Ξέρω καλά
Πως υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι
Που πιστεύουν πως είμαι φαντασμένη, άρα χαζή.
Άλλοι με σχολιάζουν εξωτερικά, εμένα και όλους τους ανθρώπους σαν εμένα.
Το γνωρίζω απόλυτα.
Ξέρω και ποιοι είναι.
Εχθές μόλις δύο πανέμορφες γυναίκες που καθόντουσαν σε ένα μαγαζί με την ονομασία "γουρούνια" έπιναν τις μπύρες τους και κατάλαβα ότι η ύπαρξή μου τις τρομοκρατεί.
Τις κοίταξα με κατανόηση.
Γνωρίζω όλες τις στιγμές που κάποιοι με σχολίασαν σε άλλους ενώ ήμουν μπροστά.
Όλες. Μια προς μια.
Ακόμα κι αν δεν το έδειξα. Γνωρίζω.
Ο λόγος που ξέρω πάντοτε είναι επειδή η ενέργεια δεν λέει ποτέ ψέματα.
Κι εγώ είμαι μαέστρος της εναλλαγής ενέργειας!
Διαβάζω κάθε μικροαλλαγή!
Καταλαβαίνω όλες τις λεπτομέρειες.
Όλες.
Νιώθω ακόμα και χωρίς να βλέπω.
Ξέρω και χωρίς να αντιδρώ.
Εχω σοκάρει πολλές φορές φίλες που ήξερα οτι μιλούν για εμένα χωρίς καν επικριτική διάθεση.
"Είπες αυτό, έτσι δεν είναι;"
Και φυσικά ήταν έτσι.
Δεν ξέρω πως.
Απλώς το ξέρω όταν γίνεται.
Δεν παρεξηγώ όσους δεν καταλαβαίνουν την υπέρβαση του οραματιστή στην ίδια του την αθωότητα.
Η αθωότητά μου είναι συνειδητή επιλογή.
Ο σεβασμός μου και η τρυφερότητά μου, επίσης.
Το κορμί μου είναι το αποτέλεσμα ολων των σταθμών της ζωής μου.
Χειρίστηκα τα πάντα τέλεια;
Όχι.
Όμως αυτή είμαι και είμαι ευγνώμων για κάθε νέα μέρα που ξεκινά.
Κάθε άνθρωπος κρύβει μέσα του εκατομμύρια πράγματα και επιλέγει να εκφραστεί από κάποια συγκεκριμένα στην πορεία της ζωής του.
Εγώ επιλέγω αυτή την οδό και δεν με πειράζει που δε συμφωνείτε,
Δε σταματάω σε αυτό
Σας βλέπω σε όλες σας τις διαστάσεις.
Σας απευθύνομαι σα να μη με σχολιάσατε ποτέ
Γιατί για τη δική μου πορεία, το σχόλιό σας δεν έχει σημασία.
Έχω βρεθεί στη θέση σας και ξέρω πως είναι.
Είναι μια χαζομάρα. Δε σημαίνει τίποτα.
Σημασία έχουν μόνο τα δικά μου βήματα...
Αυτά που εγώ έζησα και ξεπέρασα
Ο τρόπος με τον οποίο κι εγώ απομακρύνθηκα από τέτοιου είδους σχολιασμούς σταδιακά.
Ήμουν κι εγώ εκεί δίπλα σας κάποτε, μα αποφάσισα πως δε μου ταιριάζει.
Αποφάσισα να μαλακώσω εγώ πρώτη, να δεχτώ εγώ πρώτη την όποια ενδεχόμενη κριτική σας για την επιστροφή μου στην ίδια μου την αθωότητα.
Κατά την κρίση μου, στον κόσμο δεν λείπουν οι έξυπνοι άνθρωποι, αλλά οι τρυφεροί ονειροπόλοι.
Όχι δεν υπήρξα ποτέ cool.
Μα επέτρεψα στον εαυτό μου να αγκαλιάσει και να μοιραστεί την τρυφερότητά του γιατί αυτό μου λείπει από τον κόσμο.
Υπάρχει τεράστια συναισθηματική δυσλειτουργία μέσα μας.
Κανένας τίτλος, καμία κατάκτηση και τίποτα εξωτερικό δεν μπορεί να αναπληρώσει την επαφή του ανθρώπου με την εσωτερική του αθωότητα.
Ναι, ρισκάρεις ότι κάποιοι που δεν επελεξαν αυτό το δρόμο, θα σε περνάνε αιωνίως για χαζό.
Όμως τι σημασία έχει αυτή η πληροφορία;
Καμία απολύτως.
Ο καθένας από εμάς καλείται πλεον να βρει τον αληθινό Βορρά του...
Να πάρει αγκαλιά την αθωότητά του γιατί
Κάπου εκεί μέσα
Πνιγμένος στους τίτλους, τις ταμπέλες και όλες τις κοινωνικές και προσωπικές του αγωνίες
Βρίσκεται θαμμένος ο πραγματικός του εαυτός.
Αυτός που απαλλάσσεται από όλα έμοιαζε πάντοτε με τον τρελό του χωριού.
Η αυθεντική ύπαρξη είναι δυνατή μα και ευαίσθητη απέναντι στις κρίσεις.
"Έτσι είναι αν έτσι πιστεύετε. " είναι η φράση κλειδί.
Κι αυτό ισχύει για όλα τα πράγματα και για όλους τους ανθρώπους.
Βλέπουμε εκείνο που είμαστε σε θέση να δούμε στους άλλους.
Ο καθένας από εμάς σταματάει στο σημείο που βρίσκεται.
Αυτός είναι ο μόνος τρόπος να μετράμε την δική μας πρόοδο στη ζωή.
Τα πράγματα που παρατηρούμε στους άλλους είναι εκείνα που είμαστε, εκείνα που θα θέλαμε να είμαστε ή εκείνα που φοβόμαστε να γίνουμε.
Με αγάπη,
Άρτεμις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου