Μοίρα μου άδεια
Μπαρκάρουν τα όνειρά μου σε καράβια
Και μένω μόνη στη στεριά να τα κοιτάζω
Καθώς ξεμακραίνουν με άνεμο φοβερό στα πανιά τους
Ένας Θεός ξέρει σε ποιες ξένες στεριές θα γίνουν δώρα
Ευλογημένα ας είναι εκείνα τα χαμόγελα
Κι ας μην είναι δικά μου
Δε θέλω πια τίποτα
Θέλω μονάχα την ησυχία μου
Να μείνω εδώ και να τα κοιτάζω μέχρι να χαθούν στον ορίζοντα
Σε απόλυτη ησυχία
Ηλιοβασίλεμα φωτιά στον ουρανό
Δε θα με ξαναβρείς
Δε θα σε ξαναβρώ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου