Καζάνι που βράζει, ο κόσμος
Ζητείται λίγη χαρά, πηγαία, επειγόντως
Θαυμάζω τη φύση
Που δείχνει ακόμα τα πιο θερμά της χρώματα
Σε κάθε ηλιοβασίλεμα, παρά τη σκοτεινιά των ανθρώπων
Πως θα ήθελα να είχα ένα μικρό μόνο κομμάτι
Από τη μεγαλοσύνη του Θεού
Πως θα ήθελα να βρω και πάλι τη χαρά μου
Να ξαναβρώ το ξεχασμένο μου τραγούδι
Θεέ μου
Ξέρω πως βρίσκεσαι παντού
Ο,τι κι αν γίνεται σε αυτήν εδώ τη μικρή γωνιά της πλάσης
Ξέρω πως βρίσκεσαι μέσα μου
Και μέσα σε κάθε τι
Ορατό και αόρατο
Αυτή η Καλοσύνη Σου
Μου δίνει τη δύναμη να συνεχίζω...
Υγ. Θεέ μου τι ομορφιά που μου χαρίζεις κάθε φορά που κοιτάζω έξω από το παράθυρο τα πρωινά ❤️
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου