει και γελάει μόνο σε μια περίπτωση
Στο πραγματικό
Στον εξανθρωπισμό του θαύματος
Στην συμπερίληψη της βαρύτητας
Στον παφλασμό των προσκρούσεων
Στο πραγματικό θαύμα
Στα μάτια που κοιτάνε σε ευθείες απαρέγκλιτες
Σα βέλη
Σα σπαθιά
Δίχως φόβο μα γεμάτα από το αόρατο φως του θαύματος
Αχ το σώμα
Γεννιέται δυο φορές
Μια τη μέρα που έρχεται στον κόσμο
Και μια τη μέρα που συναντιέται με το θαύμα
Ηλεκτρικό ρεύμα
Το σώμα μιλάει, τρέμει, κλαίει, γελάει...
Σε φωνάζει.
Παρασκευή 9 Σεπτεμβρίου 2022
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
Κάθε φορά που του έλεγα ότι δε θέλω τίποτα από εκείνον
Εννοούσα ότι τα θέλω όλα από εκείνον
Όλα από και με εκείνον
Αποκλειστικά
Γι αυτό ακριβώς του έλεγα ότι δε θέλω τίποτα...
Γιατί δεν περίμενα τίποτα
Αν και τα ήθελα όλα
Πολύ
Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2022
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
Internet at its best : Be where the love is✨
YOU CAN’T BE EVERYONE’S CUP OF TEA
There will always be someone in this life who just doesn’t like you, no matter how hard you try to please them.
You may never find out why.
Please don’t waste your precious time trying to.
You cannot be everyone’s cup of tea.
Then there will be those who like you on impact.
A little fizz of energy that passes between you. Silently, unseen, bonding.
Those people will not only like you but they will like you fiercely.
They are your people.
Whatever spare time you have, spend it on them.
You can not be everyone’s cup of tea, but you can be someone’s first sip of a cold drink on a sunny day…
Or a warming hot chocolate when you come in from the rain…
Or the pop of a long awaited champagne cork…
Or a stiff shot of tequila when things go awry…
Find your people, love them hard.
Donna Ashworth
From ‘to the women’
Internet at its best : A letter to Men
"Dear Men..
We miss you.
Deeply.
When women gather together in circles..
we tell stories of how much we long for you. Crave you.
Pray for you to rise and meet us here.
We mourn your missing presence.
In our childhoods.
In the homes we’ve built without you.
In our beds.
We hold hands and beg God to set you free from whatever keeps you from standing at our sides.
Right here.
Here In intimacy.
In integrity.
In wholeness.
In freedom.
The places where you are caught in dishonesty..
shame..
fear..
addiction..
we grieve and rage over.
We see your pain and we see your power.
We miss you.
We love you.
We can’t wait for you to come home
For the men who have..
thank you so much.
Please call your brothers..
start men’s circles..
show them the manuals.
Tell them of what you gave up.
Of your brokenness and acceptance.
Of what it truly means to take up the mantle of protector.
Please.
There aren’t enough fathers..
resources and leaders for men to sit at the feet of.
The women have tried.
We can’t do it.
The restoration must come from within the Masculine.
The Feminine cannot mother grown men into wholeness.
We cannot strap men to our backs and walk.
We tried.
We bow out.
Not gracefully.
But in mournful acceptance nonetheless.
And we will wait for you to burst free from the shackles patriarchy has placed on you.
We pray.
We pray.
We pray.
For the Great Remembrance.~"
~Shade Ashani
art: Dorina Costras
Δευτέρα 5 Σεπτεμβρίου 2022
Ποιήματα και Γράμματα από την ανέκδοτή μου συλλογή : Liquid Words - The Gallium Project. "
Για κάποιον, ένα ποίημα είναι
Ένα σύντομο καπρίτσιο
Μια σειρά από λέξεις
Βολικά τοποθετημένες
Μπορεί να είναι κάτι ενδιαφέρον ή εντελώς αδιάφορο για λίγα λεπτά
Για κάποιον άλλον όμως,
Ίσως να είναι το αίμα της καρδιάς του
Της μοναδικής, φθαρτής, καρδιάς που έχει
Ίσως να το νιώθει σαν το χέρι, ή το πόδι του
Ή ακόμα και σαν το εσωτερικό παιδί του
Κι όμως μπορεί ένα ποίημα να τον μεγαλώσει 10 χρόνια σε μια στιγμή καθώς οι λέξεις δένονται με το χαρτί
Μπορεί ακόμα να χρειάζεται ξαφνικά βάρκα στο σαλόνι του για να συνεχίσει να γράφει
Μπορεί το ποίημα να είναι η μοναδική βάρκα σε απόσταση χιλιομέτρων
Μπορεί ένα ποίημα να είναι η αρχή και το τέλος
Μπορεί ένα ποίημα να είναι το παν
Μπορεί και όχι.