Περνούν τα χρόνια
Κι εσύ δε λες τίποτα
Νεκρική σιγή...
Μάλλον το εννοείς εκείνο που δε μου λες...
Έριξες μαύρη πέτρα πίσω σου...
Κι ούτε σε ενδιαφέρει
Αν ζω ή πέθανα.
Αν υπάρχω.
Μοιάζει λες και δεν υπήρξα ποτέ...
Τέτοια σκληρή εκδίκηση...
Πάτησες απλώς το αγαπημένο σου...
Καλό βράδυ από μια χώρα που δε θα επισκεφθείς ποτέ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου